Frida Kahlo straalt aan de Vaart in Assen. Foto: Marcel Jurian de Jong
De onthulling van de buste van Frida Kahlo in Assen loopt maandag nogal wat vertraging op. Bijna gaat het hele feest niet door als het beeld op de weg richting de Drentse hoofdstad begint te schuiven achterop de vrachtwagen.
„Uhm...” Kjeld Vosjan durft het tegen het eind van de ochtend bijna niet te zeggen. „De transporteur is er over twintig minuutjes.” Een grijns bij de binnenstadsregisseur van Vaart in Assen. „We doen onze naam niet echt eer aan.”
Lange twintig minuutjes volgen. Rond twaalven zou het metershoge beeld van Kahlo in Assen onthuld worden op de kop van de Vaart. Het wordt het eind van de middag.
De buste van de wereldberoemde Mexicaanse kunstenares is bedoeld als blikvanger voor de grootse tentoonstelling in het Drents Museum. Twee maanden geleden werd de expositie geopend door koningin Máxima.
Hobbelige weg
De uitgestelde onthulling is tekenend voor de hobbelige weg die het kunstwerk aflegde. Zo had het productieproces nogal wat voeten in de aarde, onder meer omdat het ontwerp te laat was ingeleverd.
Vervolgens waren er vergunningsproblemen: de gemeente vreesde dat Kahlo bij windkracht 12 om zou kunnen waaien en wilde dat het ontwerp aangepast zou worden. Daar maker Eelco Bügel van Blow-Up Industry uit Groningen niet voor één gat te vangen is, bedacht hij in allerijl een stormvaste constructie van hard piepschuim.
Na urenlang wachten is daar eindelijk het beeld van Frida Kahlo op de kop van de Vaart. Foto: Marcel Jurian de Jong
‘Dit past in haar verhaal’
Eind goed, al goed, zou je zeggen. Maar maandagochtend is er geen Frida Kahlo. Wel een zuidwester die af en toe aan komt rollen richting de kop van de Vaart, waar steeds meer belangstellenden zich verzamelen. Horecaman Ronald Obbes van grandcafé Het Wapen van Drenthe komt nog maar eens langs met koffie.
De stemming wordt steeds meliger. In Assen zijn ze er halverwege de middag van overtuigd dat de kabinetsformatie eerder beslecht is dan de plaatsing van het beeld. Daar is Harry Tupan. De directeur van het Drents Museum ziet er de humor nog wel van in. „Frida heeft in haar leven wel vaker tegenslag gehad. Dit past volledig in haar verhaal”, zegt hij.
Uiteindelijk, drie uur later dan gepland, doemt de vrachtwagen op, met achterop de kop van Kahlo. Het beeld wordt in twee delen vervoerd. Even een verontruste blik bij Vosjan. Ligt het voetstuk dan nog in Groningen? Niets ervan. Deel twee is ook in Assen.
Stoppen bij tankstation
„Wat een stress”, verzucht maker Bügel even later als hij uit de vrachtwagen is gesprongen. Hij vertelt dat het beeld op de snelweg begon te schuiven. „We moesten stoppen bij een tankstation om alles weer vast te zetten.”
Rest de vraag aan Bügel waarom het transport nu zo lang duurde. „Ach, de vrachtwagen was ietsje later.”
