Elvis Manu doet toezegging aan achterban FC Groningen. 'We degraderen niet. Dat geef ik je op een briefje'

Een wedstrijd in De Kuip heeft voor iedere speler in de eredivisie wel iets speciaals, maar voor Elvis Manu grenst het bijna aan het magische. Als kind van de club droomde de aanvaller van FC Groningen in zijn jeugd al van een hoofdrol in Rotterdam. De 29-jarige aanvaller trok acht jaar geleden met pijn in zijn hart de deur achter zich dicht met 46 wedstrijden en dertien doelpunten achter zijn naam in Feyenoord 1. Ze zijn hem nog lang niet vergeten.

Dat de Groningse winteraanwinst nog altijd op handen wordt gedragen door de Feyenoord-aanhang bleek al toen hij het veld op kwam. Een warm applaus was zijn deel. Supporters herinneren zich nog maar al te goed de winnende 4-3 die Manu ooit maakte in blessuretijd in de Europacup tegen Zorya Loehansk in het seizoen 2014-2015.

Manu zelf heeft zo’n groot Feyenoord-hart dat, toen hij was uitgeleend aan Cambuur in 2014, na een half uur al werd gewisseld door trainer Henk de Jong omdat hij niets klaar speelde tegen zijn grote liefde. Hij blokkeerde en gaf naderhand aan dat hij het gevoel had dat hij het nooit goed kon doen. Een doelpunt voor Cambuur was er immers eentje tegen Feyenoord, dat op dat moment nog volop in de race was voor Europees voetbal en moest winnen.

Ondanks dat hij boos was over de wissel kreeg hij kippenvel van de staande ovatie die hij meekreeg op weg naar de bank. ,,En achteraf bezien was het beter dat ik eruit werd gehaald. Cambuur was al veilig en ik wilde ook heel graag dat Feyenoord Europa inging. Het was een lastige situatie voor mij.’’

Zaterdagavond was wel duidelijk waar zijn belangen lagen. ,,Luister, ik sta onder contract bij FC Groningen en we hebben de punten hard nodig. Natuurlijk, het voelt wel een beetje anders tegen de club waar ik tien jaar heb rondgelopen, maar ik doe gewoon mijn werk.’’

Dus joeg Manu zich gewoon in het zweet in het shirt van FC Groningen. Hij kreeg in de openingsfase de grootste kans van de wedstrijd voor de noorderlingen, maar het kanon zweeg. Er ging een heel goede steekpass van Liam van Gelderen aan vooraf. ,,Maar ik nam de bal net niet goed aan’’, vertelt Manu. ,,Daardoor kon de keeper uitkomen en kreeg die de kans om in te grijpen. Voor ik het wist stond hij voor mijn neus. Toch voelde het goed om dreigend te kunnen zijn in de spits. Ik voel me in het centrum van de aanval meer thuis dan aan de linkerkant.’’

Manu baalde enorm van de nederlaag. ,,Ik ben er ziek van’’, zei hij in de catacomben van De Kuip. ,,Ook al woon ik op een steenworp afstand van het stadion, beschouw ik De Kuip zo’n beetje als mijn huiskamer en kan ik straks lopend naar huis, we kwamen vanuit Groningen om een resultaat te halen. Daar waren we heel dichtbij. Het is jammer dat het zo gelopen is met de rode kaart voor Määttä. Voor mijn gevoel zijn we bestolen van een punt. Ik heb vaak genoeg in de andere kleedkamer gezeten om te weten dat topclubs meestal in het voordeel zijn bij de beslissingen die er genomen worden.’’

Ondanks het verlies blijft Manu er een heilig geloof in houden dat FC Groningen het gaat redden dit seizoen. ,,Dat heb ik vanaf het begin gezegd, wij degraderen niet. Dat geef ik je op een briefje. Je zag het ook tegen Feyenoord. Oke, we verliezen, maar we doen gewoon tot de laatste seconde mee met de koploper. We hebben ze tot het uiterste gedreven. Daaraan kan je aflezen dat we voldoende kwaliteit hebben. Het kwartje viel de verkeerde kant op, maar er komen nog genoeg wedstrijden waarin we de punten kunnen pakken. Daar ben ik helemaal niet bang voor.’’

Al vroeg in de tweede helft werd de Rotterdammer gewisseld. En jawel, opnieuw gingen de handen op elkaar voor de oude held. ,,Ze zijn me nog niet vergeten’’, stelde Manu tevreden vast. ,,We hebben samen natuurlijk ongelooflijke momenten meegemaakt, waarvan die 4-3 tegen Loegansk wel een van de mooiste goals was van mijn carrière. Dat ik deel heb mogen uitmaken en belangrijk ben geweest voor de club waar ik van kinds af aan van hou is iets dat je je leven lang bij je draagt.’’