Crisisnoodopvang is bijzaak in Alteveer. De frustratie in het dorp gaat over iets anders: 'Het vertrouwen in de gemeente is nul'

De inloopbijeenkomst in de Prins Willem Alexanderhoeve is bedoeld om vragen en zorgen van bewoners over de tijdelijke opvang van een groep van dertig vrouwen en tien kinderen te beantwoorden. Al snel blijkt dat de aanwezigen vinden dat het gesprek ergens anders over moet gaan. De frustratie over de gang van zaken rond de Prins Willem Alexanderhoeve is groot. Ooit was het complex een vakantiecentrum voor gehandicapte jeugd. Nu wil de eigenaar op de plek van de hoeve woningen bouwen. Dat wil Alteveer niet.

„De opvang van asielzoekers is eigenlijk geen enkel probleem. De ondertoon zit ‘m in de frustratie dat hier zeven huizen gebouwd moeten worden”, verwoordt een oudere dame na afloop van de door de gemeente georganiseerde en chaotisch verlopen bijeenkomst. Bewoners van het dorp stelden al eerder telkens te worden geconfronteerd met voldongen feiten. Ze denken dat de gemeente onder één hoedje speelt met gebouweigenaar Aernout Bos. Volgens de dorpsbewoners heeft hij eerder gedreigd ‘dan maar’ asielzoekers in het gebouw op te vangen. Hoewel de gemeente benadrukt dat de opvang op hun initiatief gebeurt, vinden sommigen dat maar moeilijk te geloven.

Vanaf 15 januari biedt het complex, waar ook Brede Basisschool de Verwondering zit, onderdak aan een groep vrouwen en kinderen van 1 tot 12 jaar die momenteel samen in een voormalig bankgebouw in het centrum van Coevorden wonen. Het gaat om crisisnoodopvang en dat is tijdelijk, benadrukt burgemeester van Noordenveld Klaas Smid. Het kabinet en de gemeenten hebben met elkaar afgesproken dat de hulp die gemeenten bieden bij het opvangen van vluchtelingen per april stopt. „We maken ons er best zorgen om of dat wordt gehaald. Het kan zijn dat het een paar weken langer wordt omdat we een nieuwe plek moeten vinden. Maar dit is geen permanente locatie”, aldus de burgemeester.

Wat de groep tijdelijke bewoners betreft, maken bewoners zich zorgen om extra verkeersdrukte en lawaai. Manon Groenendijk van het Rode Kruis, die haar best moest doen om haar verhaal te houden zonder steeds onderbroken te worden, vertelt dat daarover duidelijke afspraken zijn gemaakt. Ook zegt ze toe over een paar weken bij omwonenden te polsen hoe het gaat. „De mensen eten in Coevorden magnetronmaaltijden, ze verheugen zich er enorm op dat ze hier kunnen koken. Er zijn twaalf verschillende nationaliteiten, dus dan moet er vast wat lekkers bij zitten”, heet ze de dorpsbewoners alvast welkom.

Bewoonster Petra van der Duin krijgt luid applaus als ze voorleest wat haar dwarszit. „Waarom beweegt Noordenveld mee met de grillen van de eigenaar?”, is haar belangrijkste vraag. Ze zegt slecht te hebben geslapen na het bericht over de crisisnoodopvang. Ze woont vier jaar in het dorp en in die tijd is het ‘altijd een puinhoop’, zegt ze. „De vastgoedeigenaar kan alles doen. Het vertrouwen in de gemeente is nul. De enige manier om daar wat aan te doen, is dat we na april met z’n allen opnieuw beginnen”, zegt ze.