Alle asielzoekers criminelen en verkrachters? Onzin, zegt racismebestrijder Rabin Baldewsingh (62). 'Stille meerderheid is te lang stil, laat je horen!'

In Bedum gingen mensen met spandoeken en fakkels de straat op om zich uit te spreken tegen de komst van een asielzoekerscentrum (azc) in het dorp. In Doezum hing de straat vol met teksten tegen een woonlocatie voor statushouders. En ook in Vries en Zuidwolde was draagvlak een probleem voor de asielopvang.

Op andere plekken in het land liepen bijeenkomsten over asielzoekerscentra compleet uit de hand. Er ontstonden opstootjes, werd vuurwerk afgestoken en met eieren gegooid. In Brabant moest de mobiele eenheid er zelfs aan te pas komen om de rust terug te laten keren tijdens een azc-bijeenkomst. In Albergen hingen dorpsbewoners borden op met teksten als ‘Houd Albergen schoon’.

Rabin Baldewsingh (Paramaribo, 1962) heeft in een tijd van polarisatie niet de makkelijkste baan die er is. Hij houdt kantoor in de Zürichtoren vlakbij het Centraal Station in Den Haag en kijkt vanuit zijn raam uit over de Hofstad.

Als Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme (NCDR) ziet hij de protesten rondom azc’s verruwen. Niet alleen door wat mensen doen, maar ook door hoe ze denken en wat ze zeggen. „Denk een paar keer na voor je iets zegt waarmee een hele groep mensen wordt uitgesloten”, roept Baldewsingh op.

Ook in Dagblad van het Noorden zijn de afgelopen tijd teksten over azc’s afgedrukt die schuren. Zoals van een man in Bedum die bang is voor de veiligheid van zijn twee jonge dochters. „Ik moet er niet aan denken dat er iets met ze gebeurt omdat er een azc is”, zei hij. Een dorpsgenoot van hem zei in de krant: „Wie spoken hier straks rond als mijn vrouw alleen thuis is?” En een ondernemer: „Wie komen daar te wonen? Er staan hier dure spullen.”