Terug in het moordende kinderspel: 'Squid game' schokt en boeit opnieuw, maar cliffhanger irriteert
Willem SchoutenCultuur

‘Squid game’ was een verrassing van de buitencategorie in 2021. De eerste maand dat de Zuid-Koreaanse serie op Netflix stond werd deze al door 111 miljoen mensen gezien wereldwijd. Vanaf tweede kerstdag is het tweede seizoen te streamen.
Nog altijd is Squid game de meest bekeken productie ooit voor Netflix. Een waar fenomeen dus, en dat voor een serie over een ongekend wreed moordtheater drijvend op ogenschijnlijk onschuldige kinderspelletjes. Maar is die hype te herhalen?
Uiteraard gaat Netflix het wel proberen, want succes is er om uit te melken en zo’n onverwachte megahit zeker. Dus brengt de streamingsdienst het tweede seizoen van Squid game uit als de meeste mensen hun cadeautjes net hebben uitgepakt en het kerstdiner aan het verteren zijn. Slimme marketing is ze wel toevertrouwd bij Netflix, maar of dit kersttoetje ook het uitpakken waard is, valt te bezien. Want hoe goed Squid game ook was – en dat was het – de aantrekkingskracht van de serie drijft op de verrassing ingebouwd in het bizarre concept van gezellige kinderspelletjes die ontaarden in wrede moordpartijen.

Bovendien, de Squid game-hype vond plaats midden in de wereldwijde coronapandemie. Mensen zaten veelal thuis en hadden zeeën van tijd om de tv aan te zetten om eens iets anders te proberen. Vervelend voor de makers misschien, maar die corona-ellende hebben we nu gelukkig niet.
Wat we wel weer hebben is die inmiddels ook in Hollywood doorgebroken Lee Jung-Jae (The Acolyte) als de ongelukkige anti-held Seong, ofwel nummer 456 in de Squid game. In de eerste jaargang was 456 een gokverslaafde armoedzaaier die het verjaarscadeautje voor zijn dochter met zijn laatste kwartje uit een kermisgrijper moest halen.
Na zijn winst in Squid game, waarvoor eerst 455 lotgenoten moesten sterven, is Seong een rijk man. Maar genieten van dat geld doet hij drie jaar later geen moment, hij wordt verteerd door wraakgevoelens en geeft zijn geld alleen maar uit aan pogingen de makers achter het moordspel te achterhalen. Hij vermoedt dat de zo onschuldig ogende zakenman die hem de poel des doods introk nog steeds opereert in het metro-systeem van Seoel.
Dat blijkt inderdaad het geval, en bij de herintroductie van die bijfiguur zien we meteen hoe creatief – en ziekelijk – de geest vanSquid game-bedenker Hwang Dong-hyuk kan zijn. De zakenman geeft een reeks zwervers de keus tussen een broodje en een kraslootje en laat de ongelukkigen vervolgens op een bijna grappig perverse manier boeten voor hun keuze. Het is maar een korte scène en deze voelt meer ongemakkelijk aan dan echt horror-achtig, maar het brengt je als kijker wel helemaal terug in de bizarre wereld van Squid game. We voelen aan: vanaf nu kan elke ogenschijnlijke onschuldige keuze weer rampzalige gevolgen opleveren.
Uiteraard komt het er vrij snel op neer dat 456 in zijn speurtocht naar zijn kwelgeesten opnieuw in de Squid game belandt. In een poging het spel en de daders van binnenuit te vernietigen heeft hij wel wat handlangers verzameld en zijn kennis helpt hem tot op zekere hoogte ook in het verloop van het spel. Maar Hwang Dong-hyuk heeft meer dan voldoende valkuilen voor 456 en zijn lotgenoten in petto en de wrede moordpartijen vliegen je al gauw weer om de oren. Wie gaat er aan het langste eind trekken?
De vervolgdelen van The Matrix waren minder succesvol dan het origineel, onder meer omdat de echte verrassing van de dystopische toekomst waarin mensen als batterij dienden in een door AI beheerste machinewereld eraf was. Dat probleem heeft Squid game net zo. Maar waar Neo en de zijnen als personages ook wat al te ongenaakbaar werden, blijft het in Squid game om zeer feilbare mensen gaan, en die boeien opnieuw. Bondgenoten veranderen onder druk van een geweer al snel in verraders en sowieso is lang niet iedereen wie ze zeggen te zijn. De zeven afleveringen in het nieuwe seizoen vliegen zodoende over het scherm, de vele liefhebbers zullen zich niet teleurgesteld voelen.
Een probleem heeft deze jaargang wel. De climax wordt wel erg abrupt afgebroken en er blijft heel veel in de lucht hangen. We houden wel van een cliffhangertje, maar dit is wat te dol. Naar verluidt zijn jaargang twee en drie tegelijk opgenomen en komt het einde van het liedje vrij snel in het nieuwe jaar. Laten we dat hopen, want hoe leuk Squid game ook is, niemand houdt van een spel zonder einde.







