Casper en zijn vader Marcel beginnen een wijngaard, waarbij mensen een druivenrank kunnen adopteren. Foto: eigen foto
Niet langer op kantoor werken, maar in de eigen wijngaard. En dan het liefst met hulp van gelijkgestemden. Dat is wat vader en zoon Marcel (65) en Casper (34) Jansen voor ogen hebben met hun pas opgerichte Wijnhoeve De Hondsrug.
Ze houden allebei van wijn. „We drinken het graag. Als we met z’n allen op vakantie zijn in het buitenland, bezoeken we altijd wel een wijngaard”, vertelt Casper. „En dan met de achterbak vol flessen terug naar huis. We hadden al een poos het idee om zelf een wijngaard te beginnen, maar we deden het nooit.”
Hij zit naast zijn vader aan de eettafel in de woonboerderij waar hij met zijn vrouw en 1-jarig zoontje woont. Achter op het perceel staan wat druivenranken die ze als hobby hebben geplant, om te kijken of het wat kon worden. Eerst stekjes en daarna ook wat oude exemplaren die ze van iemand hadden gekregen.
Vorig jaar leek daar niet super veel van terecht te komen. „Maar dit jaar zijn er opeens toch weer meer nieuwe scheuten aan gekomen. Het is mooi om te zien dat de liefde die je erin stopt, wordt beloond”, vindt Casper. Vader Marcel vult aan: „En om te merken dat de ranken zo sterk zijn. Ze staan hier best open, vol op de wind.”
Tot nu toe verbouwen ze puur voor zichzelf, maar vanaf komend voorjaar gaat dat veranderen. Na al het gefantaseer over een professionele wijngaard, zei Casper onlangs tegen zijn vader: ‘Als jij nu stopt met werken, dan beginnen we gewoon.’”
‘Ik dacht: ik moet iets doen wat ik écht leuk vind’
En zo is het gegaan. Vader Marcel, die als controller in de financiën werkte, is met vroegpensioen gegaan en Casper heeft zijn baan als manager team werving bij Mediahuis opgezegd.
„Ik zat veel op kantoor en in de auto. De werkdruk was hoog en ik maakte lange dagen. Twee keer in de week zag ik ons zoontje ‘s ochtends en ‘s avonds niet. Ik dacht: ik moet iets doen wat ik écht leuk vind. En dat is dit. Lekker buiten zijn en iets maken. Ik moet er nog wel bij werken, hoor. We kunnen hier niet van leven. Ik ben net begonnen als marketeer bij een marketingbureau en ben nu veel eerder thuis.”
Het samenwerken, als vader en zoon, zien ze wel zitten. Ook bij de verbouwing van het huis in Gasselte staken ze vaak samen de handen uit de mouwen. „Natuurlijk zijn we elkaar wel eens zat, maar dat is niet erg”, zegt Casper. Het scheelt dat ze ieder hun eigen taak hebben. Vader gaat vooral over het geld, zoon over de commerciële kant. Marcel: „Ik leer van hem en hij van mij.”
Vader Marcel: "Ik leer van hem en hij van mij." Foto: eigen foto
‘We willen dit heel graag samen met anderen doen’
Op hun website omschrijven ze hun wijngaard als ‘eigenwijs’. Dat zit hem in de opzet, die anders is dan elders. Liefhebbers kunnen een druivenrank adopteren, de groei volgen en zelf meehelpen als ze dat willen.
Casper: „Wij willen dit heel graag samen met anderen doen. Laten zien wat hier gebeurt en hoe het hele proces – van druivenrank tot fles – in zijn werk gaat. We gaan alles hier zelf doen, van het poten en het oogsten tot het maken van de wijn.”
Een druivenrank adopteren kost 100 euro. Tot nu toe hebben de Jansens er 23 ‘verkocht’. Het streven is dat dit er 250 worden in het eerste jaar en daarna steeds meer. Behalve wijn voor de leden, gaan ze ook zelf wijn maken om te verkopen aan bijvoorbeeld restaurants.
„Op termijn willen we toe naar 10.000 ranken en ongeveer 10.000 flessen wijn”, zegt Casper. „We zoeken nog grond om uit te breiden.”
‘Van de meewerkdagen maken we iets leuks’
Het adoptieconcept lijkt een slimme manier om vooraf geld binnen te harken voor investeringen en te besparen op arbeidskracht. Toch is dat volgens de mannen niet waar het om draait.
Casper: „Het klopt natuurlijk dat wij zelf minder hoeven te doen als we hulp krijgen. Maar wij denken ook echt dat het mooi is voor de mensen als zij leren hoe het moet. Van de meewerkdagen – je stekje in de grond zetten, snoeien, druivenplukken – maken we iets leuks, met bijvoorbeeld een pan soep of een broodje, we zorgen dat er een muziekje is, dat soort dingen. En aan het eind van het hele proces hebben de mensen hun eigen wijn, waar ze zelf met ons aan hebt gewerkt. Wijn met een verhaal.”
Het is de bedoeling dat er voor leden die niet kunnen of willen meehelpen online cursusjes komen, bijvoorbeeld over hoe je een druivenrank moet snoeien. „Dan leren zij het ook en kunnen ze het thuis ook doen.”
‘Het gaat om veel meer dan die fles’
Voor de 100 euro die een adoptie kost, krijgt de koper uiteindelijk één fles wijn, na drie of vier jaar. Casper: „Sommige mensen vinden dat veel geld, maar het gaat om veel meer dan die fles. Het gaat ook om het samen bezig zijn met wijn. En het is niet zo raar, hoor. In Limburg zijn zelfs wijngaarden die een vergoeding vragen om er een dag te mogen werken.”
Zijn vader hoopt dat er een soort gemeenschapsgevoel ontstaat. „De mensen die hier komen, zijn allemaal geïnteresseerd in wijn. Dat geeft denk ik al een saamhorigheidsgevoel. We hopen dat er een klik is.”
Om de kneepjes van het vak te leren volgen vader en zoon een opleiding wijnbouw in België. „In Nederland is hier niets op dat gebied. Gelukkig hebben we het zo kunnen regelen dat we online mogen aanhaken”, zegt Casper. Behalve dan de excursies. Er staan vijf excursies op het programma. „Dan gaan we lekker naar België!”, glundert Marcel.
Met vuurpotten de boel warm houden
De wijnbouw is in Nederland in opmars. Marcel: „We krijgen warmere dagen en meer zonuren. Hier in Noord-Nederland zijn er nog niet zo heel veel, maar vooral in België en Limburg zie je het aantal wijngaarden toenemen. Wij zitten net op het randje van waar het kan.”
Het weer is wel een risico. Soms vriest het ‘s nachts nog in mei, wanneer de knoppen open zijn gegaan. Casper: „En onze druiven krijgen ook nog eens veel wind te verduren. Als er 1 graad nachtvorst is, is het bij de ranken zomaar min 4. Dan moeten wij ons bed uit om de boel met vuurpotten warm te houden of te besproeien. Als er een ijslaagje op komt, beschermt dit tegen de harde wind en voorkom je dat ze nóg kouder worden.”
Tanks besteld in Italië
Na de opleiding wijnbouw wacht een andere cursus: wijn maken. Ze hebben bij Marcel thuis, in Rolde, al geoefend maar gaan er nu echt voor aan de studie. Om professioneel aan de slag te kunnen hebben ze twee tanks van 100 liter besteld in in Italië.
Welke soorten wijn ze gaan maken, is nog niet in beton gegoten. Zelf zijn ze verzot op Shiraz. „Maar niet alle druivenrassen doen het hier goed. Qua witte wijn wordt het waarschijnlijk de Solaris, een behoorlijk zoete druif die vrij vroeg rijp is, en de Riesling. De Merlot Rondo doet het hier ook goed en misschien doen we er voor de variatie een extra rode bij.”
Komend voorjaar gaan de stekjes van de eerste klanten de grond in. Afhankelijk van het weer kan er na drie of vier jaar worden geoogst en wijn gemaakt.
Casper en zijn vader Marcel insepcteren hun ranken. Foto: eigen foto
