Bij Lagerhuis Wolvega word je in de watten gelegd | restaurantrecensie

Wij melden ons bij Lagerhuis Wolvega, gevestigd aan het horecaplein in het centrum van het dorp waar ook Grandcafé ‘t Stadhuys, café De Huyskamer en – tot aan de verhuizing naar Huize Lindenoord – het restaurant van sterrenchef Jan Smink zijn gevestigd. Lagerhuis heeft ook Ben Lagerhuis geheten en de voorganger van deze rubriek bezocht ‘t Lagerhuis. Steeds is het eigenaar/chef Ben Kus die het horecahart kloppend houdt.

Gastheer Jesse staat al bij de deur als wij binnenkomen. Hij pakt onze jassen aan en wijst ons naar een hoge tafel bij het raam. We kijken uit op een leeg terras, want ook op deze juniavond is het wisselvalligheid troef buiten. Het grootste gedeelte bestaat uit lage tafels in een sfeervolle setting. Blikvanger van de zaak is de grote bar. Vanaf die plek is er een mooi overzicht over de zaak. Jesse vertelt wie ons vanavond gaan bedienen en laat de vlees- en visspecials van de dag zien op een krijtbordje. Ondertussen zijn we voorzien van ons eerste drankje en broodplankje met pestomayonaise, aioli en kruidenboter.

Er zijn meerdere keuzes bij Lagerhuis Wolvega: vis-, vlees- of vegagerechten van de kaart, shared dining met tapas of een ‘Smaakvlucht’, het verrassingsmenu van de chef. We genieten van de heerlijke wijnen die Lagerhuis op zijn uitgebreide kaart heeft staan. De Rebula uit Slovenië is een aangename ontdekking. De redelijk onbekende, maar oeroude druif geeft een mooie volle wijn die een fris karakter heeft. Ook de verdejo van Bodegas Onerom uit Murcia valt in de smaak. Heel handig: bij elke gerecht staat op de kaart een passende bier- of wijnsuggestie. Ook is er een non-alcoholische pairing mogelijk.

Wij kiezen deze avond voor gerechten van de kaart: een carpaccio en funghi trifolati vooraf. In beide gevallen een schot in de roos: heerlijk mals rundvlees voor de een en smaakvolle paddenstoelen met parmezaan, knoflook, kruiden en jus voor de ander. Voor het hoofdmaal ga ik voor de ‘catch of the day’, dat is vandaag een visstoofpotje met zalm, garnalen, rode mul en panga.

Aan de andere kant van de tafel verschijnt de kip milanese: knapperige filet met tomatensaus, rucola op een bedje van linguine. Deze pastasoort houdt het midden tussen spaghetti en tagliatelle. De vis zit in een loeiheet schaaltje en zwemt in een heerlijke, niet te dikke boterige saus met frisse citroensmaak. „Eigenlijk voor een echte zomer”, zegt chef Ben als hij langskomt bij onze tafel.

Van de bijgerechten valt de rodekoolsalade het meest in de smaak. We besluiten het maal met een koffie en een panna cotta. Het toetje is met de ingemaakte aardbeien in siroop aan de zoete kant. Dat had in deze tijd van het jaar ook prima met vers rood fruit gekund.

Hart voor de zaak en het vak blijkt uit alles bij ons bezoek: van de ontvangst door gastheer Jesse en het bezoek van Ben aan onze tafel. We komen aan aandacht niets tekort en voelen ons in de watten gelegd. We mogen aangeven wanneer we het hoofdgerecht willen en krijgen schoon bestek bij elke gang. Na het afrekenen verwachten we nog naar de deur te worden gebracht. Dat gebeurt helaas niet. Het zou de service tot een tien plus hebben gemaakt.

We houden van een overzichtelijke kaart en oog voor kwaliteit. Dat is bij Lagerhuis Wolvega zeker het geval. De bijgerechten kunnen worden aangevuld, krijgen we direct van Ben te horen nadat we ons hoofdgerecht hebben gekregen. Voor ons zijn ze voldoende en we houden niet van verspilling. De gerechten worden geserveerd op mooi servies en de borden zijn verzorgd opgemaakt.

We zien een avondje op het terras aan het plein in het centrum helemaal voor ons, bijvoorbeeld na een fietsrit door het mooie Zuidoost-Friesland en de Weerribben. We weten dat we dan bij Ben en zijn ploeg van Lagerhuis Wolvega in goede handen zijn.