Nog een keer Truckersdag in Coevorden, speciaal voor opa. 'Bertus Brands leefde echt voor het evenement. Zulke mensen zijn eigenlijk niet meer te vinden'

Jelle, ook vrachtwagenchauffeur, is bijna net zo oud als de Truckersdag zelf. In 1991 zette zijn opa Bertus Brands het evenement voor het eerst op poten, met als doel transport en trucks te promoten. Het festijn Truckstar, toen nog in Zandvoort in plaats van Assen, was zijn voorbeeld. Maar dan kleinschaliger, gemoedelijker en minder commercieel. Geen hoge entreeprijzen, maar gratis zodat iedereen kon komen. En dat deden ze, met duizenden tegelijk.

In 2021 zou het 30-jarige bestaan gevierd worden, maar corona gooide roet in het eten. Een jaar later overleed Brands. Het besluit om te stoppen werd ook in dat jaar genomen, want het lukte maar niet nieuwe mensen te vinden die de kar wilden trekken. ,,Iedereen heeft het druk, ik ook. Mijn opa ging altijd ver van tevoren bedrijven bij langs om het evenement te laten sponsoren. De eerste keer een bakje koffie drinken, een paar maanden later al wat serieuzer vragen naar een bijdrage en de derde keer boter bij de vis. Prachtig, maar die tijd heb ik helaas niet. Mijn opa leefde echt helemaal naar het evenement toe, was er altijd mee bezig. Zulke mensen zijn eigenlijk niet meer te vinden’’, zegt Jelle Brands

Hij kon het toch niet verkroppen dat er helemaal geen Truckersdag meer zou zijn na corona. Temeer omdat hij zijn opa had beloofd na zijn overlijden in ieder geval nog een keer uit te pakken met het evenement. Dus pakte hij zelf de handschoen op. ,,De laatste keer, denk ik. Maar zeg nooit nooit.’’

Het terrein van Graaco aan De Mars is zaterdag 20 mei de plek waar de trucks vanaf 10 uur zijn te bewonderen. Vooraf rijden veertig tot vijftig vrachtwagens een route door de gemeente Coevorden. Er zijn demonstraties van de brandweer. Rijschoolhouders en Veilig Verkeer Nederland presenteren zich en alles op het gebied van truckinterieurs valt te zien en te kopen. ,,Voor wie de cabine extra sfeervol wil inrichten’’, zegt Brands.

Zijn opa was vrachtwagenchauffeur, zijn vader Bert ook, dus Jelle heeft nooit lang hoeven na te denken over wat hij wilde worden? ,,Nou, het liep toch anders. Ik ben eerst monteur geweest. Altijd op een vaste plek, waar de muren op een gegeven moment op me afkwamen. Ik moest eruit, de vrijheid tegemoet. Ik rij nu door de heuvels bij Würzburg. Vorige week zat ik Spanje, daarvoor in Slovenië. Die afwisseling maakt ons beroep zo mooi. Maar je moet er wel tegen kunnen. Doordeweeks nooit thuis, altijd maar op pad. Het is een aparte levensstijl.’’