Het gevecht van Kian de Roo (17) uit Assen met de genadeloze ‘cut’ op de Gelpenberg Open

De ‘cut’ bij golf is een gruwelijk principe. Maar wat is die cut precies? Komt ie: doorgaans beslaan golfwedstrijden vier dagen. Na de tweede speeldag wordt er een ranglijst opgemaakt. Grofweg halverwege die lijst wordt de schaar erin gezet: de ‘cut’. De helft van de spelers met de slechtste scores moet naar huis en krijgt geen dubbeltje prijzengeld uitbetaald.

Zo werkt het overal. Zelfs op de Masters, het meest prestigieuze golftoernooi ter wereld. Dit jaar namen er 95 golfers deel aan het toernooi op de baan in Augusta en konden er 42 na twee dagen hun biezen pakken. Ze hoefden hun rekeningnummer niet door te geven aan de organisatie. De overige deelnemers verdeelden de vette prijzenpot. Voor winnaar Rory McIlroy lag naast het befaamde groene jasje een cheque van 4,2 miljoen dollar klaar.

Om dergelijke bedragen gaat het deze dagen niet op het MONO Gelpenberg Open. Daar strijkt de winnaar 5000 euro op. Belangrijker nog zijn de punten die de golfers er kunnen verdienen. Het toernooi op de golfbaan in Aalden is onderdeel van de Pro Golf Tour. De beste vijf van het eindklassement promoveren naar de Challenge Tour, het één na hoogste niveau in Europa.

Het toernooi op de Gelpenberg duurt slechts drie dagen en na de cut op donderdag, de tweede speeldag, mogen er van de 149 deelnemers slechts veertig door naar de finaledag op vrijdag.

Waar de winnaar van het toernooi nog een aardig bedragje verdient, moet een groot deel van de golfers dat de cut haalt zich tevreden stellen met het terugkrijgen van hun inschrijfgeld van 300 euro.

Voor veel spelers is donderdag een spannende dag, zo ook voor de pas 17-jarige Kian de Roo uit Assen. Na de eerste dag staat hij met een score van één boven par net buiten de top-40. De verwachting is dat de cut op level par komt te liggen. Het Drentse golftalent moet dus op donderdag één slag goedmaken.

Kian is nog amateur. De organisatie van De Gelpenberg had, net als het voorgaande jaar, een wildcard voor hem klaarliggen. De 300 euro inschrijfgeld werd door zijn trouwste sponsor betaald: oma De Roo.

In zijn jacht op de cut heeft Kian zich donderdag voorgenomen iets meer risico in zijn spel te leggen. Op de eerste hole is zijn afslag goed, maar als hij even later drie putts nodig heeft om de bal in de hole te krijgen en een bogey noteert, moet hij nóg een extra slag goedmaken. Als hij even later op hole zeven ook een bogey maakt, is het gat met de verwachte cutlijn al drie slagen.

Op de negende, een par 4, snoept hij bijna twee slagen van zijn achterstand af als hij zijn tweede slag over het randje van de hole ziet rollen en dus bijna een eagle maakt. Het wordt uiteindelijk een birdie, die hij even later op de tiende hole ook laat noteren. Het halen van de cut is daarmee ineens weer dichterbij gekomen.

Kian loopt stoïcijns door de baan. Dat geldt niet voor zijn twee flightgenoten. Melvin Muller, die een geweldige dag kent, oogt vrolijk en ontspannen. Dat is Gavin de Gelder niet. Vloekend en tierend banjert hij door de baan. Alles zit tegen. Meer dan eens slaat hij gefrustreerd zijn club in de grond en scheld hij alles en iedereen de huid vol, maar toch vooral zichzelf. Waar De Roo en Muller amateurs zijn, is De Gelder al pro, maar dat is niet te zien aan zijn spel – en gedrag.

Kian heeft zijn emoties goed onder controle. Alleen op hole elf, als hij weer een drieputt nodig heeft, geeft hij zijn putter met de vlakke hand een corrigerend tikje. De bogey die hij maakt werpt hem wederom een stukje terug.

Nadat hij ook op de relatief eenvoudige twaalfde hole een slag extra nodig heeft, weet ook moeder Lynn dat het een lastig verhaal gaat worden. Ze volgt haar zoon de hele dag door de baan. Op een afstandje, ze bemoeit zich niet met zijn spel.

„Dat mag ook niet”, lacht ze. „Kian wil niet dat ik hem vertel hoe hij er ten opzichte van de rest voorstaat. Misschien dat ik hooguit dit doe als hij de cut lijkt te halen”, steekt ze voorzichtig een duimpje omhoog. „Maar hij is al heel nerveus, dus het is beter dat ik me niet met hem bemoei.”

Buiten de golfbaan doet ze dat wel. „Hij moet dit jaar zijn havo-diploma halen, dat is het belangrijkst”, zegt ze resoluut.

Of Kian dat ook vindt, is maar zeer de vraag. De Assenaar, geboren op de Filippijnen  heeft de droom – net als de meesten deze middag in Aalden – het te maken als golfer. Maar dat is slechts voor een paar mensen weggelegd. Mede door zijn drukke trainings- en speelschema bleef hij al eens zitten op de middelbare school. En dat laat zijn moeder niet nog eens gebeuren.

Ook Stefan, de vader van Kian loopt de ronde mee. Hij was het die Kian acht jaar geleden enthousiast maakte voor de sport. „Ik ging eens naar de driving range en Kian wilde mee. Daar sloeg hij een paar ballen. Een pro zag hem slaan en zei dat hij lessen moest nemen. Een jaar later stond ik met Kian op een par-3-baan en won hij al van me.”

Het talent van Kian is onmiskenbaar. Zijn deelname aan het Gelpenberg Open is een fijne leerschool, maar natuurlijk wil hij de cut halen nu die zo dichtbij is. Na een gemiste eagle-put op hole 16 en een te korte approach op de 18de en laatste hole, komt hij net als een dag eerder binnen in 72 slagen.

„Natuurlijk zat de cut in mijn hoofd”, zegt Kian even later op het terras, als hij zijn scorekaart heeft ingeleverd. „Daarom was ik in het begin ook wat nerveus. Ik ga straks de pagina met de livescore wel een paar keer verversen, maar ik verwacht niet dat ik de cut heb gehaald. Ik heb vandaag drie keer een drieputt nodig gehad. Die maken het verschil. Daar zal ik vannacht in bed nog weleens aan denken.”

Kian heeft gelijk, de cut haalt hij niet. Uiteindelijk heeft hij twee slagen te veel nodig gehad.