Ron van Hasselt is publicist en schrijver. Foto: Corné Sparidaens
Een groep Stadjers werkt aan een gedenkteken voor arme Joodse slachtoffers tijdens de Tweede Wereldoorlog. Die plaquette moet in de Folkingestraat komen. „Het merendeel van de mensen had helemaal niks.”
De Folkingestraat in Groningen is de plek waar de Joodse geschiedenis misschien wel het beste zichtbaar is. Niet alleen vanwege de synagoge en een vijftal kunstwerken die verwijzen naar die historie, maar ook door de vele struikelstenen die vermoorde Joden herdenken.
Beeld is niet compleet
Toch is het beeld daarmee niet compleet, zegt Ron van Hasselt (77). Hij is een van de initiatiefnemers voor het gedenkteken en pleit met een handvol anderen bij de gemeenteraad voor hulp bij de realisatie van zo’n plakkaat. „Er zijn drie documenten over Joods bezit in Groningen, maar dat gaat specifiek over huizenbezitters”, vertelt hij. „Dat is de elite. Het merendeel van de Joodse mensen had helemaal niets. Door te focussen op bezit, voed je de mythe van de rijke Jood.”
De blinde muur naast 'Het Portaal' - is een kunstwerk van Gert Sennema - is een van de plekken die genoemd wordt voor het gedenkteken. Foto: DVHN
Van Hasselt weet waar hij het over heeft. Hij schreef meerdere boeken over de Tweede Wereldoorlog en ook over Joods bezit in de stad. De mensen met eigen bezit zijn niet de hele werkelijkheid, zegt Van Hasselt. „Een groot deel van de Joodse bevolking in Groningen leefde in stegen en sloppen met slecht sanitair. Emmertjes voor de deur waren normaal. Ik zal u niet vermoeien met wat in die emmertjes zat.”
Tekst voor het gedenkteken
„In bittere armoede leefden zij in deze buurt in achterhuizen, krotten, kelders en op zolders. Zij werden beroofd van hun schamele bezittingen, beroofd van hun vrijheid en uiteindelijk beroofd van hun leven.”
6000 euro ingezameld
In Amsterdam en Rotterdam zijn volgens Van Hasselt soortgelijke gedenkttekens. „In Groningen niet.” De groep Stadjers heeft inmiddels bijna 6000 euro ingezameld. „Ik denk dat we daarvan wel een gedenkteken kunnen krijgen en we vragen van de gemeente de spijkers om het op te kunnen hangen”, zegt hij cryptisch. Hij wil vooral toestemming en hulp bij de uitvoering.
De gemeente Groningen lijkt niet onwelwillend tegenover het plan te staan, maar wil het eerst intern bespreken en onderzoeken. Van Hasselt lijkt vol vertrouwen dat het gaat lukken. „Het zou mooi zijn als we deze groep daarna jaarlijks kunnen herdenken, want het is de moeite waard om bij stil te staan.”
