Matias Jones uit Roden speelde ooit tegen Neymar en zwierf tien jaar met zijn Drentse vrouw door Zuid-Amerika. Dit seizoen kampioen worden met HHC Hardenberg. 'Wij hebben nu stabiliteit in ons leven'
Matías Jones en vriendin Annelot met Dante (oudste) en Dorian. Foto: Geert Job Sevink
Twaalf jaar geleden voetbalde hij met Uruguay Onder-20 nog tegen Neymar, tegenwoordig staat Matías Jones in de basis bij HHC Hardenberg. De Uruguyaanse oud-speler van FC Groningen en FC Emmen bouwt met zijn Drentse vrouw en zoons zijn leven verder op in Roden.
Hij leek een paar jaar van de radar verdwenen, maar ondertussen kan het zo maar zijn dat je in de Herestraat in Groningen tegen hem aan bent gebotst zonder het te weten. Want Matías Jones, 31 inmiddels, is sinds zijn periode bij FC Groningen, waar hij in februari 2011 tekende en in juli 2013 vertrok, verknocht gebleven aan het Noorden. De belangrijkste reden: zijn vriendin, inmiddels vrouw Annelot Prins.
Zij komt uit Roden en ontmoette Matías toen hij bij FC Groningen speelde. Het stel trouwde, kreeg twee zonen en woont sinds dit jaar weer in Roden. ,,Het voetbal bepaalde voor een groot deel waar we woonden’’, kijkt Jones terug op die periode. ,,Zo werkt het nu eenmaal als profvoetballer. De laatste jaren verlangden we steeds meer naar stabiliteit in ons leven, met een huis, werk en duidelijkheid.’’ Dat is de korte versie van het verhaal van de familie-Jones.
Matias Jones bij zijn presentatie aan sponsors, pers, personeel en overige belangstellenden in Euroborg, in 2012. Foto: Dennis F. Beek
Vijfde man bij Maaskant
De langere versie beslaat bijna tien jaar. Over zijn tijd bij FC Groningen – om mee te beginnen – is Jones nog steeds teleurgesteld. Hij voetbalde er twaalf wedstrijden en maakte één goal. ,,Natuurlijk had ik daar meer van verwacht. Bij Pieter Huistra had ik altijd een basisplaats, maar toen Robert Maaskant als trainer kwam, verdween ik op de bank. Ik was niet eens meer de nummer twee voor mijn positie op het middenveld, maar had ineens een man of vier voor me staan. Het was duidelijk dat mijn toekomst als voetballer niet hier lag.’’
Matías Jones als speler van FC Groningen in duel met Tim Eekman (Excelsior). Foto: Archief DVHN
Drie clubs in drie seizoenen
Na een weinig succesvol half jaar bij FC Emmen, waarvoor hij negen maal speelde, besloot Jones terug te keren naar Uruguay, waarna hij in drie jaar tijd drie Zuid-Amerikaanse clubs versleet.
Annelot paste gedurende die voetbalreis door Zuid-Amerika haar werk aan haar voetballende man aan: ze werd vlogger, om zo familie en vrienden te laten zien hoe het Matías en haar verging in Zuid-Amerika. Annelot maakt nog steeds filmpjes over het Jones-gezinsleven, op YouTube te zien onder de naam TheLovebagage. En sinds kort werkt ze in een nieuwe kledingzaak in Roden.
Colombia
Eerst belandde Jones in 2013 bij Defensor uit zijn geboortestad Montevideo, daarna speelde hij voor La Equidad in Bogota, Colombia. ,,Colombia was prachtig, qua natuur, maar ook qua beleving van het voetbal. Ik kende dat land niet, maar we voelden ons daar heel erg thuis.’’
Het Argentijnse CA San Martin was de derde in de rij. ,,Dat leek een verbetering na Equidad, maar daar brak ik mijn kuit en kwam ik niet meer aan spelen toe.’’
Eerste baby van Noordenveld
Gelukkig had hij in die dagen genoeg anders aan zijn hoofd: op 1 januari 2016 werd in het Martiniziekenhuis in Groningen zoon Dante geboren, de eerste baby van het nieuwe jaar van de gemeente Noordenveld, waar Matías en Annelot oud en nieuw vierden bij de ouders van Annelot. Haar moeder was toen verpleegkundige op de verloskundigenafdeling van het ziekenhuis, dus dat kwam goed uit. Met de kleine Dante togen Annelot en Matías weer naar Zuid-Amerika.
Copa Libertadores
Bij CA River Plate in Montevideo beleefde de kersverse vader vervolgens drie mooie seizoenen. Hij speelde 76 wedstrijden, waarin hij dertien keer scoorde. ,,De beste periode uit mijn loopbaan’’, kijkt Jones met plezier terug. ,,Qua kwaliteit van voetbal, qua speelminuten, qua alles eigenlijk. Daar was ik op mijn best. Ik speelde met River Plate in de Copa Libertadores, de Champions League van Zuid-Amerika. Dat was echt genieten.’’
Maar aan dat succes kwam na het seizoen van 2018 – in Zuid-Amerika omvat een seizoen min of meer een kalenderjaar – een eind. Via zijn banden met Nederland kwam de linksbenige middenvelder in 2019 ineens weer opduiken in het Noorden, bij Cambuur. Ook dat avontuur duurde niet lang.
Trainerswissel Cambuur funest
Negen wedstrijden speelde Jones voor de blauw-gele ploeg, onder René Hake. Maar ook nu werd een trainerswissel hem funest. De komst van huidig clubicoon Henk de Jong betekende een streep door de rekening. ,,Ik had een halfjarig contract met een optie, maar die werd onder De Jong niet gelicht. Hij wilde de hele selectie verjongen en in dat plaatje paste ik niet.’’
En dus togen Matías en Annelot met Dante weer naar Uruguay, naar FC Danubio ditmaal. Daar speelde Jones tot 2021, waarna Central Español nog volgde, ook al in hoofdstad Montevideo.
Matías Jones bij de perspresentatie van FC Groningen in 2012. Foto: Corné Sparidaens
Toekomst in het Noorden
In maart van dit jaar werd ook Dante’s broer Dorian geboren, ook al in het Martiniziekenhuis in Groningen. Vanaf het moment dat de jongste telg op komst was, werd het de Jonesjes helemaal duidelijk dat hun toekomst hier in Nederland lag. ,,Annelot is tien jaar lang met mij meegegaan, zij heeft zich al die tijd aan mij aangepast’’, legt Jones uit. ,,Nu is het logisch dat ik me wat meer aanpas aan haar. En ik heb het hier nog altijd heel erg naar de zin. Natuurlijk mis ik mijn familie, maar we gaan regelmatig even naar Uruguay.’’
Een profclub, daar hoopt de inmiddels 31-jarige Uruguayaan nog steeds op, maar als die niet komt: het is goed zo, vindt hij. Sinds een paar weken werkt hij als jeugdbegeleider in Oost-Groningen, voor het bedrijf 2BE. ,,Ik probeer jongeren die vooral thuis op de bank zitten weer wat perspectief te laten zien, aan het werk of aan de studie te krijgen. Erg leuk. Daar heb ik wel affiniteit mee. Ik werd bij FC Groningen zelf begeleid door Hugo Alves Velame; ik weet hoe belangrijk het is om een soort van mentor te hebben en vind het fijn om mensen te helpen.’’
Matías Jones in het oranje van HHC Hardenberg in actie tegen IJsselmeervogels, vorig seizoen. Die wedstrijd won HHC met 2-0. Foto: Kristian Giesen/Orange Pictures
Via Grads Fühler, scout van noordelijke profclubs en een bekende van Jones, kwam de import-Rodenaar in Hardenberg terecht. HHC bevalt hem prima. ,,HHC is een heel professionele club, dat zou je bijna een profclub kunnen noemen. Ze hebben hier alles echt prima voor elkaar. Spelers blijven hier vaak ook jaren spelen, kijk maar naar de huidige selectie. Ik heb een contract voor één seizoen, maar de intentie om nog een paar jaar langer te blijven.’’
Trainersdiploma’s
Misschien zelfs als trainer. In Uruguay haalde hij al zijn trainersdiploma’s. ,,Ik mag zelfs een profclub trainen. Ontzettend jammer dat die papieren hier niet geldig zijn.’’
Maar eerst is Matías Jones nog gewoon voetballer. HHC begon de competitie in de tweede divisie uitstekend. Het won vijfmaal op rij, maar staat na enkele minder goede wedstrijden momenteel vijfde. Deze zaterdag komt Koninklijke HFC uit Haarlem op bezoek in Hardenberg. ,,We hebben een team dat kampioen kan worden’’, klinkt Jones strijdvaardig. ,,Als we nog wat constanter en stabieler worden als team, moet dat ook echt kunnen, want er zit veel kwaliteit in deze selectie.’’
Hondsrugderby: Jones zet zijn geld op FC Groningen
Naar de Hondsrugderby, twee niveaus hoger, gaat Jones met veel belangstelling kijken. ,,Bij FC Emmen heb ik geen geweldige tijd gehad. Bij FC Groningen heb ik meer genoten, maar bijna iedereen van toen is weg. Geen Nijland meer, geen fysio’s meer van die tijd, geen Henk Hagenauw meer.’’
Met trainersogen kijkt Jones naar beide teams. ,,FC Emmen speelt gewoon niet slecht, de patronen kloppen, de veldbezetting ook. Ik kan er niet de vinger op leggen wat er anders zou moeten. Ja, kansen benutten en iets scherper verdedigen misschien. Maar het spel van Emmen moet toch een keer punten opleveren, zou je zeggen. Maar niet tegen FC Groningen denk ik, zeker niet na de wedstrijd tegen PSV.’’
Die wedstrijd kan wel eens bepalend zijn in de Hondsrugderby, denkt Jones. ,,Zo’n overwinning geeft natuurlijk vertrouwen. Daarom zou ik mijn geld zetten op FC Groningen.’’
Neymar
En hoe zat dat nu met Neymar? Tegen die huidige ster van Paris Saint-Germain en het Braziliaanse elftal voetbalde Jones op zijn negentiende, toen hij met Uruguay onder 20 jaar de finale van de Copa America Sud haalde. Graag wordt Jones niet herinnerd aan dat duel. ,,We verloren met 6-1. Maar dat was ook wel een goede Braziliaanse lichting hoor. Met ook Casemiro bijvoorbeeld. En Lucas Moura.’’
Nog steeds allemaal Drenten en Groningers bij HHC
HHC herbergt nog steeds veel voetballers uit Groningen en Drenthe. De noordelijke invasie bij de ambitieuze Overijsselse club begon onder de Groningse trainer (en inmiddels assistent bondscoach van Jong Oranje) Marcel Groninger. Rob van der Leij bijvoorbeeld, die destijds de overstap maakte, speelt nog altijd in de voorhoede van de Hardenbergse tweededivisionist.
Maar ook Ashwin Manuhutu is er nog. Serge Fatima, die bij Winsum en PKC’83 speelde, rijdt vaak samen met Matías Jones naar de training van HHC. Verder voetballen er Gersom Klok (ex-FC Emmen), Danny Bouws (ook ex-FC Emmen), keeper Nick Borgman (Hoogeveen), Matthijs Hardijk uit Hoogezand (ex-Harkemase Boys) en ook oud-prof Jesper Drost (onder meer FC Groningen) is een teamgenoot van Jones.
