De touwtjes worden aangetrokken bij FC Groningen. Dit is de nieuwe norm (en het blijft niet zonder consequenties)

Of de club nu in de eredivisie of in de eerste divisie speelt, de verwachtingen bij FC Groningen zijn immer hooggespannen. Het is een traditie waar vele trainers in het verleden de grootste moeite mee hadden, want was het altijd reëel?

Over het antwoord op die vraag kon dit seizoen geen misverstand bestaan, dachten velen. Na een van de magerste jaren in de clubgeschiedenis snakt de trouwe achterban naar succes. Het kon niet anders of die wens zou deze voetbaljaargang ingewilligd worden met een eredivisiebudget in de eerste divisie. De titel lag al in het verschiet.

Toch is daar na negen wedstrijden in de eerste divisie allerminst een garantie over af te geven. FC Groningen maakte tot dusver op hardhandige wijze kennis met de grillen van clubs op het op één na hoogste niveau. Tegenstanders als Jong FC Utrecht, ADO Den Haag en FC Den Bosch bleken met een succesvolle tactiek de grootmacht uit het Noorden te kunnen tackelen. Een onvoldoende op het herfstrapport met de lelijke elfde plaats als tussenklassering is het gevolg.

,,Het is tijd om het reële verhaal te schetsen’’, begint Lukkien. ,,Geen jankverhaal, want ook ik vind dat we veel meer punten hadden moeten hebben. Maar het is wel duidelijk dat je de FC Groningen-speelstijl die we voor ogen hebben niet zomaar in tien weken implementeert. Sommige dingen hebben meer tijd nodig. Het product is nog niet goed genoeg, al zie ik wel dat het proces op gang is.’’

Voor FC Groningen-voetbal moet de gaskraan bij iedere speler elke dag volledig open, zo luidt de harde eis. Niet alleen tijdens de wedstrijd, ook tijdens trainingen. Daar schort het nog wel eens aan, ziet Lukkien. De Veendammer oefenmeester noemt het de Spaanse mentaliteit.

,,Trainen is leuk, maar het gaat toch om de wedstrijd, die gedachte. Zo staat er bij ons ook een aantal in. Ik kijk daar toch iets anders tegenaan. Wij moeten de manier van spelen van FC Groningen ombouwen van reactief voetbal, zoals dat de laatste jaren is gespeeld, naar pro-actief voetbal, zelf het spel maken. De training is bedoeld om dat te ontwikkelen, om beter te worden, jezelf te ontwikkelen. Dat bereik je alleen als je iedere dag alles geeft.’’

Met die wetenschap in het achterhoofd geldt er sinds kort een nieuwe standaard bij de club. Wie niet in staat is om te allen tijde het maximale te geven, hoeft niet meer te rekenen op een basisplaats en kan zelfs uitkijken naar een andere club, hoe goed je als voetballer ook bent.

,,We gaan daar duidelijker en hardere keuzes in maken’’, kondigt Wouter Gudde aan. ,,De trainer in zijn opstelling en wij als club met de vraag: pas je hier nog wel?’’ De algemeen directeur gaf eerder al te kennen nog een of twee transferwindows nodig te hebben om tot een selectie te komen waar het FC Groningen-DNA daadwerkelijk gemeengoed is.

,,Met het hoog leggen van deze lat zijn we nu goed op weg in het proces, al is dat een klotenwoord. Dat wil geen supporter horen. Die wil gewoon goed voetbal en overwinningen zien. Maar vergeet niet dat al sinds het tijdperk Ron Jans iedereen ontevreden is over het voetbal. Met Dick Lukkien hebben we een trainer die weet wat hier gevraagd wordt, maar hij is geen Harry Potter die in tien weken tijd even een complete cultuuromslag kan bewerkstelligen. We hebben wel een belangrijke stap gezet door deze limiet te stellen.’’

Namen van spelers die (nog) niet aan de nieuwe standaard voldoen wil het tweetal niet noemen, maar ze schetsen wel een duidelijk beeld van wat de nieuwe norm inhoudt. ,,We hebben voorwaartsen die 1500 sprintmeters per wedstrijd afleggen’’, weet Lukkien. ,,Dat is wat je zoekt, dat brengt energie. Als je dan ook nog in duel komt, ballen afpakt en er af en toe een sliding uitgooit, vinden mensen dat prachtig. Dat is wat bij FC Groningen hoort. Je mag ook best eens 1400 sprintmeters maken als je dat hand in hand laat gaan met rendement, want daar schort het ook nog wel aan. Het is allemaal een kwestie van doen. Ik geloof erin dat we het in ons hebben, al geldt dat misschien niet voor iedereen. Het is wel de nieuwe standaard die we sinds enige tijd hanteren en we zullen die ook bewaken.’’

Het is dus aanhaken of afhaken voor de spelers van FC Groningen in de komende tijd. ,,Honger is het toverwoord’’, stelt Lukkien. ,,Als je het maximale uit jezelf wil halen, moet je honger hebben. Dat is wel lastig te meten. Ik kan niet zeggen dat iemand er met de pet naar gooit, maar dit gaat dieper. Je moet alles willen geven voor de club.’’

Volgens Gudde zou het ook helpen als sommige jongens zich bevrijd voelen van de druk die er altijd vol op staat bij FC Groningen. Spelers hebben er last van als ze continu negatief worden benaderd.

,,We proberen dat zoveel mogelijk bespreekbaar te maken binnen de club en hebben daarvoor ook begeleiding beschikbaar’’, vertelt Gudde. ,,Sommige jongens blijken na een wedstrijd wel veertig, vijftig persoonlijke berichten op hun socials te krijgen, waarin ze lelijke dingen naar hun hoofd geslingerd krijgen. Dat doet natuurlijk iets met jonge mensen. Ook dat is geen jankverhaal, het is helaas de wereld waarin we leven. Als je negentien of twintig bent en je moet die last telkens met je meedragen, voel je dat. Euroborg moet eigenlijk de twaalfde, dertiende én veertiende man zijn. Dat kan hier ook, maar het zit er nog niet bij iedereen in.’’

Los van dat alles vindt Lukkien dat zijn team ook met de huidige kwaliteiten hoger op de ranglijst had moeten staan. ,,Niet dat ik had verwacht dat we momenteel 27 uit 9 zouden hebben. Maar naar Euroborg rijden in de verwachting dat we er weer eens even vier, vijf in gaan schieten tegen elke tegenstander is ook te kort door de bocht.’’

Spijt van het hoog van de toren blazen aan het begin van het seizoen hebben beiden niet. Bij de presentatie van Dick Lukkien werd nog eens benadrukt dat het doel is om in één jaar terug te keren in de eredivisie. ,,Als wij het niet hadden geroepen, hadden anderen ons die druk wel opgelegd’’, denkt Gudde. ,,We lopen er niet voor weg, maar we hadden hier alleen wel iets meer te doen dan alleen wedstrijden winnen. We moesten het klimaat veranderen, de nieuwe norm stellen, de juiste keuzes maken, niet alleen op het veld, ook in het technisch hart. Je kan ons verwijten dat we vijf, zes punten meer hadden moeten hebben, maar we gaan niet de doelstelling overhoop gooien omdat we de laatste twee verloren hebben. We blijven er hard aan trekken en hebben er vertrouwen in. Uiteindelijk kan het moeten ook iets heel moois worden.’’