Opticien Marko Sturing en yogalerares Dorine Kuipers uit Emmen runnen tegenwoordig een B&B met minicamping in Frankrijk. Eigen foto
Hij was opticien in Borger; zij yogalerares in Sleen. Maar Marko Sturing en Dorine Kuipers hebben Nederland verlaten, op zoek naar rust, ruimte en natuur. Sinds mei runnen ze een B&B met camping in Frankrijk.
Na de verkoop van zijn optiekzaak in 2022 kocht Marko Sturing (55) een camper. En telkens als hij met zijn vriendin Dorine Kuipers (48) op reis waren in Frankrijk verzuchtten ze: „Wat moet het toch mooi zijn om hier te wonen.”
Ze vonden het leven in Nederland jachtig en druk. Zelfs in Emmen, waar ze vlak bij het Noordbargerbos woonden. Marko: „Als ik met de hond ging lopen, kwam ik in drie kwartier tijd wel twintig andere honden tegen.”
Op een gegeven moment besloten ze dat het tijd was voor actie. „We zeiden: we moeten niet alleen zeggen dat we in Frankrijk zouden willen wonen, maar het ook dóen. Een plek zoeken waar we ons verbonden voelen met de natuur en eigen baas zijn.”
Alleen wij en onze buurman
Ze gingen voor iets waarbij de hogere hotelschool die Dorine heeft gedaan, van pas zou komen. Bij een boerderij in het gehucht Le Mas Bellanger, met chambre d’hôtes en minicamping, was het raak.
Marko: „Hier kunnen we buiten zijn, tot rust komen en lange wandelingen maken. Het gehucht bestaat uit ons en onze buurman.”
De boerderij uit 1618 was al verbouwd; ze hoefden alleen de muren te sausen en de kamers in te richten. En een moestuin aanleggen, een van hun grote wensen. Grond genoeg: in totaal beslaat het terrein 15.000 vierkante meter.
De boerderij is meer dan vier eeuwen oud. Eigen foto
Spannend
Spannend vonden ze het wel, een nieuw begin in een land waar ze de taal niet goed spreken en de regelgeving niet kennen.
Marko is vader van drie volwassen kinderen; zijn vrouw Gudrun overleed in 2015 aan borstkanker. Dorine is gescheiden en heeft eveneens drie kinderen. Ze blijven allemaal in Nederland, ook de jongste van zeventien.
Dorine: „Ik heb wel gedacht: moeten we het niet een paar jaar uitstellen? Maar de kinderen zeiden dat we moesten gaan. Zij wonen nu bij hun vader. Het is wel een gemis, hoor.”
Mooie gesprekken
Aan hun behoefte aan rust, ruimte en natuur wordt op hun nieuwe stek in Midden-Frankrijk ruimschoots voldaan. De dichtstbijzijnde stad is Limoges, op drie kwartier rijden. Ze kunnen urenlang wandelen met de hond zonder iemand tegen te komen. En elke dag genieten ze van het uitzicht over het glooiende landschap en het werk dat ze nu doen.
Ze koken samen voor de gasten, die gezamenlijk eten. „In de zomer zaten er soms wel tien mensen aan tafel. Heel bijzonder om te zien wat voor mooie gesprekken er ontstonden.”
Kampeerders mengden zich met gasten van de chambre d’hôtes en toeristen ontmoetten er pelgrims die op weg naar Santiago de Compostela in Spanje waren. „Wij zitten langs een fietsroute daarheen. Onze eerste gast was zo’n pelgrim, op doorreis. Dat is wel een grappig verhaal. Bij ons afscheidsdiner in Nederland ging de telefoon. Of hij over twee dagen bij ons kon slapen.”
Hoewel ze nog geen eigenaar waren, zeiden ze dat het kon. Het was de dag van de overdracht bij de notaris; daarna zouden ze hem inchecken.
„Bijna alle vertrekken waren nog volgestouwd met verhuisspullen, maar de gastenkamers waren klaar. En in de eetzaal was tussen alle troep nog net een hoekje vrij waar hij kon eten. Hij was helemaal blij en is later teruggekomen om onze plek aan zijn vrouw te laten zien.”
Yoga en wandelcoaching
Waar opticien Marko zijn oude beroep helemaal heeft losgelaten, geldt dat niet voor Dorine. Ze geeft online yogales voor haar ‘oude’ klanten en in Frankrijk mogen de gasten aanhaken als ze de dag begint met yoga.
Dorine geeft ook op de camping yogales. Eigen foto
Marko wil meer doen met de cursus wandelcoaching die hij heeft gedaan. „Dit jaar was het een beetje uitproberen: waar hebben de mensen behoefte aan? Wandelen hoort daar zeker bij. Nu al gingen sommigen spontaan met ons mee op pad.” Volgend jaar willen ze daarom yoga- en wandelweken op touw zetten, of een mix.
‘Geluk zit in kleine dingen’
Of ze ooit terug willen naar Nederland? Marko, resoluut: „Ik wil hier oud worden. Een eenvoudig leven zoals we dat hier leiden brengt je terug naar de essentie. Geluk zit hem in kleine dingen, zoals het appeltaartje dat Dorine heeft gebakken van appels die ik heb geplukt.”
Dorine vult aan: „Als we naar Nederland zijn geweest en we komen terug, dan valt het ons pas echt op: de weidsheid, de geur, het gevoel... Alles is magisch. Je wilt hier niet weg.”
De minicamping heeft zes plekken. Eigen foto
De Ommezwaai
In de wekelijkse rubriek De Ommezwaai portretteren we noorderlingen die op een of andere manier het roer omgooiden in hun leven. Bent u of kent u iemand die dat heeft gedaan? Schroom niet en meldt het ons via het e-mailadres ommezwaai@dvhn.nl.
