Gespannen sfeer op informatieavond opvang statushouders in Doezum. ‘Wij zitten met de gebakken peren’

„Als de plannen doorgaan is dat een grote miskenning voor de inwoners”, galmt het door de sportzaal. Een luid applaus volgt. Met zo’n tweehonderd mensen in de hal is die flink vol. Ze maken zich zorgen over de 75 tot 100 statushouders die van de gemeente Westerkwartier op Landgoed Jonker in Doezum moeten komen.

De ruim 400 mensen wonen in Doezum en Grootegast en mogen in sportzaal van De Leegens in twee sessies hun vragen stellen aan de gemeente.

De inwoners zijn op z’n zachtst gezegd niet blij. Al bij de ingang van de hal wordt de toon gezet: ‘Eigen woning vinden? Alleen als statushouder!’ en ‘Doezum opgeofferd’ staat in vette zwarte letters op witte spandoeken geschreven. Bij de deur houden beveiligingsmedewerkers alles nauwgezet in de gaten en controleren zij of de bezoekers zich vooraf hebben aangemeld.

Terwijl de microfoon van inwoner naar inwoner gaat, wordt duidelijk dat er een hoop onvrede is. „De gemeente verdient geen schoonheidsprijs”, zegt Gert Niehof (54). „Het is kinderachtig dat wordt gewezen naar de grote boze provincie.” Die gaf namelijk de deadline van 1 april om voldoende onderdak te regelen voor statushouders. Lukt dat niet, dan staat de gemeente buitenspel en wijst de provincie een plek aan.

Om die reden spant de gemeente een beroepsprocedure aan tegen de provincie, zegt wethouder Hans Haze (VZ Westerkwartier). Dat wil zeggen: een weg naar de rechter tegen hun besluit.

Mede vanwege de haast valt de keuze op het landgoed, legt Haze uit. Een ondernemer bood de plek aan. Inclusief plan. Het publiek woelt nadat een man zich beklaagt over het verdienmodel, een ondernemer die er geld aan wil verdienen. Haze kan het niet ontkennen, maar geeft aan de financiële schade te beperken.

De inwoners krijgen voor de eerste keer antwoord op hun vragen, nadat halverwege januari een brief op hun deurmat viel. Eigenlijk zou de informatiebijeenkomst al eerder plaatshebben maar toen blies de gemeente de boel een paar uur van tevoren af. Er waren meer aanmeldingen dan verwacht. Daarom nu poging twee.

Niet alleen de wijze waarop, maar ook de grootte van de locatie kan rekenen op een hoop kritiek. Want wat betekent de komst van honderd statushouders voor een dorp als Doezum met zevenhonderd inwoners in de kern? En wat doet zo’n opvang met de veiligheid? Daarop wijst de wethouder naar de beveiliging die altijd aanwezig is. „We weten met wie we te maken hebben. Er zal vast wel spanning komen, maar dat is niet anders dan als je honderd Doezumers bij elkaar zet.”

Omwonenden pleiten voor een betere verspreiding over de gemeente. Met de hete adem van de provincie in de nek is dat lastig te regelen, zegt de wethouder. Maar in de toekomst zijn er meer doorstroomlocaties nodig, stelt hij. Burgemeester Ard van der Tuuk benadrukt dat het om nieuwe Nederlanders gaan. „Het zijn mensen die de procedure hebben doorlopen. Het zijn geen asielzoekers, maar mede-Nederlanders. De kans dat er iets fout gaat, is niet groter dan bij ons.”

Feit is dat de gemeente onderdak aan de statushouders moet bieden. „Tjsa”, zegt een inwoner aan het einde. „Het is dweilen met de kraan open. Gebeurt het hier niet, dan wel ergens anders. Nu zitten wij met de gebakken peren.”

Als de bijeenkomst wordt afgekapt tegen het einde van de avond wordt het onrustig in de zaal. Handen schieten in de lucht. „Al zitten we hier tot half 12, onze vragen moeten beantwoord worden”, roept een man. Desondanks wordt er door de gemeente een einde aan gebreid, bewoners blijven achter met een hoop vragen en zorgen.

Na de informatiebijeenkomst moet het college, waarin de burgemeester en de wethouders zitten, een advies geven. Dat belandt vervolgens bij de gemeenteraad. Op 19 maart buigt de raad zich hierover en op 26 maart maken zij een definitieve keuze.