De politie heeft een 24-jarige man uit Uithuizen opgepakt als verdachte van het ernstige zedenmisdrijf aan de Driebondsweg in Groningen. Foto: Willem Groeneveld
Zedenverdachte Giovanni H. (25) uit Uithuizen wast zijn handen in onschuld, terwijl twee jonge meiden hem aanwijzen als hun verkrachter. Hun levens zijn deels verwoest nadat hij zich aan hen vergreep, vertelden ze gisteren op de rechtbank.
De verdenkingen zijn heftig. Op 18 augustus 2023 trekt H. volgens de officier van justitie een 17-jarig meisje uit Meerstad van haar fiets op het fietspad langs de afgelegen Driebondsweg. Ze kwam terug van de Kei-week. Aanvankelijk vraagt hij om haar telefoon (’om snel geld te maken’), maar hij dwingt haar al gauw op de achterbank van de auto en rijdt naar het afgelegen mountainbikepark even verderop. Als hij even de greep om haar polsen verslapt, slaat het meisje op de vlucht. Maar hij haalt haar in, grijpt haar bij de keel en dwingt haar hem oraal te bevredigen.
,,Een horrorscenario”, constateert de voorzitter van de rechtbank. H. beweert bij hoog en bij laag dat hij het meisje niet heeft verkracht. Ja, hij hield haar staande omdat hij haar wilde beroven van haar telefoon. ,,Niet slim van me.”
Omdat het meisje haar telefoon niet afgaf, doorzocht hij haar kleding. Dat verklaart zijn dna op de mouwen van haar trui en de tailleband van haar slipje, wil hij de rechters doen geloven. ,,Ik was het niet. Ik heb het niet gedaan”, herhaalt hij veelvuldig.
De verdachte, die sinds zijn arrestatie 5 dagen na het incident vastzit, heeft zich goed ingelezen in het dossier. Hij komt berekend over, alsof hij alles nauwkeurig heeft uitgedacht en heeft overal een gedetailleerd antwoord op. Hij had zich omgekleed omdat hij midden in de nacht nog had gesport. De auto, waarvan het kenteken incompleet was die avond zo blijkt uit camerabeelden, deed hij twee dagen na het incident van de hand.
Vezels op de achterbank
De politie traceerde de auto en de verdachte evenwel vrij snel. De rechters houden hem voor dat op de achterbank vezels zijn aangetroffen die overeenkomen met de kleding van het meisje. De verdachte: ,,Mijn vriendin had dezelfde broek en trui. En zij zat kort daarvoor op die plek in de auto.”
Het slachtoffer volgt de rechtszaak in een andere ruimte. Haar slachtofferverklaring doet ze wel in de volle rechtszaal. Ze vertelt geëmotioneerd dat ze na die ene vreselijke dag haar vrijheid kwijt is. ,,Elke auto die mij voorbijrijdt, doet mijn hart sneller kloppen van angst.”
De man wordt verdacht van nog een verkrachting, een maand eerder. Tijdens een date had hij op een afgelegen parkeerplaats in Assen seks met een jonge vrouw uit Groningen. Hij zegt dat het vrijwillig was, maar dat zij, toen zij later hoorde dat hij een vriendin had, boos werd. Aangifte uit wraak? Het slachtoffer op de tribune huilt. In haar slachtofferverklaring zegt ze dat ze niet wilde, dat ook kenbaar had gemaakt, maar hij luisterde niet. Uiteindelijk gaf ze haar verzet op. Om er maar zo snel mogelijk van af te zijn. ,,Het was tot bloedens toe.’’
Weinig respect voor vrouwen
Het dossier schetst een beeld van een man met weinig respect voor vrouwen. Hij is lid van de zogenaamde exposegroep Kech (hoer) op Telegram, waar laatdunkend over vrouwen wordt bericht. Ook filmt verdachte zijn eigen vriendin tegen haar zin en praat hij respectloos tegen haar. Verkoopsters van lingerie nodigt hij uit zichzelf te fotograferen met een setje. In zijn telefoon vindt de politie veel namen van vrouwen met ‘slet’ erachter. ,,Escorts”, verklaart hij. Zijn vriendin heeft hem zijn seksuele avontuurtjes vergeven, stelt hij. Ze zit in de zaal met zijn familie.
Naast de twee verkrachtingen wordt de man verdacht van online ontucht met vier jonge meisjes. Hij zegt dat hij niet doorhad dat ze zo jong waren. Verder heeft hij de telefoon en portemonnee van een eerdere date gestolen. Dit geeft hij wel toe.
Omdat de verdachte weigert mee te werken aan onderzoeken naar zijn persoon hebben deskundigen geen stoornis kunnen vaststellen. Ze noemen wel narcistische persoonskenmerken.
Verklaringen slachtoffers geloofwaardig
De officier van justitie maakt korte metten met de ontkenningen van de man. Ze acht de verklaringen van de meisjes geloofwaardig en betrouwbaar. Zij ziet voldoende bewijs voor een gewelddadige wederrechtelijke vrijheidsberoving die ten dienste stond van een verkrachting.
Het meisje gaf een juist signalement van de verdachte en zijn auto. Ook past haar letsel bij wat haar is aangedaan. Op de plaats delict zijn bandensporen en sporen in het gras gevonden die haar verklaring ondersteunen.
De officier vindt het verontrustend dat de verdachte op zijn vriendin en (schoon)familie een positieve indruk maakt. ,,Er zit een grote discrepantie tussen hoe hij zich presenteert en zijn narcistische persoonlijkheidskenmerken.”
Ze vindt hem een gevaar voor de maatschappij en eist 8 jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging. ,,Dat is de enige manier om de samenleving te beschermen tegen deze man.” Voor die maatregel moet een ziekelijke stoornis worden vastgesteld. Dat konden deskundigen niet omdat de verdachte niet meewerkte aan onderzoek. ,,Ze sluiten het ook niet uit”, aldus de officier. ,,De rechtbank kan zelf beoordelen dat daar sprake van is.”
In zijn laatste woord kruipt de zedenverdachte in de slachtofferrol. Geëmotioneerd zegt hij hoe hij in de media en in zijn omgeving onterecht al is veroordeeld. ,,Mijn naam is besmeurd, ik ben als een monster neergezet. Maar ik ben onschuldig. Mijn leven is stilgezet.”
