Carbidteam Rowol schiet Roderwolde het nieuwe jaar in. ‘We maken alles zelf, we zijn allemaal wel handig met dingen’

Aan de Kruiskamp in Roderwolde klinken de harde knallen al door de lucht. Alsof de jongens van carbidteam Rowol niet langer konden wachten en alvast carbid afsteken. Eenmaal binnen in de werkplaats blijkt dat toch iets anders te liggen.

In het midden staat een grote witte zak. Met daaromheen 500 voetballen, basketballen en volleyballen, de jongens pompen ze allemaal op tot ze keihard zijn. Af en toe iets te hard, waardoor ze met een keiharde knal uit elkaar knappen. „Aan die knallen wen je wel”, lacht Korné Nieboer (29).

„Dat zijn de slechte ballen, daar kan je niet mee schieten”, legt Nieboer uit. „Daarnaast testen we of de ballen lek zijn, we leggen ze straks een week in de schuur. Daarna pompen we alles nog één keer op. Behalve de ballen die weer helemaal leeg zijn, die zijn lek en gooien we weg.”

Toch schiet het team niet alleen ballen weg met carbid. Een grote rode melkbus ‘De Burgermeester’ is de trots van Rowol. „Hiermee schieten we af en toe ook kerstbomen weg”, zegt Nieboer. „Dat doen we dan op een veld verder weg van het publiek. Zo’n boom wil je niet op je hoofd krijgen.”

Van jongs af aan zijn Sjaak Boxen (28) en Nieboer bezig met carbidschieten. „Hoe lang doen we het nu al Sjaak?”, vraagt Nieboer zich hardop af. „Ik was dertien jaar toen ik voor het eerst een dag meeliep”, zegt Boxen bedachtzaam. „Daarvoor keek ik altijd. Twee jaar later werden we echt lid van het team. Jij was toen zestien volgens mij, Korné.”

„Uiteindelijk zijn de wat oudere jongens weggegaan. Wij hebben het toen doorgezet”, gaat Boxen verder. „Het is voor ons haast een plicht om dit elk jaar te doen”, vult Nieboer aan. „Er zijn maar twee evenementen in Roderwolde, carbid en de fair, maar de fair vindt iedereen niks aan. Mensen uit het dorp kijken echt uit naar het carbidschieten.”

De werkplaats zelf is rommelig. De werkbank ligt vol met gereedschap, overal staan melkbussen. Van een heel grote zwarte op wielen, als een soort kanon, tot een witte doorsnee melkbus met Mickey Mouse en Pluto erop. Hier en daar een verloren trekker, scootmobiel of scooter.

„We maken hier alle constructies zelf”, vertelt Nieboer. „Een paar jongens zitten in de bouw, anderen werken in de technische dienst bij een kunststofbedrijf. We zijn allemaal wel handig met dingen en je kan echt je creativiteit kwijt. Dat is heel leuk om te doen.”

Iets wat ze zelf maakten was een veegconstructie voor de trekker. „Dat heeft één van de wat oudere jongens bedacht”, zegt Nieboer, terwijl hij naar een verroeste trekker wijst die in de hoek van de schuur staat. „Zo kunnen we een grote hoeveelheid ballen in één keer ophalen en hoeven we niet de hele tijd te lopen.”

Carbidteam Rowol doet het voor de creativiteit, het dorp, maar volgens Boxen ook om nieuwe mensen te ontmoeten. „Vorig jaar kwamen mensen uit het westen, die verbleven in een bed en breakfast vlakbij. Ze hoorden knallen en zijn komen kijken.”

„Ze stonden eerst een beetje te kijken, maar één van onze jongens drukte een biertje in hun hand en nodigde ze uit om erbij te komen staan”, vertelt Boxen. „Het was hartstikke leuk en gezellig.”

„Uiteindelijk zou ik wel willen stoppen met het carbidteam”, geeft Nieboer eerlijk toe. „Dan kan ik elk jaar bij de nieuwe jongens kijken en gezellig drinken met andere omstanders. Maar dat is pas later, nu vind ik het carbidschieten nog veel te leuk om te doen.”