Harold (45) kiest geld boven Ferrari van SV Borger: ’Ik heb zo getwijfeld, ik zag ons wel rondscheuren’

Met zijn knie schuift Harold een zware koelkast een klein stukje naar voren. Hij pakt er met de pincetgreep een bord achter vandaan. Het reikt tot heuphoogte en is een tastbare herinnering aan de loterij van amateurclub SV Borger van afgelopen zomer. Met lotnummer: ’svB – 0024846’ was hij, Harold Poelarends uit IJmuiden, dé winnaar van een Ferrari F430 - of 75.000 euro netto op de rekening. ,,Ik heb wel zo getwijfeld, want ik zag ons wel rondscheuren met die Ferrari…”

Terug naar september. Voetbalclub Borger organiseert een loterij met de Ferrari als lokkertje. Het doel: 300.000 euro bij elkaar verdienen voor een nieuw clubhuis. Maar de loterij komt maar niet van de grond, waardoor er op de radiostations aandacht aan wordt besteed. Of de luisteraars de club niet even een duw in de goede richting wilden geven? Harold, die op dat moment onderweg is naar zijn werk bij een schadebedrijf, aarzelt niet en koopt een lot voor twintig euro.

Zo snel als hij het lot kocht, zo snel was hij het ook alweer vergeten. Als hij een week later op zijn strandbed in Spanje zijn mail opent, rolt hij van de schrik van het bedje af. Harold won en zijn telefoon staat drie dagen lang roodgloeiend. Van landelijke zenders als 538 tot lokale omroepen en kranten – iedereen wilde de winnaar van de Ferrari spreken. Opnemen doet hij altijd. „Ik dacht: dan pak ik mijn moment ook maar. Want hoe vaak overkomt je dit? Ik was ook wel benieuwd wat ze allemaal wilden vragen.”

Het worden een paar knotsgekke dagen. „Ik wist in het begin niet eens dat ik ook voor het geld kon kiezen”, blikt hij terug. ,,In gedachten reed ik dus al rond met de Ferrari. Terug op het schadebedrijf waar ik werk, deden de collega’s autogeluiden na. Vonden ze grappig.”

De overweging voor de Ferrari versus het geld was serieus. ,,Ik zit dus zelf in de auto’s en heb wel gerekend. Het is een mooi model, maar het is niet een heel speciaal model. Geen gelimiteerde oplage. Je raakt hem niet een-twee-drie kwijt. Het is iets te doorsnee voor een snelle, goede deal, denk ik.”

De kosten zet hij thuis aan de keukentafel ook op papier. „Een Ferrari moet je stallen, je moet een garage huren en betaalt zo’n 400 euro per maand aan verzekering. Om je garantie te behouden, moet je om de 20.000 kilometer een check en onderhoud laten uitvoeren bij de dealer. Dat kost je ook zo’n 7.000 euro. Tja, dat zijn bedragen waar niet tegenop te werken is.”

Samen met zijn vrouw Ikina, zijn zoon (17), en dochters (15 en 9) reizen ze af naar Borger om de prijs op te halen. „Ik was best zenuwachtig. Je hebt ook geen idee wat er op je afkomt.” Als ze het plein oplopen, beginnen de mensen te zwaaien: ’Dat is hem, dat is hem!’, hoorde hij. ,,Ik stond volledig in de belangstelling.”

De Ferrari blijft in Borger, het geld wordt overgemaakt. Opeens ziet het leven er anders uit. Er kan meer dan ooit gedacht. „Onze zoon zou, als hij niet zou roken, zijn rijbewijs krijgen”, zegt Harold met een lach. „Dat is niet gelukt. Maar na de loterijwinst hebben we alsnog een cursus voor hem gekocht. Hij is bezig met lessen.”

Ook zijn dochters worden in de watten gelegd. „Natuurlijk, ze krijgen allemaal wat van ons. Zoals een nieuwe iPhone voor de kerst. De oudste dochter is ook bezig met haar bromfietscertificaat, die zal straks wel een scootertje willen als ze slaagt.”

Eerder vertelde Harold een Peugeot 208 te rijden. „De Peugeot hebben we nog. Maar we hebben nu ook een Mitsubishi Outlander voor de deur staan. Met een hoge instap, wel zo makkelijk. Ik had sowieso wel een andere auto gekocht, maar nu was het makkelijker. En ik wilde een hybride. Dat kon nu ook.”

Een verre reis hebben ze ook al geboekt voor het nieuwe jaar, naar Bali in Indonesië. Samen herinneringen maken, stelt hij. ,,Het is de laatste keer dat onze zoon meegaat, daarna gaat hij met zijn vrienden. We wilden altijd nog een verre reis maken met het gezin. Dat zat ook al in de planning, maar nu zeiden we: dan boeken we ook maar gelijk. We hebben onze route al uitgestippeld.”

In drie weken gaan ze Bali rond. ,,Mijn vrouw heeft alles geregeld. Die is daar een stuk handiger in dan ik”, vervolgt hij. ,,We gaan met een boot naar dolfijnen kijken. Er staan ook speciale baden op het eiland waar je opnieuw gezegend kan worden. Dat hebben we weleens op televisie gezien en dachten: ach, waarom niet? Als we er dan toch zijn.”

Is er een leven vóór en na de loterij? Ja, dat is er. „Het geld staat op de bank, en zolang we het niet nodig hebben, pakken we het niet. En als we het uitgeven, gaat het eigenlijk meer weg aan de kinderen. Alles is makkelijker geworden.”

Heeft hij zelf ook nog een gekoesterde wens? „Het enige wat ik nog wil kopen, is een motor. Maar ja, aan de andere kant, ik rijd alleen in de zomer. Dan kan ik misschien beter huren... Het is ook geen goede investering. Ik ga er nog maar eens goed over nadenken.”