Zo kijkt Bianca (40) uit Emmen terug op haar Heel Holland Bakt-avontuur. ‘Ik kan veel meer dan ik denk’

„Goed! Ja, de uitzendingen kijken is bijna net zo spannend als zelf meedoen. Je beleeft het helemaal opnieuw en het is spannend om te zien hoe de montage is gemaakt, want ze hebben uren gefilmd.”

„Heel gaaf. Ik had het ook nooit verwacht. Als je begint, weet je niet precies hoe goed je bent als thuisbakker. Ik dacht in het begin: als ik er maar niet in de eerste aflevering uitga, dat is altijd zo naar. Maar als je dan steeds verder komt, denk je: hm, één meesterbakkersspeldje zou ook leuk zijn. Je legt de lat steeds hoger. En mensen denken misschien dat je teleurgesteld bent omdat je de finale niet hebt gewonnen, maar dat ik er überhaupt stond was voor mij al winst.”

„Steeds meer mensen zeiden tegen mij: ‘Je kunt zo lekker bakken, waarom doe je niet eens mee?’. Toen heb ik me op het allerlaatste moment opgegeven. Dat was in april, en meerdere audities later stond ik op 20 juni ineens in de tent. Zo snel kan het gaan.”

Is het in de tent heel anders bakken dan thuis?

„Ja, het is totaal anders. Op tv zie je het niet zo, maar er vliegen wespen rond en er lopen mieren over je taart. Er waaien dingen weg en als je aan de kant staat waar de wind waait, moet je je oven 20 graden warmer zetten. Mijn eigen keuken thuis is twee keer zo groot, dus soms ontstond er best wel wat chaos. Ik ben dan gewoon heel geconcentreerd met mijn taart bezig en niet met alles daaromheen.”

„Ik ben heel trots op mijn travelcake, gevuld met sinaasappelmousse. Je oefent thuis van alles en als het dan ook in de tent perfect lukt, dan is dat geweldig. Ik zou mijn Marie Antoinette-taart graag nog eens overdoen. De botercrème mislukte daar finaal, terwijl ik die slapend kan maken. Maar ik maakte vanwege de tijd een verkeerde keuze, waardoor het misging. Toen was ik wel bang dat ik naar huis moest.”

„Voor mezelf heb ik vooral geleerd dat ik meer kan dan ik denk. Ik heb dingen gemaakt die ik nog nooit had gemaakt. Als je de lat steeds een beetje hoger legt, kun je ook meer bereiken. Ik bedoel: een draaimolentaart... toen ik las dat we die moesten maken, vroeg ik me echt af hoe ik dat in vredesnaam zou gaan doen.”

„Oef, ja, soms was ik wel dertig uur in de week aan het bakken. Dat lukt ook niet altijd met mijn drie zoons om me heen, dus dan stond ik weer extra vroeg op of ik bakte ‘s avonds. Op donderdag ging ik dan naar mijn hotel, vrijdagochtend moesten we op het landgoed zijn voor de opnames en zaterdag opnieuw. Maandag moesten we de boodschappenlijstjes voor de volgende week alweer inleveren. Dan een paar dagen oefenen en vrijdag begon het weer. Ik had wel even tijd nodig om bij te komen, alles was van slag. Maar twee weken na de finale kon ik alweer aan het bakken omdat mijn zoon jarig was.”

„Ja, ik zou zeker weer meedoen. Maar als het zonder die drukte en stress kon, dan graag, haha. Ik heb er wel heel leuk contact met mijn medekandidaten aan overgehouden. Alleen zij weten hoe dat was, elke week in die tent. We hebben een paar weken geleden samen Sinterkerst gevierd bij Anneke, een van de deelnemers, en het is de bedoeling dat we rond Pasen weer bij elkaar komen.”