‘Shorttrack is de leukste, meest dynamische, spectaculairste, spannendste en gezelligste sport die er is’ I Club van de week

Het is nog even wachten op een select groepje kunstschaatsers dat de laatste oefeningen afrondt. Het stoplicht springt op rood en een zoemer galmt door de ijshockeyhal van Kardinge. De kunstrijders verlaten het ijs en de eerste groep shorttrackers komt met karren vol dikke kussens het ijs op. Die worden neergelegd voordat de dweilmachine het ijs klaarmaakt. Daarna begint de training.

Aankomende 1 januari bestaat Shorttrackvereniging Groningen 25 jaar. Het is nog een vrij jonge vereniging. Momenteel heeft het zo’n 35 leden, waarvan ongeveer 31 actieve schaatsers, denkt voorzitter Jelger de Boer. De leden zijn ingedeeld in twee groepen. „De eerste groep heeft de snelste rijders en de tweede groep bestaat uit jongere kinderen. We hebben niet veel ijsuren om meer groepen te maken”, legt De Boer uit. „Na corona hebben we het lastig gehad. Toen hadden we nog maar 20 leden, dus we zijn al gegroeid maar zouden wel meer willen. Dat is voor ons een uitdaging met de huidige omstandigheden, maar die gaan wij graag aan.”

Gelukkig gaat het niet per se om de aantallen bij de vereniging. Het gaat vooral om plezier hebben en daarom is het motto ook: ‘Samen met plezier naar prestaties.’ „Wat ik zo mooi vind aan de vereniging is dat tijdens wedstrijden iedereen naar elkaar kijkt en elkaar aanmoedigt. Shorttrack is een teamsport in de aflossing, maar een individuele sport bij afstanden. Ik vind het mooi om te zien dat alle rijders van de club daarom zo close zijn met elkaar”, zegt een trotse voorzitter. „We zijn serieus in het sporten, maar lol en plezier vinden we ook erg belangrijk. Shorttrack is de mooiste sport die er is; het is leuk, dynamisch, spectaculair, spannend en gezellig.”

De vereniging werkt met verschillende verenigingen samen om shorttrack onder de aandacht te brengen. Leden van studentenschaatsvereniging Tjas kunnen kennismaken met shorttrack. „Als schaatsers dat willen, kunnen ze meetrainen. Dat zijn nu nog vijf à zes schaatsers, want we doen het sinds dit jaar dus nu is het nog een experiment”, legt De Boer uit.

Ook met schaatsvereniging YVG werken ze in de zomer veel samen. Dan worden door de verenigingen samen droogtrainingen verzorgd om de technieken van het schaatsen te onderhouden en delen ze de skeerlerbaan in Ten Boer. „We organiseren één of twee keer per jaar een ijshockeytraining zodat leden eens een afwisseling hebben van trainingen. Altijd een groot succes.”

Dit jaar heeft de vereniging zich weer aangemeld bij de Sporthopper. Een goed initiatief waar kinderen kennis kunnen maken met verschillende sporten in de provincie. „Het grappige is dat de nieuwe aanwas niet van de sporthopper maar uit zichzelf kwam vanwege interesse”, zegt De Boer. „We willen graag een open cultuur en toegankelijk zijn voor iedereen. Daarom hebben we ook materiaal als iemand het wil proberen. Je moet echt oog voor elkaar hebben, want shorttrack is eigenlijk een best gevaarlijke sport – maar ook ontzettend leuk. Iedereen moet shorttrack proberen.”

Intussen is de dweilmachine met zijn laatste stroken bezig om het ijs klaar te maken voor de training. De zoon van De Boer, Thijs (15), doet zijn schaatspak aan. Hij is vier à vijf jaar geleden begonnen met deze sport door de sporthopper. „Ik vond dat er interessant uitzien en heb toen mijn ouders gevraagd of ik een proefles mocht doen. Ik vond het zo leuk dat ik niet meer ben gestopt”, zegt Thijs.

Vorige week reed hij nog een wedstrijd. „Elke wedstrijd gewonnen, dus dat ging goed. Dat gebeurt bijna nooit”, lacht hij terwijl hij zijn schaatsen aandoet. „Ik vind shorttrack leuker dan langebaanschaatsen, want dit is spannender, het gaat sneller en de bochten zijn scherper.” Zijn favoriete afstand is de 500 meter, maar zijn beste afstand is de 1000 meter. „Ik houd van sprinten”, klinkt de logische verklaring. Thijs deelt zijn tactiek tijdens wedstrijden: „Wat ik meestal doe als ik achter iemand rijd vlak voor de bocht, is dat ik heel wijd ga rijden, want dan kom je er scherper uit. Vlak voor de volgende bocht kan je dan aan de binnenkant inhalen.”

Thijs kijkt graag naar Jenning de Boo. Al heeft hij niet de ambitie om – net als De Boo - ook langebaanwedstrijden te rijden, daar vindt hij shorttrack te leuk voor. „Ik zal alleen langebaanschaatsen voor conditietrainingen. Dat doe je namelijk minder bij shorttrack omdat de baan kleiner is.” Zijn gele bril en helm met nummer 215 gaan op en dan is hij klaar voor de training.  

De vereniging mag dan wel niet de grootste zijn, toch blijft ze ambitieus. „We zijn al heel blij dat we nu een stabiele club zijn geworden met een groeiend ledenaantal”, zegt De Boer. Als de nieuwe ijsbaan er gaat komen, dan wordt er naar alle waarschijnlijkheid een aparte shorttrackbaan binnen de langebaan gerealiseerd. „Dan kunnen we zelf alles indelen en kunnen dan ook meer groepen vormen. Dat is iets wat we graag willen.”

De dromen zijn groot. Na Jenning de Boo – die begonnen is met shorttrack in Groningen – hoopt de vereniging over een aantal jaar dat een stel talenten van de vereniging kan doorbreken in de top van Nederland. „Daar moet ook een beetje geluk bij zitten”, zegt De Boer eerlijk.