Bij De Betere Tijden in Groningen moet je niet op de klok letten | restaurantrecensie

Bij de Betere Tijden, waar op dit moment vanwege een op handen zijnde grootscheepse renovatie twéé vestigingen van zijn in de Groningse Gelkingestraat. Opletten dus dat je het goede pand binnenstapt.

Het zijn de donkere dagen van het jaar, wat beter dan een avondje uitgebreid uit eten? Bij de Betere Tijden maken ze al het eten zelf, tot aan de pepermunt bij het bonnetje aan toe. En ze werken veel met lokale producten uit stad en ommeland. Een kaart is er niet: je kunt kiezen uit een verrassingsmenu van drie, vier of vijf gangen. Dat willen we wel proeven.

Wij eten op de nieuwe locatie, een plek met historie: jarenlang zat hier restaurant De Pauw, befaamd om zijn kaas- en toetjestrolley. De ruimte is bijna onherkenbaar veranderd. De keuken zit nu centraal in het restaurant, in plaats van verborgen achterin. De plafonds zijn hoog, er hangen grote spiegels en de sfeer is warm dankzij de bruin- en grijstinten van het meubilair.

We kiezen voor drie gangen. Ik de vegetarische variant met non-alcoholisch saparrangement, mijn tafelgenoot het reguliere menu met bijpassende wijn. Voor de bierliefhebber: bij elk gerecht kan ook een passend biertje. Alles wat op tafel komt, ziet er prachtig uit en wordt tot in detail beschreven. Let op: het zijn zoveel ingrediënten dat we niet kunnen garanderen dat de volgende beschrijving helemaal compleet is.

Bliksemsnel verschijnen de amuses op tafel: voor ons allebei een blokje Spaanse tortilla met zwarte knoflook en crème van ui en knoflook met daarbovenop geroosterde paprika. Dan een rijstwafeltje met gemarineerd rundvlees voor de vleeseter en eentje met gemarineerde koolrabi voor de vegetariër met bijpassende pittige mayo. Vooral die laatste amuse valt in de smaak.

Het voorgerecht is een flan van pompoen met bleekselderij, appel, een krokantje van pompoen met garnalen voor de tafelgenoot en avocado voor mij. De flan ligt in een sausje van karnemelk en vanille. Het brood en de opgeklopte boter die erbij worden geserveerd gaan schoon op. De weissburgunder en de sparkling juice tea passen er perfect bij. Een mooi winters gerecht.

Ja, maar dan begint het grote wachten op het hoofdgerecht. Na drie kwartier vragen we voorzichtig of we misschien vergeten zijn. Dat wordt ontkend, maar het duurt toch echt meer dan een uur voor we het volgende gerecht krijgen. Het loopt inmiddels tegen half negen.

Helaas is het hoofdgerecht niet helemaal het wachten waard. De eendenborst gelakt met biet is een tikkeltje taai. De gepofte knolselderij voor de vegetariër is mooi rijk van smaak maar de saus van champignons en groente die erbij wordt geserveerd is te overheersend en te zout. De bietenbonbon en schuim van aardappel met gehakte hazelnoot zijn wel weer perfect. Het glas primitivo uit de Puglia past goed bij de eend, maar het sapje, een Dornfelder, is gewoon heel zoet druivensap.

Gelukkig breken daarna betere tijden aan. Als toetjesamuse krijgen we een frisse lolly van framboos met gel van mirabellen. En het dessert is het hoogtepunt van de avond. De baba au rhum − een klassiek Frans dessert van luchtige cake gedrenkt in rum − wordt geserveerd met sinaasappelgel en vanilleroomijs met daarbij nog piña colada sorbetijs met tropische vruchtensalade en kokosroom. De rum is een likeur en komt van destilleerderij Grondel in Adorp. Een feestje van smaken.

Zeer kundig en vriendelijk. We krijgen deze avond vier verschillende mensen aan tafel, en allemaal weten ze precies wat ze serveren. Alleen bij het afrekenen hadden we wat meer vriendelijkheid verwacht. Ik meld keurig dat er twee consumpties op de rekening missen; die worden ook keurig doorberekend. Op de vraag of alles naar wens was, antwoord ik dat we wel heel lang op het hoofdgerecht moeten wachten. Daar komt eigenlijk geen reactie op. Een gemiste kans.

Als je alle tijd van de wereld hebt en een avondje zonder telefoon wil − de ontvangst is beroerd − is De Betere Tijden een heel fijne plek om te zijn.