Gedeputeerde Yvonne Turenhout zal haar ervaring als judoka nog wel nodig hebben. Foto: Marcel Jurian de Jong
De mens is een vat vol tegenstrijdigheden. Niemand is graag te dik, toch zit menigeen liever met een biertje en een zak chips op de bank dan dat hij zich in het zweet werkt in de sportschool.
Als het gaat om wonen, komt dit ook vaak aan het licht. Veel inwoners van Drenthe waarderen de rust, het vele groen en de ruimte in hun omgeving, zo bleek onlangs uit een enquête. Tegelijkertijd echter vinden Drenten vaak dat ze te ver van allerlei voorzieningen af wonen. En dat het openbaar vervoer te wensen overlaat.
Het is net als met de inwoners van de binnenstad van Groningen. Zij vinden het maar wat fijn om kroeg, theater en NS-station binnen loopafstand te hebben, maar tegelijkertijd hoor je klachten dat een parkeerplek voor hun auto peperduur is, als ze die überhaupt al kunnen krijgen.
Gedeputeerde Yvonne Turenhout (PvdA) is dan ook een dappere vrouw omdat ze zich ontfermt over de portefeuille wonen. Ze gaat, samen met de gemeenten, bepalen waar in de provincie de komende jaren 13.000 huizen moeten komen. Ze overlegt hiertoe ook met het Burgerberaad, een gezelschap van 150 inwoners dat door loting is samengesteld.
Judoka
In het verleden was Turenhout judoka en die ervaring zal ze nodig hebben om zich in dit lastige dossier staande te houden. Want niet alleen hebben mensen hierover opvattingen die moeilijk met elkaar te rijmen zijn, het onderwerp roept ook veel emoties op.
Iedereen beaamt dat er, desnoods met provisorische maatregelen, iets moet gebeuren om te voorkomen dat gescheiden mensen op een camping moeten wonen. Of dat ‘jongeren’ nog op hun dertigste bij pa en ma wonen. Maar toen de gemeente Assen met het plan kwam om aan de Groene Dijk bij Kloosterveen 150 flexwoningen te realiseren, was de wereld voor een aantal omwonenden te klein.
Geen zinnig mens zal de voor oorlogsgeweld gevluchte Oekraïners een goed onderkomen misgunnen. Toen evenwel de gemeente Midden-Drenthe in Elp vijftig van hen wilde huisvesten in een voormalig hotel, waren de klachten tijdens een informatiebijeenkomst niet van de lucht.
Het Burgerberaad is de zoveelste poging om inwoners meer bij het provinciale beleid te betrekken. Een loffelijk streven, maar helaas bestaat de misvatting dat het bij de overheid ‘u vraagt, wij draaien’ zou moeten zijn. Het is een evenwichtsoefening voor Turenhout en haar medebestuurders. Bezwaren van inwoners moeten ze serieus nemen, maar het is de kunst ook duidelijk te maken dat we in het algemeen belang soms wat inschikkelijk moeten zijn.