Voormalig wethouder Gerrit Schouten van Hoogeveen overleden: Een ‘echte heer’ is ons ontvallen

De laatste jaren woonde Gerrit Schouten met zijn vrouw Anne, met wie hij 67 jaar getrouwd is geweest, in de voormalige kerkboerderij aan de Korenstraat.

Zijn correcte, goedgeklede en welbespraakte houding hebben veel indruk op partijgenoten gemaakt, laat het CDA in een In Memoriam weten. ‘Als Gerrit Schouten het woord kreeg, werd er vol respect geluisterd. Zijn levenservaringen waren indrukwekkend en vaak een wijze les voor iedereen. Tot op hoge leeftijd was hij actief en betrokken bij het CDA in Hoogeveen.’

Gerrit Schouten wordt in 1927 geboren in Utrecht. Hij is 17 jaar als hij zich aansluit bij de door Prins Bernhard opgerichte Stoottroepen. Bij de bevrijding van ‘s Heerenberg krijgt hij van de prins een speldje in de vorm van een margriet. Als de prins jaren later Hoogeveen bezoekt, zal Gerrit Schouten dit speldje dragen en komen de mannen in gesprek.

Na de bevrijding is het echter nog niet voorbij met de oorlog. Nog maar net achttien jaar oud ging Schouten met de eerste de beste boot mee naar Indië. Hij vocht er op het eiland Banka waar hij gewond raakt. In 1947 zette Gerrit Schouten een punt achter zijn militaire loopbaan. Hij was een oorlogsveteraan van nog maar twintig jaar oud.

Zijn oorlogsjaren maken veel indruk op de Hoogevener zo vertelt hij in een interview met het Nederlands Dagblad (2005). Hij zegt wel altijd over zijn ervaringen te hebben gepraat, vooral met zijn vrouw. ‘Maar altijd in algemene zin, nooit in details.’ Tijdens zijn arbeidzame leven merkten anderen weinig van zijn oorlogsverleden. ‘Maar ik voelde me kwetsbaar, gauw van slag. Ik wist mezelf bij elkaar te houden.’

Tot er in 2008 kanker bij hem werd geconstateerd, waarvan hij volledig genas. Hij lag nachten wakker, raakte in paniek, kende onpeilbaar diepe momenten van angst en eenzaamheid. ‘Ik was de weg volledig kwijt. Zestig jaar later worstel ik nog altijd met de oorlog. Wat toen is gebeurd, herleeft vaak. De oorlog is een schaduw over mijn leven. Wat blijft knagen, is de vraag of ik wel mensen had mogen doden. Hoe zal de afrekening na dit leven zijn? Dan zijn er die zeggen dat ik het anders moet zien.’

Na de oorlog pakt Schouten een heel ander vak op. Hij wordt opticien. Na een opleiding begint hij in Heerenveen en later in Hoogeveen. Uiteindelijk weet hij vijf winkels te openen en beleeft succesvolle jaren als ondernemer. Het ondernemerschap gaat hem in zijn jaren in de politiek ook nog van pas komen. Zo zal hij altijd alert blijven op de financiën.

Het is 1966 als Gerrit Schouten voor de ARP in de gemeenteraad verkozen wordt. Vanaf 1970 tot 1986 is hij ook wethouder. Ook, want in die tijd zaten de wethouders ook in de raad.

Schouten was een bestuurder met aanzien, maar ook niet zonder humor. Gerrit Schouten werkte met diverse burgemeesters. J. Bakker, dan J.H. de Goede en vervolgens J. Oosterhoff. De laatste burgemeester was Sytze Faber.

De Molukse bevolking in Hoogeveen ging Gerrit Schouten erg aan het hart. Hij heeft onder meer bijgedragen aan de totstandkoming van het gebouw Salawaku. Schouten werd altijd geprezen als er een bijzondere activiteit was. Hij was tot voor enkele jaren altijd als speciaal genodigde samen met zijn echtgenote op het jaarlijks kerstdiner voor de Molukse ouderen. Gerrit Schouten is zo betrokken bij de Molukse zaak dat hij al in 1950 met anderen de stichting ‘Helpt Ambon in Nood’. Van 1950 tot 1982 zal hij bestuurslid van deze stichting zijn.

Schouten was ook actief voor verschillende instanties in en buiten Hoogeveen.

De begrafenis heeft in besloten kring plaatsgevonden.