Voetballer Matthijs Hardijk (25) uit Groningen studeert nu vooral bedrijfskunde. Maar zaterdag wil hij wél winnen op de Amsterdamse Zuidas. ‘Dit zijn de wedstrijden waar je het voor doet’

Vaste prik op de maandag-, dinsdag- en donderdagavond: Danny Bouws en Ashwin Manuhutu melden zich bij Matthijs Hardijk op de Paterswoldseweg in Groningen-Stad. In diens zilvergrijze VW Polo pikken ze eerst Serge Fatima op, om daarna samen naar sportpark De Boshoek in Hardenberg te tuffen. De vier voetballers zijn zo onderdeel van een traditie die al jaren standhoudt.

Want hoewel derdedivisionist ACV officieel het hoogst spelende voetbalteam uit Groningen en Drenthe is, onofficieel is HHC Hardenberg dat. Al sinds jaar en dag wordt de ploeg uit Hardenberg, net over de grens in Overijssel, bevolkt door voornamelijk voetballers uit Groningen en Drenthe. Dat begon al onder de technische leiding van Marcel Groninger, die als trainer noordelijke spelers meenam en dat is dit jaar niet anders, sterker nog: de Gronings-Drentse inbreng op sportpark De Boshoek is bijna volledig.

Van de elf basisspelers van de afgelopen zaterdag, toen HHC tegen OFC speelde, komen er 7 uit Groningen en Drenthe, als we tenminste de Uruguyaan Matías Jones, die al jaren in Roden woont, meetellen. En als we oud-FC Groningen-aanvaller Jesper Drost en Jurjan Mannes, die bij FC Emmen werkt, ook meetellen, komen we zelfs op 9.

De andere noorderlingen in de basis: Rob van der Leij, Gersom Klok, keeper Nick Borgman, en dus Hardijk, Bouws en Manuhutu. Ook Fatima staat meestal in de basis van trainer Pascal Diender. Hij en Kevin Görtz, Mike Reuvers én Thomas Reinders vielen zaterdag in.

Hardijk, Bouws en Manuhutu rijden dus altijd samen, vanuit hun woonplaats Groningen. Rechtsback Bouws nu al voor het zevende seizoen, linksback Manuhutu is zelfs bezig met zijn tiende seizoen. ,,Het is logisch’’, zegt Hardijk. ,,HHC haalt vooral spelers die qua karakter goed bij de club passen, die sociaal, als mens en qua ontwikkeling hier goed gedijen.’’ Bouws: ,,Daardoor krijg je ook dat spelers lang blijven. En daardoor hoef je niet elk jaar weer een blik nieuwe spelers te halen.’’

Voor Hardijk is het nu duidelijk: hij wil nog steeds zo hoog mogelijk voetballen, en dat is blijkbaar bij HHC. De Sappemeerster, die opgroeide bij vv Hoogezand en als laatbloeier bij FC Groningen in de opleiding kwam, wilde zo graag een bestaan opbouwen als voetbalprof. ,,Ik dacht en denk nog steeds wel dat ik goed genoeg ben, maar het is niet anders. Blijkbaar dus niet. Ik weet ook niet precies waarom ik niet als prof ben doorgebroken. Maar aan de andere kant: HHC is natuurlijk ook eigenlijk ook een semi-profvoetbalclub.’’

Na een goed seizoen bij Harkemase Boys leek Jong AZ de toegangspoort te worden tot een mooie profloopbaan, maar na een seizoen in Alkmaar mocht hij weg en kwam hij weer terug naar FC Groningen, waar hij in Jong FC ging spelen.

Daarna volgde in coronatijd nog ACV, waarna hij medio 2020 naar HHC verkaste. ,,Toen ik bij ACV speelde had ik me net ingeschreven voor een hbo-studie bedrijfskunde’’, vertelt Hardijk. ,,Toen kwam corona en konden we nauwelijks voetballen en heb ik me vooral op mijn studie geworpen. Daar ben ik nu bijna mee klaar, ik ga nu mijn scriptie schrijven.’’

Of hij een studie ging voltooien, was nooit een vraag voor de flankaanvaller die opgroeide in het huis waar in de 19de eeuw Aletta Jacobs opgroeide. ,,Ik kom uit een gezin waarin ontwikkeling heel belangrijk is. Als mens, maar ook in welke keus je maakt voor je beroep. Mijn vader ontwikkelt IT-oplossingen in de transportsector, mijn moeder is kunstenaar. En mijn zus heeft de AMFI-opleiding voor mode afgerond en doet het nu heel goed in Amsterdam. Dus het was een logische stap. Het liefst was ik profvoetballer geworden, maar dat heb ik nu uit mijn hoofd gezet. Ik ben hartstikke gelukkig met waar en met wie ik nu voetbal, heb het heel erg naar mijn zin hier bij HHC en hoop er nog heel lang te spelen.’’

Manuhutu, geboren en getogen Stadjer, kwam via de opleidingen van FC Groningen en BV Veendam terecht bij DIO Groningen en ging vandaar naar ACV, waar hij twee seizoenen speelde. Hij werkt samen met Bouws in Delfzijl als jongerenwerker. Bouws groeide op in Emmen, speelde daar bij de vv en de FC, maar brak nooit door als prof.

Op Sportpark Goed Genoeg, midden op de Amsterdamse Zuidas, doordeweeks het domein van driedelig grijs en mantelpakjes, speelt HHC zaterdag een van de belangrijkste wedstrijden van het seizoen. Koploper AFC is de tegenstander, HHC staat tweede. Bij winst kruipt de ploeg uit Hardenberg dichterbij, bij verlies is de kampioensschaal ver uit zicht, want dan loopt het verschil tussen beide ploegen op tot negen punten.

Het waren dure punten die HHC afgelopen zaterdag verspeelde in de thuiswedstrijd tegen nota bene de hekkensluiter van de tweede divisie, OFC uit Oostzaan (0-2). ,,Een complete offday’’, zegt Matthijs Hardijk, die zelf al in de eerste helft uitviel met een hamstringblessure. ,,Echt, we waren in zoveel dingen ondermaats, verschrikkelijk.’’ Danny Bouws vult hem aan: ,,Van dit soort wedstrijden speel je altijd wel één of twee per seizoen, van die wedstrijden waarin het allemaal voor geen meter loopt. Het is gewoon zaak om er niet te lang bij stil te blijven staan. We moeten verder. Zaterdag wacht AFC. En dat zijn de wedstrijden waar we het allemaal voor doen.’’ Manuhutu: ,,Het zou zo mooi zijn als we onszelf dit seizoen eens belonen met een kampioenschap.’’