De gemeenteraad heeft de burgemeester en de wethouder zelf gevraagd een plek te zoeken voor de asielzoekers. Foto: Marcel Jurian de Jong
null
Het plan voor een nieuwe woonvorm voor asielzoekers in Vries is niet door alle dorpsbewoners met open armen ontvangen, zo bleek deze week tijdens een inloopbijeenkomst op het gemeentehuis in het dorp. De emoties liepen hoog op.
Dit is op het eerste gezicht wel te begrijpen. De woningen voor vluchtelingen komen vlak bij een nieuwe wijk waar mensen net een kavel hebben gekocht. Zij hebben zich net diep in de schulden gestoken en dan roept een onvoorziene verandering in de woonomgeving zorgen en onzekerheid op. En (maximaal) 250 nieuwkomers is ook een grote groep.
Het is wat het is
Uiteindelijk is de gemeenteraad aan zet en het valt toch te hopen dat die zich consequent houdt aan de eigen uitgangspunten. Als bewoners daar gegronde redenen voor aandragen, moet zij het plan op onderdelen uiteraard aanpassen, maar verder is het wat het is.
Het is goed dit nog even in herinnering te brengen: de raad heeft burgemeester Marcel Thijsen en wethouder Jurryt Vellinga zelf gevraagd op zoek te gaan naar een plek die een wat meer structurele vervanging kan bieden voor de huidige tijdelijke noodlocaties voor asielzoekers in de gemeente. Een daarvan is een voormalig schoolgebouw in Paterswolde. Daar zijn sociale huurwoningen gepland, waaraan dringend behoefte is.
De raad moet dan ook niet gaan zwalken door de burgemeester en de wethouder nu te laten vallen.
Voorts zijn de problemen in het overvolle asielzoekerscentrum in Ter Apel nog lang niet opgelost. Ook de gemeente Tynaarlo moet zijn steentje blijven bijdragen aan een oplossing voor dit probleem.
Asielzoekers blijven komen
Asielzoekers zullen naar ons land blijven komen. Nederland verbond zich recentelijk nog aan Europese afspraken over de opvang van vluchtelingen. Kansloze asielzoekers zullen meteen worden teruggestuurd, maar verder moet ook Nederland een evenredig deel bijdragen aan de opvang van mensen die wel op de vlucht zijn voor terreur en geweld.
Dit laatste is ook een morele plicht. Over enkele maanden is het weer 4 en 5 mei en herdenken we degenen die tijdens de oorlog enorme risico’s namen en offers brachten: mensen die joodse onderduikers in huis namen bijvoorbeeld, of Canadezen die hier de Duitse bezetters verdreven. Die herdenking zou een holle traditie worden als we nu niet meer bereid zijn vluchtelingen een plek in ons land te bieden.
