‘Jan de sleutelman’ (74) uit Emmen stopt ermee. Vijftig jaar lang werkte hij onverdroten door in de Noorderstraat

Eigenlijk had hij in alle stilte afscheid willen nemen. Gewoon op vrijdagmiddag de winkel dicht en daarna naar huis. Zijn vrouw en kinderen dachten daar anders over. ‘s Ochtends kwam dochter Ine langs om wat slingers op te hangen en aan het eind van de dag stond de zaak van Jan Dekker vol met familieleden en waren er hapjes en drankjes.

,,Een verrassing, toch wel leuk’’, blikt de Emmenaar terug. ,,Maar opeens ziet mijn wereld er wel anders uit. Voor het eerst in mijn leven ben ik werkloos.'’

Een uitkering hoeft de 'werkloze' Dekker niet aan te vragen. Hij trekt al acht jaar van Drees. ,,Waarom ik nog zo lang ben doorgegaan? Gewoon omdat ik het leuk vond. Het werken met je handen, de contacten met klanten. Ik ben nooit een dag met tegenzin naar mijn werk gegaan. Wel ging ik vanwege de leeftijd de laatste jaren wat korter werken. Op het laatst nog maar vier dagen per week, van tien tot vijf.’’

Personeel heeft Dekker nooit gehad. ,,Was ik ziek, dan bleef de deur dicht. Maar dat gebeurde eigenlijk zelden of nooit.’’

Slot- en sleutelservice Jan Dekker. Zo heette het bedrijf van de enthousiaste zeventiger. Gevestigd in een kleine passage in de Noorderstraat, tegenover fotozaak Meilink. ,,Een van de weinige zaken in de straat die er ook al zaten toen ik er ging werken.'’

Dekker stak er in 1975 voor het eerst de handen uit de mouwen; eerst in loondienst, daarna als kleine zelfstandige. Voor de beeldvorming: 1975 was het jaar waarin Teach-in het songfestival won met Dinge-dong, Hennie Kuiper wereldkampioen wielrennen werd en er een eind kwam aan de Vietnamoorlog. ,,Een periode ook waarin er nog volop auto’s en bussen door de Noorderstraat reden.’’

De in Hoogeveen opgeroeide Dekker begon in de Noorderstraat bij ijzerwarenhandel Hoekstra, op de plek waar nu een vestiging van Kruidvat te vinden is. Hoeksta was een in 1934 opgerichte zaak waar liefhebbers terecht konden voor gereedschap, hang- en sluitwerk en een enorme variatie aan moertjes, bouten en schroeven.

Dekker kende de branche, had eerder gewerkt bij ijzerwarenhandel Gunter in Hoogeveen en bij Van Dijk in Meppel, een groothandel met deze producten. ,,Hoekstra in Emmen werd gerund door twee broers: Kees en Jaap. In 1980 vertrok Jaap en werd Kees alleen de baas.'’

In de beginperiode deed Dekker nagenoeg alle voorkomende werkzaamheden, maar nadat de vaste sleutelmaker vertrok, richtte Dekker zich vooral op deze tak van sport. ,,Bij Gunter en Van Dijk had ik daar al ervaring in opgedaan.’’

In 2009 ging Hoekstra dicht, het bedrijf was vermorzeld door de bouwmarkten en het internet. IJzerwarenzaak Warringa aan de Hoofdstraat, van oudsher de grote concurrent van Hoekstra, was negen jaar daarvoor overgenomen door de firma Kroon en uit het centrum verdwenen. ,,De sluiting van Hoekstra was geen verrassing, de omzet daalde steeds verder. We zagen het allemaal aankomen.’’

Dekker besloot op eigen kracht door te gaan met hang- en sluitwerk. Een jaar mocht hij van pandeigenaar Peter van Dijk het voorste deel van het verder leegstaande Hoekstra-gebouw gebruiken.

Begin 2011 volgde de verhuizing naar een kleine passage even verderop. ,,Tot mijn pensioen doorgaan, dat was de bedoeling. Maar ik vond het zo leuk, dat ik daarna gewoon ben doorgegaan. Een hobby die ook nog wat opbracht, hoe leuk wil je het hebben?'’

Hoewel de passage vanaf de straat niet bijster goed zichtbaar is, wisten klanten Dekker altijd goed te vinden. ,,Wat fijn was, was dat mensen aan de achterkant makkelijk met de auto bij mij konden komen. Handig als je voor het namaken van een autosleutel ook gegevens uit de apparatuur van de auto nodig hebt.’’

Af en toe verplaatste het werkterrein zich naar het huis van klanten. ,,Soms moest ik mee om daar de deur open te maken, omdat de eigenaar de sleutels was verloren.’’

Die periode is nu voorbij, na vijftig jaar werken in de Noorderstraat. Meer tijd voor andere dingen, zoals vissen, fietsen en wandelen. Ook liggen er thuis in de wijk Emmerhout nog wat klussen te wachten. Er moet geschilderd worden en de nieuwe keuken verdient nog een afwerking. En de apparatuur in Dekker zijn voormalige zaak? ,,Die wordt verkocht. Geen van mijn vier kinderen heeft interesse om dat werk van mij over te nemen.’’