Straks met 140 kilometer per uur over het spoor van Emmen naar Veendam. Foto: Boudewijn Benting
Is de noordelijke lobby toch uit elkaar gespeeld: de ene spoorlijn komt er wel, maar daarmee wordt de andere op een zijspoor gerangeerd. Zo dol is Den Haag niet op de Lelylijn.
Oost-Groningen, Drenthe en Overijssel hebben de buit binnen: de Nedersaksenlijn komt er. Dat staat in de Voorjaarsnota waarover de coalitie het woensdag na 25 uur vergaderen eens werd. Over een jaar of vijftien rijden er treinen met 140 kilometer per uur van Veendam via Stadskanaal naar Emmen. En door via Coevorden, Hardenberg, Almelo en Hengelo naar Enschede.
Er is lang op gewacht en voor de noordelijke oostrand is het een enorme stimulans. Denk aan 15.000 arbeidsplaatsen en 10.000 extra woningen. Door de betere bereikbaarheid van Oost-Groningen en Zuidoost-Drenthe stijgt het welvaartsniveau. Voor jongeren wordt het aantrekkelijker om te blijven.
De geldkist geplunderd
De keerzijde van de medaille is dat hiervoor de geldkist die was gereserveerd voor de Lelylijn is geplunderd. Voor de snelle spoorverbinding tussen Groningen en Amsterdam is door het vorige kabinet 3,4 miljard gereserveerd en daaruit wordt nu de Nedersaksenlijn betaald. En onder meer wordt er ook geld uitgehaald om de flessenhals bij Meppel op te lossen. Daar ligt nu om de haverklap de treinverbinding tussen het Noorden en de rest van Nederland eruit, wat enorme vertragingen oplevert.
Maar wat nu met de Lelylijn? Volgens BBB-leider Caroline van der Plas, die claimt dat dankzij haar de Nedersaksenlijn er komt, is de snelle verbinding met Amsterdam niet van de baan. Daarvoor, zegt ze, moet ander geld komen.
Grotere prioriteiten
Dat is makkelijk gezegd, maar het geeft maar weer eens aan dat de noodzaak voor de Lelylijn in Den Haag niet zo wordt gevoeld als in Groningen en Friesland. Bestuurders uit het Noorden lobbyen zich al jaren het snot voor de ogen in Den Haag. Dat het vorige kabinet 3,4 miljard reserveerde om zo de rest – het Noorden en Europa – aan het werk te zetten om de overige miljarden bij elkaar te passen, was een doorbraak.
De inzet op het hele treinpakket – Nedersaksenlijn én Lelylijn – was stoer, maar kan als mislukt worden beschouwd. De Haagse belofte dat het met de Lelylijn nog wel goed komt, voelt broos. Voor het geld dat er wel of niet is, zijn vanuit Den Haag bekeken grotere prioriteiten. Zo moeten voor de stikstofaanpak nog miljarden worden gevonden, is er veel geld nodig om het stroomnet en de klimaatopwarming aan te pakken en zal defensie hoog op de agenda blijven.
Het Noorden zal blijven lobbyen voor de Lelylijn. En terecht. Maar of de Lelylijn er ooit zal komen…