Het discobusje bij uitgaanscentrum Pruim in 1991. Foto: Jur Bosboom provincie Groningen
De eens zo beroemde discotheek Pruim in Zevenhuizen ligt er verpauperd bij. Jarenlang was er geen beweging, maar achter de schermen gebeurt nu van alles. Wie laat zo’n zaak zo lang verkommeren? Hoe er lijntjes lopen tussen Pruim, de autoracerij en een omstreden coffeeshop in Amsterdam.
Ondernemer Gauke Poelman (73) staat op een miezerige vrijdagmorgen voor de hekken bij discotheek Pruim in Zevenhuizen. „Wat een treurige boel.” Het pand is afgetakeld en de parkeerplaats overwoekerd met gras.
Hier, waar hij nu staat, dansten vroeger in het weekend duizenden jongeren. Ze kregen er hun eerste kus, werden voor het eerst dronken, ontmoetten de liefde van hun leven. Maar de discotheek is al 16 jaar dicht.
Ondernemer Gauke Poelman tussen de restanten van uitgaanscentrum Pruim. Hij had plannen voor woningen op het terrein. Foto: Jilmer Postma
Al jaren ergert Poelman zich aan de desolate aanblik van het eens zo beroemde uitgaanscentrum in zijn woonplaats. „Er moet een keer een einde aan gemaakt worden. Iedereen heeft het erover, maar niemand doet wat.”
Hij is er de man niet naar om zich daarbij neer te leggen. De vermogende ondernemer, grondlegger van kledingzaak Snuffel en kledingmerk Twinlife waarvoor hij de voetbaltweeling Frank en Ronald de Boer strikte als ambassadeurs, wil het terrein kopen en er huizen op laten bouwen. „Moet je kijken wat een ruimte!”
Maar de rechter haalde in februari 2025 een dikke streep door zijn plannen. „Ik was er ziek van.”
‘Zo dit is vlotte handel’
Het moet in september 2007 zijn geweest als op een zaterdagavond in café Pruim een ‘klein mannetje’ op eigenaar Louwe Pruim afstapt. „Hij vroeg of ik wilde verkopen.”
Pruim neemt hem niet al te serieus. „Maar die man zei: Voor geld is alles te koop. Bel me maar.” Een week later staat de man er weer: „Je hebt me niet gebeld. Mijn familie is op zoek naar zo’n discotheek en wil woensdag langskomen.”
En die woensdag staan ze er volgens Pruim, de familieleden. Een stuk of twaalf mannen en vrouwen. Vol lof over het uitgaanscentrum aan het Hoofddiep dat Louwe met zijn broer Geert in 1990 overnam van vader Jan.
Dan begint Louwe te rekenen: „Ik wil zoveel voor het pand, plus dit voor de inventaris, plus zoveel voor goodwill, plus zoveel voor de voorraad. Het was allemaal goed. Ik dacht nog: Zo, dit is vlotte handel.”
De nieuwe eigenaren en het team van uitgaanscentrum Pruim eind 2007: vlnr. Karijo Partosoebroto, Ronald Sewgobind, Rob Stevens, Wing-Ha Truong en Shashi Jankie. Foto: DVHN-Archief/Marcel Jurian de Jong
Een bijzondere geldschieter
Wie nu precies die twaalf mensen waren, zegt Pruim niet te weten. Maar op papier worden Ronald Sewgobind uit Diemen (vlakbij Amsterdam) en Rooskaijroo Partosoebroto uit Bergschenhoek (vlakbij Rotterdam) de nieuwe eigenaren van uitgaanscentrum Pruim. De eerste bezit 75 procent, de tweede 25 procent.
Het grootste deel van de koopsom van 2,1 miljoen euro gaat via de notaris. Voor een ander deel, 426.000 euro, gaat ‘de familie’ een lening aan bij Louwe Pruim.
Er wordt geen hypotheek afgesloten bij een bank. Maar eigenaar Sewgobind leent wel 1 miljoen euro bij een opmerkelijke geldschieter: Marijn van Kalmthout uit Hoofddorp, oud-autocoureur en Forddealer. Tegenwoordig bekend als vader van Veekay (Rinus) van Kalmthout, die furore maakt als IndyCar-racer in de VS.
In een periode van ongeveer 5 weken is alles beklonken, vertelt Louwe. Waarom hij verkoopt? „De vogel hing boven het nest.” Waarom Sewgobind en Partosoebroto het kopen? Daarover gaan wilde geruchten.
Op een avond ging er 9200 liter bier door
In 2007 is discotheek Pruim al behoorlijk op z’n retour, Louwe zou vlak voor de verkoop zelfs zo goed als failliet zijn geweest. Maar zijn uitgaanscentrum was jarenlang een enorme trekpleister. Niet alleen voor stappers uit de regio. „Ik herinner me nog een groep uit Rotterdam, die jongens kwamen elk weekend en sliepen dan in hun auto”, zegt buurtbewoner Henk Koenes.
De jaarlijkse feestweek is het hoogtepunt. Op het parkeerterrein kwam dan een grote feesttent. Artiesten als André Hazes, Mother’s Finest en Golden Earring treden op. Ze trekken duizenden bezoekers. De entree is gratis, de drankomzet maakt de kosten ruimschoots goed.
Pruim: „Bij een van de concerten van Normaal ging er 9200 liter bier door in de feesttent, het meeste dat ik ooit heb verkocht op een avond.”
'Touch of class' in 1992 in disco Pruim. Foto: Frigro Fotopers
Het zijn mooie tijden. Verenigingen oefenen en vergaderen aan het Hoofddiep. Jongeren uit de buurt hebben een baantje bij Louwe. Achter de bar, als discjockey of glazenophaler. Vrouwen uit het dorp maken er schoon op maandagmorgen. Pruim zorgt niet alleen voor leven in de brouwerij, maar ook voor inkomsten.
In Zevenhuizen zijn ze eerst blij dat het uitgaanscentrum door de verkoop behouden blijft. Pruim hoort bij het dorp. Maar er is ook argwaan. Wie koopt in deze tijd nog zo’n grote discotheek?
Is dit wel zuivere koffe?
Dat vraagt ook de toenmalige gemeente Leek zich af na de overname. Is dit wel zuivere koffie? Oud-burgemeester Berend Hoekstra: „De discotheek draaide matig, maar er liep wel veel personeel rond, hoe kan dat?”
De gemeente doet in 2008 een achtergrondcheck (Bibob-procedure) om te controleren of er niet met crimineel geld wordt gewerkt. Het draait op niets uit omdat ,,de fiscus niet meewerkt”, verklaart Hoekstra. Hij woont in die periode zelf in Zevenhuizen. Met Louwe heeft hij korte lijntjes, want natuurlijk veroorzaakt zo’n groot en populair uitgaanscentrum ook gedoe in het dorp.
Hoekstra: „Louwe zorgde altijd voor draagvlak. Hij sponsorde de sportclubs en als in het weekend een tuinhekje sneuvelde door dronken lui, zei hij; stuur de rekening maar naar mij.” Als we met nieuwe inwoners door de gemeente reden, stopte de bus altijd bij Pruim. Dan deed Louwe discolampen even aan en liet de bewegende dansvloer draaien.”
Louwe Pruim in 2003 bij een aantal oude programmaposters van de feestweek Zevenhuizen. Foto: Archief DVHN/Omke Oudeman
De kersverse eigenaren informeren bij de burgemeester hoe zij steun in het dorp kunnen behouden. „Ze wekten toen de indruk dat ze er echt wat van wilden maken”, zegt Hoekstra die ze typeert als ‘keurig in het pak gestoken Hindoestanen’. Hij schetst ze de methode-Pruim. Het is de eerste en de laatste keer dat hij de eigenaren persoonlijk ziet en spreekt. En al snel blijkt dat ze niet naar de burgemeester hebben geluisterd.
Barpersoneel komt in busjes uit Hoofddorp
Sewgobind en Partosoebroto verhuren de discotheek aan Roshapré BV uit Hoofddorp met aan het hoofd Rob Stevens. Hij ontslaat de vaste ploeg schoonmakers al na 6 weken. Ook de plaatselijke verenigingen moeten vlot na de overname op zoek naar een ander onderkomen.
„Ze deden meteen alles anders”, zegt Peter van den Hooff die als portier bij Pruim werkte. „Er kwam veel nieuw barpersoneel uit Hoofddorp, en een groep beveiligers. Die kwamen elk weekend in busjes uit de Randstad.” De muziek verandert, er klinkt vooral hardcore en urban uit de speakers.
Van den Hooff houdt het voor gezien. Veel vaste portiers en diskjockeys vertrekken. Date Jonkman is een van hen: „Toen het werd verkocht hebben de meesten besloten dat ze niet voor die nieuwe club wilden werken, wij als discjockeys zijn er toen ook vrij resoluut mee gestopt.”
Van den Hooff: „Op den duur kwamen er alleen nog maar lui van verder weg.” Steeds meer delen van het uitgaanscentrum zijn niet toegankelijk door verbouwingen. ,,Louwe had de parkeerplaats altijd heel netjes. Bij hen stond het binnen no time vol onkruid.”
Discotheek Pruim trok steeds minder publiek. Foto: Archief-DVHN/Harry Tielman
Is da fckng place dicht
Op 11 november 2009 post iemand een bericht op Partyflock, een website voor house- en dancemuziek: ‘Hoe ist tegenwoordig in Pruim, nog steeds een rustoord?’ Mark geeft antwoord: ‘Ja, ben laatst nog een keer geweest met harderstyles en er was niemand, haast meer personeel dan partygangers.’
En dat terwijl de discotheek net deels weer open is na een ingrijpende verbouwing. „Ik heb er heel wat zwarte stenen ingemetseld”, vertelt metselaar Gerard Luders. „Het was echt een totale metamorfose. Alles steen, zwart en ledverlichting.”
De ronde barretjes, de levensgrote ridderpoppen die als decoratie in de kasteelzaal stonden, alles wat Pruim kenmerkte, gaat eruit. Niet de eigenaren maar ene Prem Jankie uit Hoofddorp regelt de verbouwing.
Luders: „Hij had nog een discotheek in Amsterdam, daar moest het op lijken. Ik ben gewend om van een tekening te werken, maar die heb ik hier nooit gezien.”
De levensgrote ridderpoppen die als decoratie in de kasteelzaal stonden. Foto: DVHN
Die discotheek in Amsterdam kan club XQ zijn, gevestigd in een voormalige bioscoop in stadsdeel De Baarsjes. De eigenaar is een bv op naam van Jankie’s vrouw.
Als Pruim in de zomer van 2009 wordt volgemetseld met zwarte steentjes, wacht zij op een uitspraak van de bestuursrechter in een zaak die ze aanspande tegen de gemeente Amsterdam. Die weigert de exploitatie- en drank- en horecavergunning voor de club vanwege haar ‘relatie’ met Jankie.
Uit de stukken van de rechtbank is op te maken dat hij in 2001 en 2003 is veroordeeld voor drugshandel. En dat er bij de gemeente een vermoeden is dat de club aan de Jan Evertsenstraat wordt ingezet om ‘crimineel verkregen gelden wit te wassen.’
Club XQ is in de jaren 00 geen lang leven beschoren.
En ook Pruim houdt op te bestaan. Bijna 2 jaar na de overname gaan de deuren voorgoed dicht. De roemruchte discotheek sterft een stille dood. Een paar maanden later gaat uitbater Roshapré failliet.
Het laatste feest is op 14 november 2009. Op Partyflock staat een aankondiging. De bezoekers die er op afkomen, wacht een teleurstelling: en dn vervolgens sta je daar, IS DA FCKNG PLACE DICHT!!
De ‘Berlijnse muur’
Een paar jaar na de sluiting zien omwonenden opeens weer beweging op het terrein aan het Hoofddiep. Een nieuwe verbouwing, eentje die hun uitzicht drastisch zal veranderen.
De bakstenen gevel van het café met de twee karakteristieke puntdaken gaat neer. Nu staat de twee verdiepingen hoge discotheek met zijn grauwe dakplaten vol in het zicht. Waar eens de kroeg stond, gaapt een open wond.
Timmerman Luders is er ook weer aan het werk. „Ik heb bij de ingang nieuwe kozijnen geplaatst en de garderobe aangepakt. En alle wc’s opnieuw betegeld, dat was een behoorlijke klus.”
Louwe Pruim (links) en discjockey Date Jonkman. Foto: DVHN
Het lijkt alsof Pruim nieuw leven wordt ingeblazen. Met een opvallende hoofdrol voor een oude bekende: voormalig eigenaar Louwe Pruim.
Hij en zijn dochter‘zijn gevraagd’bedrijfsleider te worden van Pruim ‘nieuwe stijl’. De plannen zijn groots. Het café moet opnieuw worden opgebouwd en de discotheek gaat weer open „maar er moet met de huidige eigenaar nog veel besproken worden”, zegt Louwe in 2014.
Handig als hij is, helpt Louwe ook mee met de verbouwing. „Ik wist waar alle leidingen liepen.” Hij is het die de gevel van de kroeg waar zijn vader ooit begon, omvertrekt.
Maar de plannen draaien op niets uit. Waarom precies, is lastig te achterhalen. De eigenaren zouden betalingsproblemen hebben en gedoe met de fiscus. Hoe dan ook, de verbouwing stokt.
Met als stille getuige een grote verzinkbare kelder die onder de nieuwe kroeg moest komen voor de drankvoorraad. De betonnen kolos ligt maanden aan de weg op de plek waar het café stond. Omwonenden vergelijken het ding gekscherend met de Berlijnse muur.
Louwe zet in de feestweek van 2014 met zijn broer Klaas nog één keer een – iets kleinere- tent op het parkeerterrein. Oude tijden herleven, voor heel even. Dit was dan ècht het laatste feest. De toiletten die Luders betegelde, worden nooit gebruikt.
Inwoners van Zevenhuizen keken tegen een 'Berlijnse Muur' aan. Foto: DVHN
‘Het doet me niks’
Voor Louwe Pruim (72) die tegenwoordig in Norg woont, is de discotheek nog springlevend. In zijn verhalen, maar ook in zijn huis. In de schuur staat een automaat voor drankmuntjes met de wisselkoers er nog opgeplakt. In de woonkamer staat een plastic bak vol oude artiestenfoto’s voor het grijpen. En toch: ,,Het doet me niks”, zegt Louwe in reactie op de teloorgang van zijn discotheek. ,,Nee, ik had mijn geld en was van de sores af. Vergeet niet je moet elk weekend weer. Je bent altijd de eerste, je bent altijd de laatste en je moet altijd voorop. Maar het was een grandioos mooie tijd.”
De boel kopen, leegvegen en huizen erop
Het gras staat anno 2025 kniehoog op de parkeerplaats. Dikke plakken mos maken het glibberig en op sommige plekken knapt het glas onder je schoenen. Niets herinnert meer aan de goede oude tijd toen hier de feesttent stond.
Het is een aanfluiting.
Gauke Poelman is al 5 jaar bezig om de eigenaren zover te krijgen de verlaten discotheek aan hem te verkopen. Hij heeft stapels papier, netjes bij elkaar in dossiers. Brieven van advocaten, kopieën van koopaktes, kadastrale kaarten, taxatierapporten en bouwtekeningen. „Ik verzoop er op het laatst in”, verzucht hij.
Terwijl hij een heldere missie heeft: de boel kopen, leegvegen en iets van zestig huizen erop.
Om zover te komen, moet Poelman – die naar zeggen ‘nog wel eens wat voor elkaar krijgt in het leven’ – zijn weg vinden in wat hij omschrijft als een soort niemandsland. Een wirwar aan bv’s en schimmige financiële constructies. Steeds is de vraag: wie heeft het nu eigenlijk voor het zeggen bij Pruim?
Dat zijn niet de eigenaren.
De verwaarloosde snackbar en daarachter de discotheek van Pruim. Foto: Jilmer Postma
Seksclubs, coffeeshops en gokkasten
De naam van Prem Jankie zit ergens diep verstopt in Poelmans berg papieren. In stukken uit het Kadaster staat hij als ‘hypotheekgever’. Jankie brengt een stuk grond in de Haarlemmermeerpolder in als onderpand voor de eerste lening uit 2007.
Maar hij is volgens de ondernemer uit Zevenhuizen wel degene die ‘alles regelt’. De eigenaren zijn zelden of nooit in het dorp. Jankie, een neef van eigenaar Sewgobind, is het aanspreekpunt als het gaat over Pruim en degene die zich laat zien en van zich laat horen, zoals bij de verbouwingen.
Wie minder op de voorgrond treedt maar wel prominent in Poelmans dossiers staat, is ondernemer Jan Erkelens. Hij had en heeft in Amsterdam verschillende panden met daarin gevestigd coffeeshops en restaurants, deed in gokkasten en was eigenaar van escort- en seksclub Non-Stop aan de Motorkade in de hoofdstad.
In die rol haalt hij in ’97 actualiteitenprogramma Nova als hij tijdens de Eurotop in de hoofdstad arrangementjes aanbiedt voor diplomaten. ‘Kijk, hier kan Helmut Kohl liggen.’ Maar vaker komen de seksclub en coffeeshops in zijn panden in het nieuws vanwege schietpartijen of andere geweldsincidenten.
Kijk hier kan Helmut Kohl liggen
Ook heeft Erkelens het meer dan eens aan de stok met de gemeente Amsterdam. In de periode dat Gauke Poelman in Zevenhuizen Pruim probeert te kopen haalt Erkelens de publiciteit omdat hij verwikkeld is in een juridische strijd met burgemeester Femke Halsema.
Hij is het niet eens met haar besluit coffeeshop Los Angeles aan de Derde Oosterparkstraat voorgoed te sluiten, nadat er explosieven zijn afgegaan. Erkelens zegt geen idee te hebben waarom zijn panden doelwit zijn.
Tussen die omstreden coffeeshop en het uitgaanscentrum in Zevenhuizen loopt een lijntje. Het pand van de coffeeshop is met ander vastgoed onderpand voor een tweede, ingewikkelde lening van een miljoen die in 2011 voor Pruim wordt afgesloten. Eigenaar Sewgobind heeft dan geen schuld meer bij autocoureur Van Kalmthout, maar bij een bv van Jan Erkelens.
In 2021 krijgt de Amsterdamse ondernemer door een nieuwe financiële constructie ook het hypotheekrecht. En daarmee een sleutelrol voor de toekomst van de oude discotheek.
De ene eigenaar is ‘onvindbaar’, de andere wil er graag van af
De aankoop van Pruim is geen kwestie van handjeklap, daar is Poelman snel achter. Hij stuit niet alleen op Jan Erkelens in zijn pogingen de grond en de gebouwen te kopen, er is nog een obstakel; eigenaar Partosoebroto, die 25 procent bezit.
Hij is ‘vaak onvindbaar’ en wil eerst wel en later niet meer meewerken aan de verkoop. Maar er is nog een probleem. ABN Amro legt in 2014 beslag op bezittingen van Partosoebroto, ook op zijn aandeel in Pruim. En dat ligt er nu, elf jaar later, nog steeds op.
Met Sewgobind, de eigenaar die 75 procent bezit, krijgt Poelman wel snel contact. Hij ontmoet hem voor het eerst bij Van der Valk in Emmeloord. „Ik vond het een aardige man. Hij vertelde dat hij Pruim had gekocht voor een mooie oude dag.”
Café Pruim is een ruïne. Foto: Jilmer Postma
Sewgobind wil er graag van af. „Ik dacht toen ik het kocht; ik verdien aan de verhuur en verder heb ik er weinig omkijken naar. Maar de discotheek is maar even open geweest en daarna is de huur niet meer betaald”, aldus Sewgobind.
Nu is de boel totaal verloederd en zit het hem op z’n nek. Hij krijgt wel elk jaar de aanslag voor de gemeentelijke lasten van duizenden euro’s. „Maar ik heb het niet meer verzekerd. Dat kost me 10.000 euro per jaar, dat kan ik niet betalen.”
Zonder Partosoebroto kan hij niet verkopen. En als die instemt, moet dat beslag van de bank er nog af. Net als het hypotheekrecht van Erkelens. Dat is een harde eis van Poelman, die iets meer dan een miljoen biedt voor de discotheek.
Het zijn nogal wat hordes om te nemen. En om dat voor elkaar te krijgen, moet Sewgobind naar de rechter.
‘De bulldozer er tegenaan en schoonvegen die handel’
Op de eens meest bruisende plek van Zevenhuizen, is het dan al zestien jaar stil. In het dorp is de troosteloze aanblik van de discotheek een ergernis voor velen. Henk Koenes, oud lid van dorpsvereniging DES vertelt dat ‘de rotte kies’ bij elke vergadering met de gemeente ter sprake wordt gebracht. „Meer kun je als dorp niet doen.”
Maar wat kan de gemeente?
„Wat mij betreft morgen de bulldozer er tegenaan en schoonvegen die handel”, verzucht wethouder Hans Haze van de gemeente Westerkwartier. „Maar je mag niet zomaar in iemand anders eigendom gaan poeren, zo werkt het gewoon niet.”
Vooraanzicht van de oude discotheek Pruim in Zevenhuizen, met rechts de snackbar. Foto: Jilmer Postma
De eigenaren van Pruim houden de gemeente en het dorp in hun greep. „Je krijgt er geen contact mee”, zegt wethouder Haze. Dat weet ook oud-burgemeester Hoekstra. „Zaten ambtenaren op het gemeentehuis klaar met een pot koffie, kwamen ze niet opdagen. Dat is meerdere keren gebeurd.”
Die onverschilligheid zorgt ervoor dat de gemeente geen vat krijgt. Keer op keer spreekt ze de eigenaren aan op de belabberde staat van het pand. De boel dan maar onteigenen is makkelijker gezegd dan gedaan. Hoekstra: „Je moet aantonen dat je die grond echt nodig hebt, voor woningbouw bijvoorbeeld. Maar we waren bezig met een nieuwe wijk op een andere plek, dus ruimte voor huizen was er genoeg.”
Wethouder Haze: „Je hebt eigenlijk alleen milieu en veiligheid als haakje. Als zo’n locatie in de hekken wordt gezet en geen gevaar is voor de openbare orde dan kunnen we maar weinig. Tot onze frustratie.”
En tot frustratie van de gemeenteraad. CDA’er Jan Willem Slotema komt zelf uit Zevenhuizen en windt zich al jaren op over Pruim: „Ik werd steeds gewaarschuwd: Jan Willem hou je rustig, meng je er niet in. Dit zijn geen lieverdjes.”
Er leeft één grote vraag bij Slotema. Waarom koop je zo’n groot uitgaanscentrum om het vervolgens te laten verkommeren?
Is het een witwasfabriek?
In Zevenhuizen gonst het van de geruchten. Pruim zou een witwasfabriek zijn, er zou in drugs zijn gehandeld en er waren plannen voor een wietplantage in de schuur op het terrein, er zou zelfs een inval van de politie zijn geweest.
Geen van de mensen die deze krant spreekt, heeft zelf iets gezien. Of ze willen er niets over zeggen. Navraag bij de politie levert niks op.
Eigenaar Sewgobind vermoedt ook dat er criminele activiteiten zijn gepleegd. „Ze doen het allemaal op mijn naam. Maar ik kan niks bewijzen. Ik heb wel attributen voor een wietplantage zien liggen in de schuur.”
Volgens Jan Erkelens gaat het om afzuigpijpen voor de disco en de snackbar. Hij doet de geruchten af als ‘pure onzin’ en bestrijdt ook dat Pruim is gebruikt om geld wit te wassen. „Mensen roepen maar wat als ze iets niet snappen.”
Het koopcontract ligt klaar
Wethouder Haze heeft al z’n hoop gevestigd op Gauke Poelman. Als het hem lukt om de verpauperde discotheek te kopen, dan is de gemeente in een klap verlost van dit hoofdpijndossier. Het terrein is al aangemerkt als geschikte locatie voor woningbouw.
Ondernemer Gouke Poelman loopt over het verwaarloosde terrein van Pruim, waar hij graag woningen had willen bouwen. Foto: Jilmer Postma
De doorbraak moet komen van de juridische procedure die eigenaar Sewgobind heeft aangespannen. Er liggen drie belangrijke eisen: Het hypotheekrecht van Erkelens moet er af, het beslag van ABN Amro ook èn de tweede eigenaar Partosoebroto moet zijn handtekening zetten onder het koopcontract. Pas dan neemt Poelman het vergane uitgaanscentrum over.
Maar de rechtszaak, die al meerdere keren is uitgesteld, loopt uit op een grote teleurstelling.
Het betoog van Sewgobind dat Jan Erkelens het hypotheekrecht niet rechtsgeldig heeft verkregen, vindt geen gehoor bij de rechter. Hij oordeelt ook dat de Amsterdamse ondernemer niet hoeft mee te werken aan de verkoop van Pruim, ondanks dat het koopcontract klaarligt, compleet met handtekeningen.
Jan Erkelens heeft zelf een bod gedaan om de discotheek over te nemen, staat in de stukken van de rechtbank. En in die deal zou eigenaar Sewgobind ook meteen zijn schuld aan de Amsterdamse ondernemer kunnen inlossen.
Het beslag van ABN Amro en de onwil van Partosoebroto laat de rechter voor wat het is. Het is niet relevant nu de verkoop aan Poelman toch niet door kan gaan.
Wat nu dan?
‘Ja, ja, er komen allemaal huizen’
„Ik had het voor het dorp, maar ook voor mezelf, wel mooi gevonden als het me was gelukt”, zegt Poelman als hij op die miezerige vrijdagmorgen het terrein van Pruim overziet.
„Ik ben goed ziek geweest van de uitspraak van de rechter. Maar mijn doel is dat er wat positiefs gebeurt op dit terrein. Als ik dat zelf niet kan doen, dan maar een ander.”
Poelman treedt nu op als bemiddelaar tussen de gemeente en de groep rond Pruim. Want achter de schermen is wel beweging. Blijkbaar heeft zijn belangstelling de betrokkenen op een idee gebracht. Ze willen er nu zelf huizen bouwen.
De vraag is wel hoe blij de gemeente moet zijn met ‘een ander’. Wie dat is of wordt, is nog niet duidelijk. Jankie is degene die op dit moment in gesprek is over de toekomst van Pruim, maar eigenaar is hij niet.
Wel zou er worden gewerkt aan de verkoop van het terrein. Eigenaar Sewgobind wil nog steeds niets liever dan verlost worden van de desolate disco en zijn schulden. De toekomstige bezitter gaat dan aan de slag met de bouwplannen.
„Ja, ja, er komen allemaal huizen. Maar ik kan er nog niets over zeggen.” Prem Jankie is vriendelijk aan de telefoon maar houdt de boot af. „We zijn in onderhandeling. Later kan ik u er alles over vertellen. Misschien veel meer dan dat u zou willen vragen.”
Verantwoording
Voor dit verhaal heeft DvhN dertig personen gesproken, niet iedereen wordt genoemd in het artikel. Ook is er veel onderzoek gedaan in openbare bronnen als het Kadaster, Kamer van Koophandel en rechtspraak.nl. Het verhaal is voorgelegd aan betrokkenen. Prem Jankie geeft aan zich niet te kunnen vinden in het verhaal.
