De rubriek Hier kom ik weg is een samenwarking met het Huus van de Taol en giet over Drenten en heur verhalen. Marchien Brons (67) hef roem 45 jaor bij de bibliotheek in Emmen warkt, waorvan ze hiel wat jaoren directeur west hef. As pensionado döt de Emmense nou vrijwilligerswark en zit ze ok in het bestuur van het Huus van de Taol.
Op heur 4de leup Marchien Brons al in de bibliotheek op Veenoord. Ze gruide daor op op een boerderij en heur mam stimuleerde het lezen, wat in die tied niet zo gewoon was. ,,Zij har ulo daon en hef op de administraotsie van uutgeverij Van Gorcum warkt. As mien pap hen melken was, las mam mij en mien zussie veur.”
Brons is al vrog een boekenwurm en giet nao de Bibliotheek- en Documentatieacademie an ‘t wark bij de bieb in Emmen. ,,Ik mus van alles doen, ok wel minder mooie klussies. Ik was 20 jaor en duurde niks te zeggen. Dat zul mij nou niet meer gebeuren”, lacht ze.
Hier kom ik weg
Eigen taol
Drèents praoten is op heur wark in die tied not done. ,,A’k iene Drèents praoten heurde, preut ik ok weerum in mien eigen taol. Maor dat mug niet van de directeur. Der hef een tied west dat der op neerkeken weur. Later veraanderde dat en hew ok streektaoldagen organiseerd in de bieb.”
,,Ie kunt an mij altied heuren da’k Drèents bin. Ik heb mij der misschien ok wal ies wat veur schaamd as der wat van zegd weur. Nou denk ik, ie heurt het ok as iene uut Amsterdam komp. En dat is toch ok niet arg? Een taol gef de mèensen kleur. Wat is er nou an aj allemaol hetzölfde praot?”
In hoes prat ze veural plat tegen heur man. ,,Hij is Fries, maor verstiet mij best. Ik heb een collectie van Drèentse boeken hier thuus en ik heb nou ok ies tied um die te lezen. Nou ik in het bestuur van het Huus van de Taol zit, bin ik meer met de streektaol bezig.”
Precies 45 jaor, zeuven maond en vief dagen hef Brons oeteindelijk warkt bij Bibliotheek Emmen, waorvan een flink aantal jaor as directeur. ,,Die ambitie he’k nooit had. De bal is gewoon die kaant op rold. Het wark as manager vun ik ok hiel boeiend.”
Kleinkinder veurlezen
Leeggeletterdheid is een thema waor Marchien Brons zuch veur inzet hef. Under de numer ‘Emmen telt mee met taal’ wordt mèensen die niet of slecht lezen kunt, hölpen deur vrijwilligers. ,,Veul mèensen schaamt zuch. De drempel um hulp te zuken is hoog. Een moment waorop het wél gebeurt, is as ze opa of oma wordt en de kleinkinder veurlezen wilt.”
Het Emmer project wordt landelijk prezen en dat mak Brons bliede. Datzölfde geldt veur dat Bibliotheek Emmen in haost alle wieken van Emmen en de umliggende dörpen locaties of steunpunten hef. ,,In het verleden bint de grote wiekbibliotheken in Emmen sleuten. Daormet weur de drempel veur veul mèensen um te lezen nóg hoger. Bereikbaarheid en zichtbaarheid bint hiel belangriek.”
Heur ofscheid – begun veurig jaor - zul weinig veurstellen deur corona, vreesde ze. Hoe aans leup het. Met een bus weurden zij, heur partner en kinder langs alle bieblocaties bracht. Overal was wat organiseerd. In ‘t lest weur ze ok nog benuumd tot ereburger van Emmen. ,,Ik was hiel verbaosd. Ik heb een prachtig ofscheid had. Het was overweldigend.”
