'Level-up' voor Samantha (31) na vergissings-bomaanslag op haar gameshop in Winschoten. Spelhal om jongeren van straat te halen

Een paar oudere bezoekers bestudeert Sammy’s Gameshop van Samantha Tempel (31) in de Langestraat in Winschoten. Achter het raam staan vitrines vol met Pokémonpoppetjes, bekende gamefiguren en anime-helden (Japanse animatiefilms). Rijen met computerspellen staan te koop, stapels met kleurrijke pakjes liggen in schappen. Klanten, medewerkers en vrijwilligers vermengen zich in hun passie voor de spel- en animewereld.

Weken was dat niet te zien. Criminelen legden tijdens de bendeoorlog die afgelopen zomer woedde in Winschoten en Oude Pekela een bom voor de winkel van Tempel. Het was de verkeerde plek. De winkel had er niets mee van doen. „Het was wel een lastige tijd”, vat ze het samen. Toch is ze er niet één die bij de pakken gaat neerzitten.

De politie pakte jonge Tilburgers op, waarschijnlijk waren die geronseld, zegt Tempel. „Ik moet er niet aan denken dat mijn kinderen (vijf en drie red.) later op straat in contact komen met verkeerde mensen en domme dingen doen. Gewoon omdat er niets anders te doen is.” Het sterkte haar in de gedachte om iets op te zetten om jongeren van straat te houden.

Tempel houdt van de reuring om haar heen en de arcadehal was een lang gekoesterde droom. Het is een ‘level-up’ voor de gamewinkel die eerst alleen spullen verkocht. Ondanks de pittige periode die Tempel en haar medewerkers achter de rug hebben, kijkt ze met trots naar wat is neergezet. Oók dankzij de hulp van veel mensen die zich betrokken voelen tot de winkel.

„We zijn maar drie dagen dicht geweest”, zegt Tempel. „Maar veel mensen dachten dat we langere tijd gesloten waren.” Dat kwam doordat de rolluiken niet meer open konden en klanten alleen via een zij-ingang naar binnen konden. „Ik heb tienduizenden euro’s aan omzet misgelopen”, schat ze.

Nu de rolluiken weg zijn, valt één ding op: er staan tal van beeldschermen in de winkel waarop de startschermen van verschillende games te zien zijn. In het zwart-wit lonkt één van de oudste videospellen ‘Pong’. Daarbij heb je als speler controle over een balkje, je moet een wit blokje terugslaan. In een hoek mikt een kind een ‘pistool’ op een tv. Hij speelt het klassieke spel Duck Hunt. In de andere hoek liggen Virtual Reality-brillen klaar met nieuwe spellen.

Van de eerste games tot de huidige moderne industrie waar honderden miljoenen aan het maken van de spellen wordt uitgegeven: kies maar wat je wilt spelen. Bij Tempel kun je een reis door de geschiedenis van het gamen maken. „Veel spullen heb ik via een vriend die evenementen met onder andere retro-games organiseert”, zegt Tempel. De spelcomputers zijn aangesloten op oude beeldbuizen. De nieuwe consoles zijn verbonden aan flatscreens.

Op de muren van de ruimte zijn bekende figuren uit de spelwereld geschilderd. Rayman, Mario, de spookjes van Pacman. „Je moet de juiste kleur indrukken en deze overhalen”, wijst Tempel naar een handeltje als een jongen Guitar Hero wil spelen. In een andere hoek speelt een jongen van een jaar of 12 achter het stuur van een race-simulator, uit het apparaat brult de motor van een snelle auto. Het ding is in het zuiden van het land op de kop getikt als tweedehandsje.

„Het is een plek waar jongeren bij elkaar kunnen komen. Zulke plekken zijn hier in Winschoten niet genoeg”, ziet ze. Toen de buurman met zijn groentezaak vertrok, gooide Tempel een balletje op bij haar huurbaas. Vanwege alle ellende en Tempels plan om iets sociaals te doen in de winkel, wilde hij wel een goede deal met haar maken. Daardoor ontstond de ruimte voor de arcade. „Het was echt wel een lichtpunt de afgelopen tijd.”

Kinderen mogen spelen voor een euro, volwassen voor twee. Dus toegang tot dertig apparaten voor, een uurtje? „Nee, de hele dag. Dit is niet bedoeld om winst mee te maken, maar om mensen samen te brengen. Op deze manier is het niet alleen een plek voor winkelen.” Eens in de maand mogen spelers gratis naar binnen, om kennis te maken. „En je kunt de ruimte huren voor kinderfeestjes.”

Zelf komt Tempel uit een gezin dat zich altijd inzette voor de buurtvereniging Langeleegte in Veendam. Daar wordt van alles georganiseerd voor jong en oud. Ze miste dat in Winschoten. Nu werkt ze samen met jongerenwerkers in de gemeente met als doel extra sjeu te creëren voor de jeugd.

„Het valt mij op dat veel mensen denken: het lukt niet of het kan niet. Terwijl ik denk: als je iets wil, probeer het dan gewoon.” Met die boodschap gaat ze ook naar klanten die iets willen organiseren. Of dat nu een bordspel- of gameavond of iets heel anders is. „En als het niet goed gaat, dan kijken we wel wat we voor de volgende keer kunnen verbeteren.”

De arcade kan ook nog beter, vindt ze zelf. Haar grote droom is om de arcade uit te breiden met een dansvloer. Daarop moeten spelers op het ritme van de muziek kleurrijke tegels die oplichten aantikken met hun voet. „De arcade was sowieso onderdeel van mijn vijfjarenplan. Ik blijf mij voor 120 procent inzetten.”