Liefde is prachtig, maar soms lijkt het alsof de een Frans spreekt en de ander alleen morsecode begrijpt. Jij schrijft een lief briefje, je partner vraagt waarom je niet gewoon de vaatwasser uitruimt. Frustratie. Dat komt omdat we misschien niet dezelfde liefdestaal spreken, heb ik geleerd via een boek.
De Amerikaanse relatiegoeroe Gary Chapman bedacht het concept: de vijf liefdestalen. Oftewel, de manieren waarop mensen liefde geven en ontvangen. Volgens hem heeft iedereen een voorkeursdialect in de liefde – en dat leidt tot misverstanden als je elkaars taal niet verstaat. In Nederland eindigt momenteel 33 procent van de huwelijken in een echtscheiding. Vorig jaar meer dan 24.000 gestrande huwelijken.
Kort door de bocht zijn dit de liefdestalen:
1. Woorden van bevestiging – „Je ziet er geweldig uit vandaag.” Bevestiging en erkenning door middel van taal.
2. Tijd en aandacht – Een avond zonder telefoon en mét oogcontact, onverdeelde aandacht voor elkaar.
3. Cadeaus geven – Niet per se dure sieraden, maar wel net dat persoonlijke item waardoor de ander zich gezien voelt.
4. Dienstbaarheid – Alles wat je praktisch doet voor een ander. Koffie brengen zonder dat de ander het hoeft te vragen, het vuilnis buiten zetten, haar lievelingslasagneschotel maken.
5. Lichamelijke affectie –Van een knuffel tot een subtiele hand op de rug.
Aanraking en volle tank
Vrienden van me lopen vast in hun huwelijk. Zij voelt dat ze zoveel liefde geeft en niets terugkrijgt, haar taal is lichamelijke aanraking, ze geeft hem in het voorbijlopen een aai, een kus bij thuiskomst. Op zijn beurt is zijn liefdestaal dienstbaarheid. Voor het slapen gooit hij rond middernacht nog de tank van de auto vol, omdat hij weet dat zij morgen vroeg op moet en dan nèt een kwartier langer kan blijven liggen.
Beiden voelen dat hun liefde niet wordt gezien, of beantwoord. Maar als je je eigen taal kent, kun je dit communiceren, en andersom kun je de liefde van de ander herkennen, en dat géven, ook al lijkt het voor jou onzinnig, de tank volgooien. Wat een eyeopener is dit voor me.
Ik vraag me af of dit ook opgaat in ander soort relaties. Mijn oma die bijvoorbeeld wekenlang een persoonlijk cadeau knutselde voor elk van haar familieleden en met kerstdiner het trots presenteerde op ieders bordje. De kinderen legden het achteloos naast hun bord omdat ze zich verheugden op het eten.
Half varken
Mijn ouders doen niet aan de bovenstaande talen, behalve die van dienstbaarheid. Het heeft lang geduurd voor ik snapte dat een gebrek aan een knuffel of woorden als ’ik ben trots op je’ geen gebrek aan liefde is.
Zij tonen liefde door een half varken op de barbecue te gooien als ik weer eens langskom. We leven in een tijd waarin communicatie paradoxaal genoeg overal is, maar toch zo vaak misgaat. Tijd om de liefdestalen opnieuw onder de loep te nemen voor we elkaar volledig kwijtraken in de ruis.
