Ciśnienie, met centraal violist Maciek Klich. Foto: Darek Kawka
ESNS 2024 is voorbij. Vier dagen lang kwamen er heel veel onbekende en een paar bekende acts voorbij. Dit zijn de 10 namen die er voor onze verslaggevers bovenuit staken.
Ciśnienie
Hét hoogtepunt. Overweldigend en onvergelijkbaar met wat dan ook. De even traag als strak en zorgvuldig opgebouwde geluidsmuren van dit Poolse instrumentale vijftal (met een hoofdrol voor viool en baritonsaxofoon) zuigen je mee naar een razende climax en verder. Een unieke, ongehoorde live-ervaring, die zowel op Soundsofmusic als Rockit past. Wie biedt? (jvs)
Immortal Onion & Michał Jan
Nog zo’n instrumentale Poolse act uit de jazzhoek met invloeden uit de klassieke muziek. Muziek voor nieuwsgierige oren van een fenomenaal jazztrio en dito tenorsaxofonist, die je meenemen langs weemoedige klankvelden en desintegrerende uitbarstingen, gestut door schurende elektronica, met als resultaat een even eigenzinnig als overtuigend muzikaal avontuur. (jvs)
Porcelain id
Vlaamse singer-songwriter van Rwandese afkomst die de bovenzaal van het Grand Theatre betoverde met zijn prachtige, grote stem, perfecte timing en razendknappe liedjes waarin hij het maatschappelijk engagement niet schuwt. Soms neigend naar americana, dan weer naar soul, en soms ook prachtig uit elkaar vallend dankzij uitgekiend gebruik van elektronica. (jvs)
The Vices stonden in 2024 op ESNS Air. Foto: ESNS/Ben Houdijk
The Vices
Aanstekelijk, energiek en ontzettend muzikaal: dat is het kwartet The Vices uit Groningen. Gevormd in januari 2019 en in die vijf jaren opgeklommen naar de grote Eurosonic Air-tent op de Grote Markt. The Vices mengt brit- en indiepop tot een eigen cocktail. En dat met de uitstraling van een wereldband. (mg)
Yung Dada
Jonge Nederlandse rapper van Ghanese afkomst, deed wonderbaarlijk leuke dingen met woest kolkende beats op dancehall- en afrobeats-grondslag en een heel creatieve omgang met een voluit staande autotune. Lekker opruiend en iets radicaler dan Kay Slice, ook uit Ghana maar meer met gewone instrumenten in de weer. (jh)
Hiqpy
Alles is nog niet verloren voor het aloude gitaarbandjesstramien. Zie Hiqpy, al een van de ontdekkingen van reizend festival Popronde en ook op het belachelijk kleine Nieuw Nederlands Peil-podium volkomen overtuigend met schuierende melodieën en een glansrol voor zangeres-gitarist Abir Hamam. Beetje Belly, beetje Throwing Muses soms. (jh)
Hiqpy uit Amsterdam was ook zo'n prille, talentvolle band die zich kort mocht presenteren op Noorderslag. Foto: Corné Sparidaens
Lambrini Girls
Twee prettig radicale vrouwen en een drummer uit Bristol. Ook weer in de weer met gitaren en een heerlijk brutale houding. Zangeres-gitarist Phoebe Lunny is zo iemand die zichzelf gretig in het publiek werpt, met een minimum aan pikante lingerie aan haar lijf. Maar: weg met misbruik, trans- en gay-haat en machogedrag. Fuck myself en fuck Wilders. (jh)
Astral Bakers
Internationaal doorbreken is knokken geblazen voor elk Frans bandje. Astral Bakers beleefde naar eigen zeggen in de Stadsschouwburg het tweede optreden ooit. Echt? Wat een schitterende liedjes, wervelende akkoord- en ritmewisselingen, vier stemmen, kraakhelder. Zoek de drie sessienummers op YouTube en koop in februari debuutalbum The Whole Story.Bon plaisir! (en)
Yin Yin
Eentje met beginnerspech, Yin Yin. De Maastrichtenaren hadden in 2019 hun debuutalbum The Rabbit That Hunts Tigers af, waren tournee-rijp, en daar had je corona. Zaterdag ging in de nachtelijke slotact van Noorderslag de Kleine Zaal volledig op zijn kop. Psychedelische Thai Funk, oftewel dampende funk met roots in Zuidoost-Azië, verwerkt in Limburgse discovlaai: één groot feest met weergaloze percussie. In Vera op 14 februari. (en)
Yin Yin sloot na middernacht het programma in de Kleine Zaal af. Foto: Corné Sparidaens
Kingfishr
Kingfishr uit Limerick trapte woensdagavond Eurosonic in de Stadsschouwburg af met direct een hoogtepunt. Ieren, het zijn verhalenvertellers in een land vol muziek. Kingfishr stak – helaas nu pas – voor het eerst de zee over met indiefolk die recht doet aan de Keltische traditie. Bloedmooie songs, poëtische teksten, puntgave zang en een briljante banjo. We want more. (en)
Met bijdragen van Jacob Haagsma (jh), Eric Nederkoorn (en), Job van Schaik (jvs) en Martin Groenewold (mg).