Edwin (27) en zijn moeder Agnes (55), de nieuwe eigenaren van de viskiosk in hartje Oosterpark. Foto van Sikkom
Judith Elzer staat zaterdag voor het laatst achter de frituur van haar viszaak Moi Eem! in de Oosterpark. Agnes en Edwin, moeder en zoon, nemen de kiosk over en geven er hun eigen draai aan.
Al járen misten Agnes de Wilde (55) en haar jongste zoon Edwin (27) een viszaak in de wijk waar ze al hun hele leven wonen.
Dus toen Judith Elzer en Wim Meeuwesen de viskiosk in hartje Oosterpark begonnen, waren ze stiekem jaloers. „Strontjaloers!’’, vertelt de nieuwe eigenaresse. Ze komen alvast even aanwaaien in de zaak die vanaf vanavond van hen is. Dan krijgen ze de sleutel.
Even gemist
Dat ze niet de enige waren die vonden dat een viszaak in de Oosterpark ontbrak, bleek een aantal jaar geleden. Bewoners mochten stemmen over de bestemming van een nieuw pandje in de wijk en kiezen tussen een tabakszaak of vishandel. Het businessplan van Judith en Wim werd uitverkoren.
Moi Eem! Het gebouwtje in de Oosterparkwijk. Foto: Sikkom
Helaas voor Agnes en Edwin hadden ze die prijsvraag even totaal gemist. Meedoen zat er destijds niet in. ,,Maar uiteindelijk is het toch allemaal goed gekomen’’, zegt Agnes verheugd.
Judith en Wim kondigden vlak na hun eenjarig jubileum aan te stoppen en de zaak te verkopen. Met pijn in hun hart. De onderlinge samenwerking tussen de compagnons liep anders dan gehoopt. Een klassiek verhaal van twee kapiteins op één schip.
Familiebedrijf
Toen de aankondiging de deur uit was, waren Agnes en Edwin er als de vissen bij. Geen twijfel over mogelijk dus: de Oosterpark behoudt z’n viszaak.
Moeder en zoon maken er een familiebedrijf van. ‘Moi Eem!’ wordt ‘Viskiosk Oosterpark’, de krijtborden worden televisieschermen. Een kleine verbouwing volgt. ,,We gaan het menu uitbreiden met meer menu’s voor kinderen’’, vertelt Edwin. ,,Ook dat missen we in de wijk.’’
Bovendien hebben ze een haringkar aangeschaft, zodat ze op 18 juni de eerste Hollandse Nieuwe kunnen verkopen. Ze hopen begin juni de kiosk te openen.
Ervaring deed Agnes op in de Griekse foodtruck die ze eerder runde met haar andere zoon, de oudste. Ze stopen maanden geleden: de drukte viel niet te combineren met zijn fulltimebaan. Edwin: ,,Voor mij is het altijd een droom geweest om iets voor mezelf te beginnen.’’
Afscheid nemen
Judith staat deze zaterdag voor de laatste keer te zwoegen achter de frituur waar ze het afgelopen jaar vele uren doorbracht. In de kiosk staan statafels met borrelhapjes om deze laatste dag enigszins feestelijk te maken.
Voor de laatste keer zwoegen achter de frituur. Foto van Sikkom
Vaste gezichten stappen massaal binnen om afscheid te nemen, waaronder twee studenten in panterprint-badjassen en badslippers. ,,Ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg dat we je heel erg gaan missen’’, zegt een van hen. Met een handkus op zak en twee porties kibbeling nemen ze afscheid van Judith.
Oosterparkers zijn opgelucht dat hun wijk z’n viszaak behoudt, vertellen ze. Judith zelf vindt het afscheid dubbel. ,,Ik heb al afscheid genomen van de zaak, maar nog niet van alle klanten. Dat ze allemaal langskomen vandaag vind ik hartverwarmend.’’
Hoewel ze de deur zaterdag achter zich dicht trekt, is het zeker niet de laatste keer dat Oosterparker Judith voet zet in de kiosk. ,,Ik kom hier straks ook m’n visje halen.’’
