Coevorden gaat nat in uitzetbeleid vakantiepark. Menselijke maat ontbreekt en gemeente negeert oproep permanent wonen te legaliseren

De menselijke maat ontbreekt, er wordt geen rekening gehouden met de krappe woningmarkt en de gemeente Coevorden negeert de wens van de landelijke politiek om permanente bewoning van vakantieparken toe te staan.

Bezwaren tegen boetes waarmee Coevorden dreigt als permanente bewoning niet wordt beëindigd, moeten daarom gegrond worden verklaard. Althans de bezwaren waarvan Dagblad van het Noorden op de hoogte is. „Ik heb een ingehouden vreugdedansje gedaan”, zegt muzikant Robert van der Lippe, een van de vaste bewoners van een vakantiechalet.

De bezwaarschriftencommissie is onafhankelijk en oordeelt in Coevorden over bezwaren die zijn ingediend tegen de gemeente. Vorige maand trokken de leden een hele dag uit om elf zaken rond permanente bewoning van parken als Primo en Secundo te beoordelen. De commissie treedt zelf niet naar buiten met haar oordeel. Alleen de bezwaarmakers en de gemeente worden geïnformeerd. Ook Coevorden zelf houdt de kaken stijf op elkaar. Vandaar dat niet met zekerheid kan worden gesteld of alle bezwaarmakers in het gelijk zijn gesteld.

„Ik weet van in ieder geval zes bezwaarmakers die hun zaak hebben gewonnen”, zegt Rogier Pot uit Nieuw-Amsterdam. Zijn vrouw Margret Jager verhuurt samen met haar broer drie recreatiewoningen bij het Ermerstrand. De gemeente Coevorden dreigt in alle drie gevallen met boetes, maar enkel een van de huizen kwam aan bod in de marathonzitting van vorige maand. Het gaat om het chalet van huurder Robert van der Lippe. Zowel de verhuurder als huurder kreeg een ‘last onder dwangsom’ van 15.000 euro opgelegd.

De bezwaarschriftencommissie oordeelt in deze kwestie dat permanente bewoning van dit chalet in strijd is met het bestemmingsplan. Burgemeester en wethouders mogen daarom optreden om deze mensen te dwingen te vertrekken. Maar vervolgens somt de commissie redenen op waarom zo’n ingrijpende maatregel niet zou moeten worden genomen.

Zoals landelijke ontwikkelingen, want het kabinet wil permanent wonen op vakantieparken onder voorwaarden mogelijk maken. Onlangs is een motie aangenomen om dat spoedig juridisch te regelen. In afwachting daarvan moeten gemeenten handhaving stoppen, luidt de aanbeveling in die motie. De commissie adviseert burgemeester en wethouders dit mee te nemen in een nieuw besluit.

Ook moet Coevorden de menselijke maat in acht nemen. ‘Het college heeft geen dan wel onvoldoende rekening gehouden met de persoonlijke omstandigheden, de krappe woningmarkt en de actuele (woon)omstandigheden van de huurder en de verhuurder’. Mensen moeten daarom meer dan de huidige zes maanden de tijd krijgen om een andere woning te vinden, vindt de commissie.

In de zaak van huurder Van der Lippe stelt de commissie vast dat er van permanente bewoning sprake is, iets dat hij ook niet ontkent. Handhavend optreden is volgens de commissie dan op zich ook op zijn plaats ‘en zelfs noodzakelijk’, maar het opleggen van die zogenoemde last onder dwangsom is in zijn geval niet ‘evenwichtig’. Met andere woorden: mogelijke gevolgen, zoals het op straat belanden vanwege die sanctie, staan niet in verhouding tot de overtreding. Opnieuw wordt verwezen naar de menselijke maat, de krappe woningmarkt en landelijke ontwikkelingen.

Tegelijkertijd moet Van der Lippe wel degelijk zelf op zoek gaan naar andere woonruimte. De commissie wijst op de twee huurwoningen die hij kreeg aangeboden, in Hoogeveen en Borger. Beide in flats. „Vanwege artrose waren die trappen al geen goed idee, maar wat moet ik daar? Hier is mijn leven”, zei hij tijdens de zitting.

Dat het vreugdedansje van Van der Lippe ingehouden was, komt omdat de bezwaarschriftencommissie enkel burgemeester en wethouders adviseert. Zij kunnen de uitspraak naast zich neerleggen.

Daarom zijn ook Rogier Pot en Margret Jager ‘voorzichtig blij’. „Maar we blijven op onze hoede. De gemeente speelt zó’n vies spelletje. Robert van der Lippe heeft al vroegtijdig aangegeven er permanent te wonen, maar desondanks is hij daarna liefst 52 keer gecontroleerd. Diezelfde handhaver stond plots bij een andere huurder van ons in haar huis. Zij is zich wezenloos geschrokken. Ze had een jaarcontract en recht op koop van het chalet, maar ze is voortijdig vertrokken. Zoveel angst boezemde deze actie van de gemeente in”, zegt Pot.

Jager geeft aan dat ze op zich best wil verhuren voor enkel recreatie. „Maar met die pakweg 150 arbeidsmigranten die er ook wonen is dat geen optie. Zij moeten ook ergens terecht, begrijp me goed. Maar met ‘s ochtends een uittocht van al die busjes en ‘s avonds de intocht is er van een recreatiepark natuurlijk geen sprake. Bovendien mogen zij er blijkbaar wel blijven wonen, ook arbeidsmigranten die overlast veroorzaken”, zegt Jager.

Ze wijst er ook op dat een deel van de chalets sowieso permanent bewoond mag worden. „Het gaat om pakweg 40 van de 140 chalets op Primo en Secundo.” Die huisjes hebben in het verleden wel zo’n woonvergunning gekregen.

Andere betrokkenen in de megazitting geven aan dat ook hun bezwaar gegrond is verklaard. Een van hen is Dinky Dolstra. „Ook wij hebben gelijk gekregen.” De gemeente twijfelde sterk aan hun opgegeven woonadres, in Oss. Daar zit namelijk een aquariumbedrijf. „Ze hebben het huis erachter over het hoofd gezien. Daar zijn we regelmatig, maar ook bij vrienden en kennissen in Brabant. Op het vakantiepark in Erm verblijven we maar weinig. Familie en vrienden maken wel vaak gebruik van ons chalet. We doen niets verkeerd. De gemeente moet ons gewoon met rust laten.”