Peter Achterop uut Assen mak Drèentse ziep: 'Boswandeling is het Balloërveld in een stuk zeep'

Peter Achterop zet koffie in zien keuken in Assen. Op planken an de muur staon grote glazen potten met bloemen en blaodties derin. „Die pluk en droog ik zelf. Dit is goudsbloem.” Hij wes naor een pot met oranje bloemegies. „Dat noemen ze ook wel calendula. Het is goed voor je huid.”

Achterop weur geboren in 1978 op ’t Hogeveine en gruide op in Eext. As klein kereltie woond’e ok een poosie in de verbouwde bakkerij van zien opa en oma in Spiekerboor. „Zij en mijn ouders spraken Drents. Ik niet, maar ik slik de -n- vaak in.” Hij lacht. „Telt dat ook?”

Naost het ziep maoken warkt de Assenaar ok as kok bij restaurant Bitter en Zoet in Veenhuzen. Hij mag geern experimenteren met ingrediënten. In Spiekerboor weur daor al een zaodtie veur plant. „Kijk”, zeg de Assenaar intied dat e een old boek op taofel leg. „Dit is het receptenboek uit de bakkerij van mijn opa en oma.” Hij lat een handgeschreven recept veur kalfsogen zien; zute koekies met abrikoos. „Ik gebruik dit boek nog steeds.”

Achterops opa meuk van achttien ingrediënten een kerststol. „In een stol van de supermarkt zitten tientallen ingrediënten en stoffen die de stol lang houdbaar maken. Maar ja, is dat lekker?” Hij haolt zien scholders op. „Met shampoo die je daar koopt, is het net zo.”

Drie jaor leden zag Achterop met zien dochter op tillevisie hoe aj ziep maoken kunnen. As kok mus hum dat toch ok lukken? „Ik ben gewoon begonnen. Voor de coronacrisis startte ik Baardmanszeep.” In een lockdown vreug een grote verzekeraor hum of e veur alle metwarkers ziep maoken kun. „Ik had tijd doordat mijn werk in de horeca stillag en maakte honderden zepen.”

Achterop plukt de ingrediënten in de vrije natuur. „Je moet niet alles kaalplukken. Ik werk daarom ook samen met andere Drentse ondernemers.” De koolzaodeulie komp uut Frederiksoord en de calendula die e eerder in de keuken zien leut, komp bij Miss Tuinboon uut Gies weg.

Veul van de etherische eulie die e in zien ziep verwarkt, mak e zölf. „Die haal ik uit de bloemen die ik pluk. Er komt een heel destillatieproces bij kijken”, leg e uut. Hoe e dat allemaol precies döt, schref e in een notitieboek. Een groot boek vol geheime recepten. Net zoas opa en oma dat vrogger in de bakkerij hadden.

„Dat was me nog nooit zo opgevallen.” De ziepmaoker haolt de hand langs de baord en leunt met een tevreden glimlach achterover in de stoel. „Maar nu jij het zo zegt. Ja, dat heb ik wel van hen.”

De eerste maol dat e met Baardmanszeep op een markt stun, was in Balloo. „Toen verkocht ik vier verschillende soorten zeep.” Zien ogen glinstern. „Nou maak ik ook scheerzeep, shampoo, lippenbalsem en body butter.” Zien miest Drèentse zeep is volgens hum de Boswandeling. „Daar zit jeneverbes en den in. Het is het Balloërveld in een zeep.”

Dan begunt e te vertellen over vaste klanten op de kerstmarkt in Gies. Dat verhaol blef steken, want iniens schöt hum wat te binnen. „Ik kan wel Drèents: Hej ‘n gulden veur mij?” Hij lacht. „Dat he’k vrogger in Assen van zwarver Tokkel leerd.”