Uitzetbeleid Coevorden op vakantieparken roept vragen op. 'De menselijke maat ontbreekt volstrekt', verzucht juriste bij één zaak

„De menselijke maat ontbreekt volstrekt’, verzuchtte voorzitter Brechtje Rink bij een van de elf zaken van bewoners van vakantieparken bij het Ermerstrand die hun chalet moeten verlaten. De gemeente Coevorden probeert het permanent wonen op die plek tegen te gaan door te dreigen met dwangsommen. De onafhankelijke juristen hadden de hele dag ingeruimd om mensen te horen die hiertegen bezwaar hadden gemaakt.

Dat totaal geen oog hebben voor persoonlijke omstandigheden betrof de zaak van Henk Greve (64), die sinds vier jaar op een park bij het Ermerstrand woont. „Ik wil er weg, want ik heb constant het idee dat ik opgejaagd word. Handhavers achtervolgen me, ze liggen bij mij achter in de bosjes om te kijken of ik er ben. Ik word er knettergek van. Ben ik dan de crimineel?”, vroeg Greve zich af.

Hij kwam op het vakantiepark terecht na een scheiding. Hij krijgt er ommedische redenen professionele begeleiding. Sinds twee jaar staat hij ingeschreven voor een huurhuis, maar zelfs tot enkel een bezichtiging heeft dat niet geleid. Desondanks moet Greve voor eind volgende maand zijn boeltje hebben gepakt. Greve: „Ze zetten me op straat.”

Volgens advocaat Eelco de Jong van de gemeente is het primair de verantwoordelijkheid van de bewoner die de wet overtreedt om daarvoor een oplossing te vinden. Dat werd voorzitter Rink wat al te gortig, zeker gezien Greves persoonlijke omstandigheden. Ze vroeg zich af of de termijn van zes maanden om vervangende woonruimte te zoeken niet naar anderhalf jaar opgetrokken kan worden.

Er zit wel degelijk speling in die termijn, gaf De Jong in deze kwestie aan. „Persoonlijke omstandigheden kunnen een rol spelen.” Rink was blij daarmee, maar hekelde de snoeiharde opstelling op papier. „Want in de brief aan bewoners staat daarover niets vermeld.”

Ook bij andere zaken kwamen persoonlijke omstandigheden regelmatig om de hoek kijken. Net als een ander adres als woonverblijf, in plaats van Erm. Zoals een echtpaar dat beweerde in Oss hun hoofdverblijf te hebben. Onderzoek van de gemeente wees uit dat daar een aquariumbedrijf was gevestigd, hoewel in de loods erachter ‘theoretisch’ een woonruimte afgetimmerd kon zijn.

De rapportage van de handhaver toonde volgens de commissie niet spijkerhard aan dat het stel al die tijd in Erm was gebleven. Soms zaten er twee weken tussen meldingen, een periode waarin het echtpaar best in Oss had kunnen bivakkeren.

Muzikant Robert van de Lippe zei zonder omwegen sinds jaar en dag met veel plezier in zijn recreatiechalet te wonen. Hij vroeg zich af waarom hij en mensen in zijn buurtje moeten verdwijnen om de parken vitaal te maken. „De camping met al die staanplaatsen is eigenlijk al jaren niet meer in gebruik. Al die arbeidsmigranten die ‘s ochtends met hun busje om 5 uur van het park rijden, helpen ook niet mee aan dat vakantiegevoel. Die mensen moeten ook ergens wonen, maar begin daar dan mee. In plaats van mijn lieve oude buurtjes wegstoppen ergens anders, terwijl ze juist op deze plek gelukkig zijn.”

Voorzitter Rink vroeg zich af of Coevorden kijkt naar het sociale aspect. Omdat de gemeente bewoning bij het Ermerstrand jarenlang heeft gedoogd, hebben mensen er hun leven opgebouwd, redeneerde Rink. Van der Lippe kreeg ooit een flatje ergens in Borger aangeboden. „Vanwege artrose waren die trappen al geen goed idee, maar wat moet ik daar? Hier is mijn leven.”

De bezwaarschriftencommissie komt over een maand naar buiten met een advies, dat ondanks de soms scherpe vragen niet zomaar valt in te schatten. Burgemeester en wethouders buigen zich vervolgens over dat advies. Ze mogen het naast zich neerleggen.