Het is een confrontatie waarnaar Lammi Luten 21 jaar heeft uitgekeken. Een gesprek van vrouw tot man. Hij dus, Henk F. die haar dochter Andrea heeft vermoord. Het is de climax van haar boek dat volgende week verschijnt.
Lammi Luten stapt de penitentiaire inrichting Zwolle binnen en neemt plaats in een sobere kamer met een tafel en drie stoelen. Ze gaat zitten en even later komt hij binnen: Henk F., de moordenaar van Andrea Luten. Het is een mooie voorjaarsdag. Op dit moment heeft ze 21 jaar gewacht, na die fatale dag van 10 mei 1993. De confrontatie met de dader.
Daar zit hij, nauwelijks een meter van haar vandaan. Een 43-jarige man uit Hoogeveen, nog een jongeman van 24 jaar toen hij de 15-jarige Andrea Luten achterop fietste. Andrea was op weg van school in Hoogeveen naar haar huis in Ruinen. Hij pakte haar bij de arm op die zonovergoten meidag en sleepte haar mee, een zandpad op, het bos in van Gijsselte.
Lammi Luten: Ik heb geen vragen meer
,,Had ze maar gegild, dan was ik gestopt en was het allemaal niet gebeurd”, verklaarde de Hoogevener 17 jaar later op de rechtszitting. ,,Ze had me kunnen schoppen of schreeuwen, maar dat deed ze niet.” Hoe zot wil je het hebben? En nu zit deze man voor Lammi Luten.
Ze geeft hem geen hand. Dat had ze al eerder gezegd als ze er ooit toe kwam om de moordenaar te ontmoeten in de gevangenis. ,,Ik schud niet de hand waarmee hij mijn dochter heeft gewurgd. Die handen kan ik echt niet aanraken.”
Een keer eerder had Lammi zijn adem al kunnen voelen. Dat was op die rechtszitting in 2010 toen ze haar slachtofferverklaring voorlas. Een aangrijpend verhaal, maar Henk F. staarde haar uitdrukkingsloos aan nadat zij was uitgesproken. Geen spijt of berouw te zien. Geen emotie, geen spoor van schaamte. Lammi stond op het punt haar zelfbeheersing te verliezen, ze snelde de rechtszaal uit. Helemaal overstuur, de tranen liepen over haar wangen.
En nu zit ze voor die man. Face to face. Het is de apotheose van , confrontatie met de dader, het boek van Lammi Luten dat maandag 1 december verschijnt en vanaf die dag overal verkrijgbaar is bij de boekhandel of via uitgeverij Gopher.
Lammi Luten: Ik heb geen vragen meer
Een boek met een uitvoerig voorwoord van misdaadverslaggever Peter R. de Vries, die de zaak-Andrea altijd op de voet heeft gevolgd en een persoonlijk contact heeft opgebouwd met Lammi Luten. ,,Het boek is uiteraard een must voor iedereen die Roelof en Lammi heeft gekend, maar niet alleen zij”, schrijft hij. ,,Nee, het boek is in mijn ogen een verplichting voor politiemensen, advocaten, rechters en (misdaad)journalisten, die met dit soort zaken te maken krijgen en zich proberen in te leven in de psyche van de ouders van een vermoord kind.”
Het is het tweede boek van Lammi Luten. Zeven jaar na de moord op Andrea schreef ze . Niemand heeft nog enig idee wie de moordenaar is. Die zou pas tien jaar later tegen de lamp lopen, nadat hij voor huiselijk geweld was opgepakt. Dankzij de in 2005 in werking getreden Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden kon bij Henk F. DNA-materiaal worden afgenomen.
En er was, dankzij de Duitse gründlichkeit, een flinterdun DNA-spoortje behouden gebleven. Een chemisch bezinksel van ‘dat ene schaamhaartje' (dat op het sweatshirt van Andrea was gevonden) hadden Duitse onderzoekers al die jaren bewaard. Met de nieuwste DNA-analysetechnieken kon daar nog een DNA-profiel uit worden gedestilleerd dat ‘zeer persoonsonderscheidend' is.
Het staat uitvoerig beschreven in het boek dat in mei van dit jaar verscheen. Onderzoeker Lex Meulenbroek van het Nederlands Forensisch Instituut schreef het boek samen met Paul Poley. Zij beschrijven een serie geruchtmakende zaken waarin het forensisch DNA-onderzoek een cruciale rol speelde. De moord op Andrea Luten heeft daarin een prominente plek.
Lammi Luten geeft deze week nog geen interviews over haar boek dat nu bij de drukker ligt. Vanaf maandag 1 december is zij een paar dagen in Nederland. Zij woont met echtgenoot Roelof Luten al jaren in Hongarije.
Maar in licht ze al een tip van de sluier. In het boek staat dat zij al een paar jaar bezig was met de voorbereiding van dat bezoek. Dat zou al in 2013 hebben plaatsgevonden, maar Henk F. durfde de confrontatie toen nog niet aan. Dit voorjaar was de weg vrij voor een persoonlijke ontmoeting. ,,Het was een eerlijk en open gesprek en heeft mij duidelijkheid gegeven”, constateert Lammi in dit boek. ,,Daardoor kon ik de verwerking volledig afsluiten en zijn er geen vragen meer. Ik weet nu wie de persoon is die mijn dochter heeft vermoord.”
