Marcel Hensema zag theaterversie ’Hollands Hoop’ niet direct zitten, maar acteur kruipt opnieuw in de huid van Fokke Augustinus

Acteur Marcel Hensema, die drie seizoenen lang met veel plezier de rol van Fokke Augustinus vertolkte in de populaire tv-serie Hollands Hoop, had zelf ook niet verwacht dat hij hem nog eens zou spelen. „We hadden het wat mij betreft afgesloten. Er een dikke punt achter gezet. Het was klaar. Totdat Reinout Douma ineens met het idee kwam aanzetten om er een theatervoorstelling van te maken.”

Douma is de artistiek leider van het gloednieuwe initiatief Zummerbühne, dat mede door Hensema tot stand is gekomen. De acteur werd in 2019 benaderd om mee te denken over de invulling van het Nationaal Programma Groningen, om de provincie o.a. op cultureel gebied beter op de kaart te zetten.

Hij had het plan opgevat om steeds op een andere, mooie locatie, met een combinatie van professionele en lokale amateurspelers, een voorstelling te maken, maar hij voelde absoluut niet de ambitie om daarbij zelf de rol van artistiek leider voor zijn rekening te nemen. Gelukkig bleek componist Reinout Douma daar wel toe bereid en Zummerbühne was geboren.

En Douma had meteen grootse plannen; op de plek waar ook de serie is opgenomen, de boerderij Hoog Hammen in Overschild, wilde hij een grootse muziektheatervoorstelling van Hollands Hoop maken.

„Ik zag dat in eerste instantie helemaal niet zitten”, bekent Hensema. „Hoe zag hij dat voor zich? De oorspronkelijke cast was onmogelijk bij elkaar te krijgen. De meeste acteurs filmen in de zomer en Kim van Kooten wil sowieso geen theater doen. En dat ik dan in mijn eentje Hollands Hoop zou doen, dat leek me een nogal treurige gedachte.”

Maar Reinout was vastberaden en toen Hollands Hoop-schrijver Franky Ribbens bereid was gevonden om samen met Rik van den Bos het script te schrijven, begon het echt serieuze vormen aan te nemen en begon er toch iets te kriebelen.

Toen hij vervolgens een andere regisseur opperde, heb ik daar wel een stokje voor gestoken. Als ik al mee zou doen, dan zou er maar een iemand de regie kunnen doen en dat was Dana Nechushtan. Hollands Hoop is haar geesteskindje. Zij is de moeder van de serie. Zonder haar zou ik het echt te tricky hebben gevonden.

Het is geen klassieke whodunit. Het gaat echt over de karakters en die kent zij door en door. De humor, de dialogen, het heeft echt de handtekening van Franky en Dana. Dus toen zij eenmaal aan boord was, was ik om. En ik had er nu niet meer aan moeten denken dat een ander de rol van Fokke zou spelen.”

De serie ging over Fokke Augustinus, die het boerenbedrijf van zijn vader erft en met zijn gezin naar het Groningse platteland verhuist. Hij komt erachter dat het bedrijf van zijn vader een dekmantel is voor een crimineel netwerk en voor hij het weet, is hij drugshandelaar.

Met een flinke nieuwe cast - alleen Marcel Hensema en Megan de Kruijf (dochter Lara) uit de oorspronkelijke serie spelen mee - en een 27-koppig orkest is er door Ribbens en Van den Bos een hele andere twist aan gegeven.

Hensema: „Dat is het mooie van theater, je hebt andere codes ter beschikking. Ik wil er niet te veel over prijs geven, maar we duiken in de familiegeschiedenis van Fokke om te verklaren hoe hij is geworden wie hij is. We schakelen tussen de Tweede Wereldoorlog, de jaren ’70 en het heden. Dat betekent dat ik ook zijn vader en zijn grootvader speel en daarmee kan ik weer eens een hele andere kant van mijn acteurschap laten zien.”

Achter de boerderij groeien de wietplantjes alweer weelderig. „Allemaal mannetjesplanten, dus je kunt het niet roken”, waarschuwt de acteur met een grote grijns. „Maar er komt bij de voorstelling een hele ’wiet world belevenis’, waar allerlei hennepproducten verkocht worden. In navolging van het grote succes van de kerstballen die ik speciaal voor mijn solo Mijn Vrede had laten maken in de vorm van een Groningse eierbal, zouden er eerst ook speciale wietballen verkocht worden voor in de kerstboom, maar dat gaat niet door.”

De verkoop van de kersteierballen kwam tot stand doordat zijn voorstelling door de lockdown niet gespeeld kon worden en zijn vrouw geen zin had om met al die volle dozen te blijven zitten. Het was zo’n succes dat hij ze rond de komende kerst, wanneer Mijn Vrede opnieuw op het programma staat, weer gaat verkopen, alleen dit keer niet van plastic, maar puur natuur.

Hensema is niet te beroerd om zelf de mouwen op te stropen en daaraan merk je dat hij, opgegroeid in Winschoten, over een nuchtere Groningse inborst beschikt.

„Ik woon in Amsterdam, maar mijn hart ligt wel in Groningen nog steeds. Ik heb inmiddels ook een vakantiehuisje bij Loppersum. Het is hier zo mooi. Natuurlijk moeten mensen naar onze voorstelling komen kijken, maar de omgeving is ook zeer de moeite waard. Het wordt hier niet voor niets ook wel het Toscane van het noorden genoemd.”