De PLUS in Wildervank is op zich een doodnormale supermarkt. Maar FC Groningen-trainer Dick Lukkien haalt er niet alleen zijn boodschappen. Hij krijgt in het gangpad ook terloops te horen wat er allemaal aan schort bij de Trots van het Noorden.
Zomaar een middag in het winkelcentrum van Wildervank. Voor de ingang van de PLUS zit een bejaarde man in een scootmobiel. Als hij naar links kijkt, ziet hij de monumentale villa’s aan de overzijde van het Oosterdiep. Rechts van hem bevinden zich Restaria Royaal, pizzeria-grillroom Caïro, Chinees-Indisch restaurant King Man en kapsalon Fenneke (ook zonder afspraak).
De zon komt af en toe tevoorschijn, maar het is waterig koud aan de Apollolaan. Juni, de maand waarin Dick Lukkien gepresenteerd werd bij FC Groningen, lijkt alweer een eeuwigheid geleden. Apetrots was hij in de zomer. Alles ging de trainer er aan doen om de Trots van het Noorden terug te brengen naar de eredivisie.
Gevoelstemperatuur bij FC Groningen
Lukkien illustreerde zijn opdracht met een voorbeeld uit het dagelijks leven. Een dag voor de presentatie was de bekendste inwoner van Wildervank aangesproken door een fan in de PLUS. De boodschap die hem tijdens het boodschappen doen werd meegegeven: genoeg geluld, tijd voor daden.
De supermarkt schijnt nu zijn thermometer te zijn als het om de gevoelstemperatuur bij FC Groningen gaat.
Nu is het oktober. Het chagrijn is terug. Nooit helemaal weggeweest ook. FC Groningen is vooralsnog een grauwe middenmoter in de KKD. De achterstand op koploper Roda JC is al enorm. Als Lukkien in de PLUS tussen de schappen schuifelt, zal de polonaise niet meteen worden ingezet.
De bejaarde man in de scootmobiel bij de ingang haalt zijn schouders op. Prima trainer, die Dick Lukkien. Nee, hij is hem nog niet tegengekomen op de broodafdeling of bij de zuivel. Elders in het dorp wel, trouwens. Kop d’r veur, zou hij hooguit tegen hem zeggen. Het kan altijd erger. Toen hij nog liep als een kievit, wandelde hij geregeld naar De Langeleegte. Maar SC Veendam is niet meer.
‘Dick Lukkien? Nog nooit gezien’
Op de parkeerplaats is het ondertussen een komen en gaan van supermarktbezoekers. Maar de meeste mensen zitten er tijdens het inladen van de kofferbak niet op te wachten om over FC Groningen te praten. ,,Dick Lukkien? Nog nooit gezien.”
Voor de deur van kapsalon Fenneke (op maandag gesloten) is het toch nog raak. Twee vrouwen zijn met elkaar in gesprek. Ja, Dick Lukkien zijn ze in de supermarkt weleens tegen het lijf gelopen. Aardige man. Heel normaal gebleven ook. Al valt er nu natuurlijk weinig te vieren. Op tv oogt hij de laatste tijd wel vermoeid. Het is ook niet niks, zeggen ze. Die druk bij FC Groningen. Ga d’r maar aan staan.
Ach, zegt de bejaarde man in de scootmobiel voor de ingang van de PLUS. Dick Lukkien moet hier vooral zijn boodschappen blijven doen. Hij zal niets zeggen. Maar als Lukkien verstandig is, slaat hij nog vóór vrijdagavond in. En dan meteen voor een hele week. Scheelt geld, een paar ritjes en ook niet onbelangrijk: een stuk minder gezeur aan zijn kop.
