De Apenrots in Groningen alias het hoofdkantoor van de Gasunie wordt de komende tweeënhalf jaar verbouwd. ,,Het mocht ook wel, na dertig jaar.’’
Architecten, bouwkundigen en ontwerpers stonden er sinds de opening in 1994 in de rij. Studenten met een bijbaan gaven hen een inkijkje in het unieke gebouw aan de rand van het Stadspark in Groningen: het hoofdkantoor van de Gasunie - al gauw liefkozend De Apenrots geheten.
Elke dag was er animo voor een rondleiding door het architectonische hoogstandje van het Amsterdamse architectenbureau Alberts & Van Huut. Toen de vakmatig geïnteresseerden hun ogen er de kost hadden gegeven, was het de beurt aan andere belangstellenden: van huisvrouwenverenigingen tot groepen Japanners.
Allemaal stonden ze in die iconische hal, allemaal wierpen ze hun hoofd in de nek om zich te vergapen aan de enorme hoogte boven zich, waarin ze een regenboog ontwaarden met daarboven Ramses Shaffy’s blauwe lucht. Al die kleuren sierden de balustrades van de 18 verdiepingen die de Apenrots telt.
De regenboogkleuren in de hal. Foto: Corné Sparidaens
Die kleuren zitten er nog steeds. Een meesterschilder houdt nauwlettend in de gaten waar een lik verf nodig is. De verticale tuinen - in 1994 hun tijd ver vooruit - tieren welig, overal in het pand.
Na dertig jaar aan renovatie toe
Tegelijkertijd is het in het oog springende kantoorpand na 30 jaar aan renovatie toe. Die vindt de komende tweeënhalf jaar plaats. ,,Aan de buitenkant verandert niets’’, belooft Richard Aarts (60). Hij is 37 jaar werkzaam bij de Gasunie en is inmiddels als facilitair manager verantwoordelijk voor het gebouw. Daar werken 2200 mensen op 1450 werkplekken.
Richard Aarts in De Apenrots. Foto: Corné Sparidaens
Voor corona waren dat er minder en werkten medewerkers in tamelijk afgesloten kantoorruimtes die niet de openheid van de ontvangstruimte van De Apenrots hadden. Door corona beseften de roergangers van de Gasunie dat hun werknemers in de toekomst deels thuis werkten en op kantoor behoefte hadden aan een mix van ruimtes. Daar vinden ze stilte, ruis of reuring.
‘Vriendelijke en organische karakter’
Daarom veranderen de verdiepingen in meer open ruimtes, zegt Aarts. En gaan dan volgens hem passen bij het ‘vriendelijke en organische karakter’ van het kantoor. Tegelijkertijd is de renovatie het moment om bijvoorbeeld 30 jaar oude keukenblokken te vervangen.
Elke drie maanden staan er andere kunstwerken uitgestald in het hoofdkantoor van de Gasunie. Foto: Corné Sparidaens
Goedkoop is de klus niet, zegt Aarts. ,,Die kost miljoenen. Reken alleen al uit wat nieuwe vloerbedekking kost. We hebben hier 30.000 vierkante meter vloerbedekking liggen. Die is in de afgelopen dertig jaar één keer eerder vervangen. Stel dat je 50 euro per meter betaalt, dan zit je al op 1,5 miljoen euro.’’ Volgens hem is het de bedoeling de renovatieklus te klaren ‘met nul afval’.
Met corona kwam er een einde aan de rondleidingen door De Apenrots. Wie weet vinden die weer plaats als het beeldbepalende kantoor over tweeënhalf jaar weer 30 jaar mee kan. Of, zoals architect Ton Alberts in 1993 zei over ‘zijn’ ontwerp: ,,Als niemand eraan komt, staat dit complex er over 500 jaar nog precies zo bij. Dit is een gebouw voor de eeuwigheid.’’
In dat gebouw zijn de medewerkers steeds minder bezig met gastransport, steeds meer met het omzetten van groene energie in waterstof. Om dat vervolgens te transporteren. ,,We blijven doen waar we goed in zijn’’, zegt Aarts.
De Apenrots
Het hoofdkantoor van de Gasunie werd in 1994 geopend door koningin Beatrix die datzelfde jaar ook het nieuwe Groninger Museum opende. Het gebouw, al gauw omgedoopt tot De Apenrots, is ontworpen door architectenbureau Alberts & Van Huut. Het kostte 140 miljoen gulden, omgerekend zo’n 63 miljoen euro. Het is 89 meter hoog, ter vergelijking: de Martinitoren meet 96,8 meter. Het telt 382 traptreden, die naar de bunker - waar de controlekamer van de gasdistributie zich bevindt - niet meegerekend. De Apenrots werd in 2007 uitgeroepen tot mooiste gebouw van Nederland en is opgenomen in het boek ‘Gebouwen met een ziel’. Intussen heeft Groningen meer iconische gebouwen zoals het DUO-gebouw (2012), La Liberté (2011) en het Forum (2019).
