Eric Bats aan het werk in zijn thuisstudio. Foto: Marc Bats
Radiomaker Eric Bats (58) startte de podcast ‘Muziek van Groningse Bodem’ waarin hij actuele en vergeten muziekverhalen samenbrengt. „Ik doe dit uit liefde voor de muziek.”
Jarenlang gaf hij Groningse muziek een plek op de zaterdagmiddagradio. Nu verruilt Eric Bats (Hoogezand, 1967) de ether voor zijn eigen microfoon, naast zijn werk bij RTV Noord. In zijn thuisstudio maakt hij sinds kort de podcast Muziek van Groningse Bodem, waarin hij nieuwe releases afwisselt met vergeten verhalen uit de provincie. „Ik had dit al heel lang in mijn hoofd.”
Vanwaar deze podcast?
„Het was een langgekoesterde wens. Ik luister zelf heel veel podcasts. En ik heb natuurlijk jarenlang Café Martini gedaan, van 2008 tot 2023. Dat was een programma waarin ik echt mijn creativiteit kwijt kon: livemuziek, nieuwe releases. Daar ben ik mee gestopt, omdat ik de kans kreeg een dagelijks radioprogramma te maken. En na al die jaren wilde ik mijn weekenden een beetje terug.”
Maar daarmee verdween ook iets?
„Ja, met veel pijn in mijn hart. In een dagelijks programma werk je binnen een strakker format, en dan is er simpelweg minder ruimte voor dit soort dingen. Terwijl artiesten mij nog steeds wisten te vinden. Toen dacht ik: hier is blijkbaar behoefte aan.”
Je spreekt zelf over een ‘gat’.
„Ik heb echt gezocht: wat is er eigenlijk al op het gebied van Groningse muziek? Maar dat was er gewoon niet. Geen podcast die zich volledig richt op wat hier gemaakt wordt, zowel nu als vroeger. Dat gat kon ik wel vullen.”
Had je ervaring met podcast maken?
„Totaal niet. Ik had geen idee hoe je een podcast maakt of online zet. Ik heb er weken aan gewerkt. Eigenlijk wilde ik eerst een pilot maken, maar ik had er al zoveel tijd in zitten dat ik dacht: dit wordt gewoon aflevering 1.”
Die eerste aflevering bevatte zelfs een AI-stem.
„Ja, voor de voice-over. Dat klonk best goed, maar meteen bood zangeres Agnieta de Bruin aan om het te doen. Dat is veel mooier.”
En je had dus meteen interactie.
„Ik wil heel graag dat muzikanten meedoen. Dat ze zelf nieuws insturen, een quote inspreken. Het is ook hún podcast.”
Die gaat niet alleen over nieuwe muziek, maar ook over geschiedenis.
„De actuele scene volg ik al jaren. Ik hou zelfs een soort Groningse ‘hitlijst’ bij op Spotify. De historie vind ik minstens zo interessant. Er zijn zoveel verhalen die nooit verteld zijn.”
Zoals dat van Boozy.
„Dat vond ik echt een bijzonder verhaal. Dat ze na de treinkapingen alleen nog maar optredens kregen als ze zeiden dat ze Surinamers waren in plaats van Molukkers.”
In aflevering 1 ging het nog verder terug.
„Ja, naar The Comets Skiffle Group. We kregen een hoop enthousiaste reacties toen we een nummer op de radio draaiden. Toen ben ik gaan graven en ontdekte ik dat het origineel precies 100 jaar oud is.”
Hoe vaak wil je afleveringen maken?
„Ik dacht eerst aan één keer per week, maar dat is in praktijk niet haalbaar. Aflevering 3 komt nog voor kerst, een aflevering met Groningse kerstklassiekers. Daarna wordt het, denk ik, eens per twee weken. Ik doe geen beloftes. Die vrijheid wil ik houden.”
Is vrijheid ook de reden dat je dit op persoonlijke titel doet?
„Als ik het voor een omroep zou maken, dan is het niet van mij. Dan val je onder een redactie, terwijl ik graag alles zelf wil bepalen. Een podcast is bovendien iets totaal anders dan radio: radio is live, dit is echt iets maken. Je denkt vooraf na, luistert terug, doet het opnieuw. Mensen zeggen ook dat ik anders klink dan op de radio, rustiger misschien.”
Hoelang ga je ermee door?
„Zolang ik merk dat het goed ontvangen wordt en mensen willen luisteren. Dat geeft mij weer de stimulans om door te gaan. Ik doe dit uit liefde voor de muziek, niet met een commercieel doel.”
