Dit zijn de beste spellen van december

Het normaal vrolijke en kleurrijke Nintendo heeft één reeks die daar recht tegenover staat. In Metroid ben je premiejager Samus Aran, die zich een weg schiet door mysterieuze planeten hevig geïnspireerd door de Alien-films van filmregisseur James Cameron. Achttien jaar lang werd gewacht op een nieuw deel in de befaamde Metroid Prime-reeks, dat in december eindelijk verscheen.

In Metroid Prime 4 reist Samus af naar de planeet Viewros, waar ze leert de telepathische krachten van een lang vergeten alienras te gebruiken. Hoewel je Samus speelt, is de planeet de eigenlijke hoofdrolspeler. Je scant alles in gebieden om te ontdekken wat er ooit heeft plaatsgevonden en lost complexe omgevingspuzzels op.

Vorige Prime-games lieten spelers flink verdwalen voor ze het einde wisten te bereiken, dit nieuwe deel is een stuk lineairder en gestructureerder. Dat maakt het een pijnlozere ervaring, maar tegelijkertijd verliest Metroid hiermee een beetje van wat de eerste games zo bijzonder maakte.

Een muziekliefhebber verslaan in een muziekspel? Dat kan met het kaartspel Music Match. Het spel is bedoeld voor drie tot zeven spelers. Pak een kaartje met een QR-code en scan. Luister naar het liedje dat afspeelt en leg zo snel mogelijk een Match-kaart neer die past bij wat je hoort: dat is in het kort Music Match.

Iedereen begint met zeven Match-kaarten. Die kaarten zijn verdeeld in verschillende categorieën, zoals genre, land van herkomst en decennium. Hoor je Ed Sheeran met Shape of You? Leg dan de kaart met ‘pop’ neer, als je die hebt. Met ‘10’s’ zit je in dit geval ook goed.

En vergeet niet: pak een Claim Cube. Er zit er altijd een minder in het spel dan het aantal spelers. Heb je een foute match en geen cube weten te pakken, dan krijg je twee nieuwe Match-kaarten. Wel een cube? Dan hoef je maar één kaart te pakken bij een foute match.

Je wilt in Music Match zo snel mogelijk van je kaarten af. Dus als je al snel weet dat je geen geschikte Match-kaart hebt bij het liedje: leg snel een kaart neer en pak die cube! Een goede match met of zonder cube, maakt geen verschil.

Dit spelelement maakt Music Match ook een leuk spel voor spelers die wat minder muziekkennis hebben. Je kunt tactisch gaan spelen. En als je wél veel liedjes kent, kun je de pech hebben dat je steeds net niet de juiste Match-kaart hebt. Dat zorgt voor een goede balans in het spel.

Wat daar ook aan bijdraagt, zijn de speciale Match-kaarten. Door de Remix-kaart bijvoorbeeld kun je in één beurt van drie naar elf handkaarten gaan, omdat je van hand moest wisselen met een andere speler. En zo heb je opeens een heel ander spel.

De kwaliteit van de Match-kaarten had beter gekund: het papier is niet heel sterk. Maar dat gaat niet ten koste van het speelplezier. Music Match is een vermakelijk spel dat ook leuk is voor mensen zonder muziekknobbel.

Extra! Extra! Read all about it! News Tower van de Rotterdamse ontwikkelaars Sparrow Night is uit. In het spel bouw je een krantenimperium op in het New York van de jaren 30. Elke week kies je welke verhalen worden gemaakt, door wie en in welke buurten je kranten verkoopt. En je moet bepalen wie je te vriend wilt houden en wat je daarvoor doet of, minstens zo belangrijk, laat.

De uitdagingen in het spel zijn niet heel diepgaand, maar falen is zeker een optie. In mijn allereerste poging zette ik alles op alles om het beste roddelmagazine – The Sneaky Scoop – op te zetten. Dat ging niet best. De acht entertainmentverslaggevers op de redactie hadden te weinig om over te schrijven. Binnen de kortste keren was het geld op en liepen de boeven af en aan om de koffieautomaten stuk te slaan als ik de leningen niet op tijd betaalde.

Met een gebalanceerder nieuwsblad ging het beter. De Polderpers vindt gretig aftrek in de wijk Brooklyn en begint langzaam door te breken in omliggende wijken. Er komen nog steeds maffiosi langs als mijn misdaadverslaggever Karel Kent te veel publiceert over hun schimmige zaakjes, maar is genoeg geld om een beveiliger van te betalen. Nog een paar uitgaves en ik heb genoeg verdiend om een verdieping bij te bouwen. Dan krijgt iedere redactie een eigen kantoortje met bijpassende inrichting.

De sfeer maakt het eenvoudige spel toch verslavend. Je voelt als speler de glamour én de harde realiteit van de jaren 30. Stuur je een verslaggever naar een protestactie? Ze kan aangehouden worden door de politie. Ondertussen ratelen typmachines door en toeteren de taxi’s op de achtergrond. En ben je op de redactie, dan gonst het geluid van live opgenomen jazzmuziek.

De graphics zijn strak: geen overdaad, maar genoeg stijl om je meteen te laten geloven dat je in een swingend maar grimmig New York bent beland.

Wie zich verwondert over de fragiele positie van journalistiek in tijden van corruptie en crisis zal News Tower waarderen. Het mag zich bijna honderd jaar geleden afspelen, het voelt toch vrij actueel.

De Japanse gamemaker Square Enix werd in de jaren 80 en 90 groot met zijn tweedimensionale rollenspellen, waarin een groep avonturiers de wereld afreist om een theatrale schurk tegen te houden. Games zijn inmiddels genuanceerder en grootser dan toen, maar met zijn Octopath Traveler-games bouwen ze nog steeds een spel gestaafd naar die oude systemen. Een beetje alsof Paul McCartney in 2025 zijn nieuwste plaat maakt op de manier waarop hij met de Beatles optrad.

Het resultaat is een prachtig eerbetoon naar ouderwetse games. De wereld bestaat uit grove pixels, die wel zijn verlicht met behulp van moderne grafische systemen. Achterliggende muziek is gecomponeerd zoals bij oude spelmuziek, maar wordt gespeeld door een serieus orkest.

Het verhaal van Octopath Traveler 0 leunt op clichés: je bent een held wiens dorpje door schurken wordt afgebrand, waarna je op pad gaat voor wraak. Waar andere games dat als excuus gebruiken om je op pad te sturen, zet Octopath dit klassieke verhaal in als zijn kern. Naarmate je in het spel je dorp herbouwt, stuit je steeds weer op gevluchte dorpsbewoners die je helpt met terugkeren - en om hun trauma’s te verwerken. Het laat zien dat een game vol met stereotypen uitmuntend kan zijn, zolang er met zorg en eerbied mee om wordt gegaan.