Jeugd heeft de toekomst op Drenthe Live Festival in De Tamboer Hoogeveen | ★★★☆☆

Sneu natuurlijk, want dit was weer eens een gelegenheid geweest voor de 23-jarige zangeres-liedschrijver uit Emmen om dichtbij huis te laten horen waar ze momenteel staat met haar muzikale carrière onder de naam Hannah Mae. Die begon na het uitbrengen van de debuutsingle Back To You (miljoenen keren beluisterd op Spotify) net goed op stoom te komen vlak voor het virus toesloeg.

Het is halverwege de zondagmiddag aan opener Aosem de tegenvaller weg te spelen. Aan de mannen ligt het niet, de zes hebben er zin in nu het weer kan. En ze laten blijken blij te zijn dat ze kans maken op de Streektaalprijs die door Dagblad van het Noorden op 10 april in Roden wordt uitgereikt. Aosem dankt die nominatie aan de plaat Duuster waarvoor zanger/gitarist Harmen Boels de teksten schreef. Het gehanteerde Nedersaksische dialect voegt zich uitstekend bij de wat belegen, op Amerikaanse rootsleest geschoeide, muziek. Iets meer lucht in de aardig volle arrangementen zou de dynamiek ten goede komen, dat wel, maar Aosem bewijst zich als een noeste band die melancholie gloedvol in de eigen streektaal verpakt.

De 21-jarige Isa Zwart kan in coronatijd zo maar eens haar stijl hebben gevonden. Het Engels is ingeruild voor het Nederlands en voortaan heet ze ISZA. Ze laat zich in enkele liedjes bijstaan door een bescheiden jongeman die met sfeervolle elektronische geluiden tovert. Het werkt wonderwel en trekt de knap klein gehouden liedjes helemaal naar deze tijd. Komt bij dat de Zwart een trefzekere zangeres is die zich innemend presenteert en kwetsbaar durft op te stellen. Mooi, zo’n Even Alleen en het de nacht ervoor geschreven Blijf Trouw Aan Jou. Luister ook naar de single Onderweg en je wenst haar een reeks optredens toe als voorprogramma van een Eefje de Visser of Maaike Ouboter. In de buurt eerst weer te zien in Assen op het Bevrijdingsfestival.

Arnout en Sander Brinks worden aangekondigd als de meest muzikale tweelingbroers van Drenthe. Goed ze wonen al een tijdje in Zwolle, maar wat zou het. ,,Ons hart ligt in Drenthe”, klinkt het oprecht uit de monden van de broers die allebei een glas witte wijn binnen handbereik houden. Losjes maar geconcentreerd werkt het duo zich door een setje heen. Op opvallend laag volume en dat zorgt niet alleen voor intimiteit maar ook voor extra zeggingskracht. Komende zaterdag is het andere koek, dan treedt Tangarine in Hoogeveen op met band in Het Podium. Hiermee is voor het gloedneie Drenthe Live Festival de kop eraf. Sympathiek initiatief dat in deze opzet nog wel even vooruit kan, al pretendeert de marketingslogan ‘het allerbeste van onze eigen Drentse bodem’ net iets te veel.