Jonky (81) was de reislustige kroegbaas van Barger-Oosterveld. 'Door die brand bleef hij altijd bang voor vuur’

Angelique Heijne (56) was een jaar of twaalf toen ze het ontdekte. Een vriendinnetje vroeg haar of haar vader echt Jonky heette. Want dat kon ze zich haast niet voorstellen, ze vond het zo’n rare naam.

Het vermoeden bleek juist. ,,Toen ik mijn vader ernaar vroeg, vertelde hij dat hij inderdaad geen Jonky heette, maar Gerhard. Ik stond perplex! Ik had nog nooit iemand Gerhard tegen hem horen zeggen! Bovendien stond de naam Jonky Heijne levensgroot op het horecabedrijf van mijn beide ouders in Barger-Oosterveld.’’

Jonky Heijne, die afgelopen voorjaar op 81-jarige leeftijd overleed, was een bekende horecaman in Zuidoost-Drenthe. Van 1966 tot 2003 runde hij met zijn vrouw Lida een cafe-restaurant aan de Meerdijk, vlakbij het stadion van FC Emmen.

Op steenworp afstand van deze plek werd hij in 1943 geboren. Hij was het eerste kind van Kasper en Griet Heijne en daarna zouden er nog elf volgen, van wie er eentje op jonge leeftijd overleed. Gerhard, zo noemden boer Kasper en zijn Griet hun eerste boreling. Maar het duurde maar even of hij ging als Jonky door het leven.

,,Waarom? Zijn opa noemde hem zo, Ons Jonky'’, verduidelijkt zijn oudste zus Angela (81). ,,Dat anderen dit ook gingen doen was wel handig. Want er woonden nog twee Gerhards in de boerderij. Opa en een vrijgezelle gehandicapte neef. En drie Gerhards onder een dak, dat was misschien toch wel een beetje te veel van het goede.'’

Opgroeien op een boerderij betekende voor Jonky dat hij al op jonge leeftijd mee moest helpen. Er was altijd wel werk en niets doen was geen optie. Broer Bennie (74): ,,En dat gold ook voor de rest van kinderen. Kwam je uit school, dan gingen de oude kleren aan en de handen uit de mouwen'’

Op vrijdag 26 juni 1959 kwam hier voor even verandering in. Waarschijnlijk als gevolg van hooibroei brak er in de vroege ochtend van die dag brand uit en de hele boerderij ging in vlammen op. Tot opluchting van heel Barger-Oosterveld wisten alle bewoners het pand op tijd te verlaten. Omdat de koeien niet op stal stonden, overleefden ook zij de vuurzee.

Op dezelfde plek werd in de maanden daarna een nieuwe boerderij gebouwd. Boer Kasper en zijn vrouw woonden in tussentijd in een verbouwd kippenhok op eigen terrein en de kinderen en neef Gerhard werden bij familie en vrienden ondergebracht. Jonky, die de rest van zijn leven bang zou blijven voor vuur, verbleef tijdelijk bij een kameraad.

Als tiener ging Jonky naar de ambachtsschool aan de Stationsstraat in Emmen. Was het weekend, dan trok hij er met kameraden op uit om op kroegentocht te gaan. Op zijn 21ste, aan het einde van zijn militaire diensttijd, ontmoette hij in hotel-restaurant Van Dijk in Klazienaveen de liefde van zijn leven: Lida Bekel uit Nieuw-Schoonebeek.

,,Jonky zag er goed uit en maakte een zelfverzekerde indruk'’, aldus Lida. ,,Ik vroeg hem ten dans en na afloop bracht hij mij op mijn verzoek naar huis. Ik fietste en hij drukte me op de brommer vooruit.'’ Het klikte en het duurde niet lang of ze hadden verkering. Twee jaar later trouwden ze in Schoonebeek.

Het jonge stel ging wonen in een voormalige boerderij in Barger-Oosterveld en Jonky verdiende de kost met een eigen rijschool. Een paar maanden later was hij ook kroegbaas. Samen met zijn Lida nam hij even verderop cafe Emens over, met daarbij de bijbehorende woning en tankstation dat voor de deur stond.

De rijschool stopte en om naast het kroegwerk nog wat extra’s te verdienen, koos Jonky voor het busvervoer. In het begin reed hij arbeiders van en naar fabrieken in de streek, later werd hij ook parttime-chauffeur van openbaar vervoerbedrijf DVM en vervoerde hij vakantiegangers in een touringcar.

,,Toen we klein waren gingen we als kinderen vaak op op zijn vrije dinsdag met hem een stukje rijden. Vaak naar Duitsland’’, zegt Angelique. Jonky Heijne was volgens haar een lieve, maar ook best een strenge vader. ,,Hij was heel direct en vond het belangrijk dat we ons als kinderen netjes gedroegen. Hij was ook zorgzaam. Toen mijn zus Judith en ik samen als tieners op vakantie naar Italië wilden, reed hij ons er in zijn personenauto naartoe en haalde ons later ook weer op.'’

De kroegbaas was evenmin wars van een geintje. Echtgenote Lida: ,,Het gebeurde wel eens dat ik onderweg tijdens een vakantie moest plassen. Dan stopte hij langs de kant van de weg en ging ik gehurkt naast de auto met opengeslagen deur zitten zodat niemand mij kon zien. Twee keer reed hij weg terwijl ik daar zat. Had hij de grootste lol. Of ik boos werd? Nee hoor, ik trok me er niets van aan.'’

In de jaren zeventig was Heijne voorzitter van de plaatselijke carnavalsvereniging en maakte hij via stamgast Joop Fischer kennis met de motorcross. ,,Jonky was meteen verkocht en kocht ook een motor, een Suzuki 250 CC’’, zegt boezemvriend Bennie Wolbers (79), die jarenlang met hem croste.

,,Jonky was superfanatiek en deed er alles voor om te winnen. En hij had het geluk dat hij nogal technisch was. Veel reparaties kon hij zelf uitvoeren.'’ De hobby, waar hij ruim vijf jaar erg druk mee was, leverde Heijne ook wat op. Veel motorvrienden gingen bij hem tanken en na afloop at op zondag altijd een grote groep in zijn café-restaurant.

In 2003 verkochten Jonky en Lida hun inmiddels flink uitgebreide zaak, maar ze bleven hun opvolger nog enkele jaren helpen. Toen dat stopte, kwam er opeens volop ruimte om lang op vakantie te gaan, ook omdat Jonky inmiddels met pensioen was gegaan als chauffeur in het personenvervoer. Het stel uit Barger-Oosterveld maakte er volop gebruik van en genoot van flink wat reizen naar het buitenland.

Maar toch begon het bij de voormalige kroegbaas te kriebelen. Hij miste zijn werk op de weg en begon een nieuwe carrière als vrachtwagenchauffeur. Eerst een tijdje vervoer van aardappels, daarna lange tijd met een trailer vol vis van IJmuiden naar de zuidelijke landen. Maandag weg, vrijdag terug.

Dat deed hij met veel plezier, tot vijf jaar geleden. Van een hartinfarct in 2011 en een tia in 2018 wist hij goed te herstellen, maar dit lukte niet toen hij in 2020 vlak voor een vakantie naar Griekenland werd getroffen door een herseninfarct. Jonky ging revalideren in De Horst in Emmen, kwam weer thuis, ging drie keer in de week een hele dag naar de dagbesteding en werd in 2023 uiteindelijk opgenomen in zorgcentrum De Paasbergen in Odoorn.

Met kerst eind 2024 lukte het nog om met familie uit eten te gaan, maar iedereen zag dat de gezondheid van de altijd zo reislustige Jonky Heijne hem steeds meer in de steek liet. Op 30 maart overleed hij, op 81-jarige leeftijd. De crematie die enkele dagen daarna volgde, was aan de hem zo vertrouwde Meerdijk. Vlakbij de plek waar hij zijn horecazaak runde en schuin tegenover het perceel waar hij op 22 juni 1943 als Gerhard ter wereld kwam.