Het is wel een wespennest waarin de immer voortvarende gedeputeerde Henk Brink (VVD) zich alweer vijf jaar geleden stak met het programma Vitale Vakantieparken. Daarmee ging de provincie zich intensief om deze bedrijfstak bekommeren.
Afgelopen week ging de bemoeienis weer een stapje verder. Als er weer een vakantiepark wordt overgenomen, moet er standaard een integriteitsonderzoek komen naar de nieuwe exploitant, vindt het Drents Parlement. Daar gaat commissaris van de koning Jetta Klijnsma nu bij de burgemeesters op aandringen. Want, zo schijnt het, die exploitanten hebben niet altijd de beste bedoelingen.
In Matsloot bij het Leekstermeer nam EuroParcs eind vorig jaar vakantiepark Meerzicht over. De vorige eigenaar had er geen zin meer in, dus verkocht hij de zaak aan de hoogste bieder. Die rolt daar gewoon zijn formule uit: huisjes verhuren tegen een flinke prijs. Zoals het er nu naar uit ziet wordt Meerzicht een vakantiepark waarvan Nederland er dertien in een dozijn heeft.
Dankzij de assertieve recreanten aldaar weten we nu hoe zoiets gaat: binnen een jaar moet je opkrassen en je moet je eigen boeltje opruimen. Ook al heb je er jarenlang tot volle tevredenheid je vrije tijd doorgebracht. Die mensen klopten maar eens bij Brink aan: jij gaat over vakantieparken, waarom doe je hier niets aan?
Maar ook deze doorgewinterde politicus weet niet wat hij ermee aan moet. Liever ziet hij degelijke Drentse familiebedrijven de parken exploiteren, maar dat heeft hij niet voor het zeggen. Meerzicht was ook ooit een degelijk familiebedrijf. Maar zoiets kan gemakkelijk in verval raken als de eigenaren door persoonlijke omstandigheden de zaak niet meer goed bijhouden, oogluikend permanente bewoning toestaan en geleidelijk in een negatieve spiraal raken. Zie daar het met voetangels en klemmen bezaaide pad waarop de provincie zich heeft begeven.
In Brabant had EuroParcs een akkefietje met een integriteitsonderzoek en dat is voor de recreanten nu een soort laatste strohalm Misschien is dit voor de gemeente Noordenveld nog aanleiding een vergunning te weigeren.
Het is waarschijnlijk valse hoop. De Roompotten en EuroParcs van deze wereld hebben overal parken en weten echt wel hoe ze met lastige vragen van burgemeesters moeten omgaan.
Vitale Vakantieparken is bedoeld om de beste vakantieparken nog beter te maken, om de goeden de kans te bieden zich verder te ontwikkelen en om de niet-vitale parken te saneren. Met die eerste doelstellingen zoekt de provincie vooral de publiciteit, maar interessant is vooral wat er met die laatste categorie gebeurt. Komen die bedrijven in handen van de snelle jongens? Is dat erg of mogen we daar gezien de omstandigheden blij mee zijn? En moet de provincie zich niet wat meer bekommeren om de mensen die er verblijven? Het zijn lastige vragen, die wel een antwoord behoeven.
