Mark (44) uit Meppen moet showroom aan huis afbreken. ‘Coevorden straft ons voor iets dat elders wel mag’

Op de voormalige deel van zijn boerderij aan de Mepperstraat heeft Meppelink onder de noemer Mooi Keukens, Tegels en Sanitair sinds een jaar een toonzaal van 145 vierkante meter ingericht. De voorbeeldkeukens en -badkamers zijn volgens de ondernemer louter bedoeld ter inspiratie. „We hebben geen kassa, er kan niet gepind worden en er kunnen hier geen spullen meegenomen worden. De showroom is louter bedoeld om ideeën op te doen.”

Meppelink (44) heeft namelijk een bouwbedrijf met tien werknemers dat keukens en badkamers plaatst. „We willen belangstellenden een idee geven van de mogelijkheden. Is er hier een keuze gemaakt, dan gaan onze mensen ermee aan de slag. De showroom is een ondersteunende adviesruimte voor onze bouwonderneming. Geen detailhandel dus, maar de gemeente Coevorden blijft het stug zo kwalificeren.”

Meppelink diende in mei 2024 een conceptverzoek bij de gemeente in voor de showroom aan huis. In oktober van dat jaar volgde een afwijzing, maar toen was de toonzaal al klaar. „We waren alvast begonnen met de inrichting, want ik zag geen enkele belemmering. Er is geen sprake van overlast. Mensen komen alleen op afspraak langs. Het gaat in totaal om een paar bezoekjes per maand.”

De ondernemer wijst op andere ondernemingen aan huis in zijn omgeving. „Even verderop zit een tegelbedrijf met ook een showroom. Dat valt onder de gemeente Midden-Drenthe, waar het kennelijk wel gewoon mag. Kijk eens naar al die B&B’s, galerijen en boeren die aan huis producten verkopen. Die hebben veel meer aanloop, maar mogen wel gewoon doorgaan. Wij worden gestraft voor iets dat elders wel mag.”

De bezwaarschriftencommissie van de gemeente Coevorden, waar Meppelink zijn beklag deed, is het niet eens met deze vergelijking. Omdat het genoemde tegelbedrijf buiten de gemeentegrenzen zit, oordeelt de commissie daar niet over. B&B’s en galerijen die wel onder Coevorden vallen, verschillen volgens de commissie wezenlijk van de showroom van Meppelink. ‘Zij hebben een andere aard, doel en ruimtelijke uitstraling en veroorzaken doorgaans minder zichtbare bedrijfsactiviteiten die de woonfunctie kunnen ondermijnen.’

De commissie wijst erop dat volgens het bestemmingsplan een aan huis verbonden bedrijf alleen mag als het op kleine schaal wordt uitgeoefend. Een showroom van 145 vierkante meter voldoet daar niet aan. En dan maakt het volgens de commissie niet uit of er wel of niet sprake is van verkoop aan particulieren.

Tegelijkertijd oordeelt de commissie dat burgemeester en wethouders het besluit om te handhaven onvoldoende hebben gemotiveerd. Ook is niet toegelicht waarom handhaving nou zo noodzakelijk is.

De commissie adviseerde de dwangsom van tafel te halen, maar burgemeester en wethouders hebben het besluit nu beter uitgelegd. Dat laat woordvoerder René Nanninga van de gemeente weten. „Het besluit om te handhaven blijft daarom staan”, zegt Nanninga.

„De gemeente heeft in het begin al gezegd dat een showroom op deze plek niet is toegestaan, omdat er een woonbestemming geldt”, legt Nanninga uit. „Binnen het beleid van de gemeente en de provincie mogen bedrijven alleen zitten op plekken die daardoor bedoeld zijn. Dat is belangrijk voor sterke dorpen en kernen. Leegstand in onze winkelcentra en bedrijventerreinen wordt daarmee voorkomen. In het buitengebied staan we daarom geen nieuwe bedrijven toe.”

De gemeente zegt te begrijpen dat het besluit om de showroom af te moeten breken ingrijpend is. „Maar de regels gelden voor iedereen en zijn in dit geval niet gevolgd.”

Meppelink is woedend over het besluit. „De gemeente doet niks voor kleine ondernemers. We hebben regelmatig aangedrongen op een gesprek, maar zelfs dat lukt niet.” Nanninga: „Handhavingszaken worden behandeld door juristen en toezichthouders. Een gesprek met het college van burgemeester en wethouders verandert niets aan de beoordeling en gebeurt daarom niet in dit soort gevallen.”

De ondernemer uit Meppen laat het er niet bij zitten. Hij stapt naar de bestuursrechter om het besluit van tafel te krijgen.