De biljarters kunnen nog steeds niet echt wennen. Wel mooi hoor, zo’n multi-dinges-gebouw, maar tussen de bibliotheek, de huisartsen, het sociaal team en de kinderopvang ligt zo’n keu toch anders in de hand.
Kouder.
Misschien komt het ook door het licht. En dat wit. De frisgewassen ramen overal. Hoe het kaatsen van de ballen klinkt. Het geluid dat te veel ruimte heeft.
Er is hier zo veel ruimte voor alles. En zo veel van alles voor de ruimte. De hobby’s van een heel dorp op een hoop geveegd. Netjes opgepoetst en gestructureerd in een gebouw gezet. Zorgbehoeften erbij: klaar ben je met je voorzieningen.
,,Het voelt als een ziekenhuis.’’
De biljarters mogen eigenlijk niet klagen. Dat vertelt niemand ze, dat vinden ze zelf. Een biljarter is van nature een tevreden soort mens. Geduldig, precies, liefhebber van eenvoud. Drie ballen en een keu. De grootste rijkdom schuilt in de beperking.
Het is dat ze zo mooi passen in dit multifunctionele concept. Anders was de maatschappij de biljarters allang vergeten.
Het zijn er vier. Drie gepensioneerde mannen en een jonge vent van wie het leven in de stad nogal was ontspoord. Hier in het dorp en bij de biljartclub vond hij weer grond onder de voeten. Hij wil nooit meer weg.
Niet alleen ballen moeten elkaar raken. Mensen ook.
In het multi-dinges-gebouw hebben de biljarters – meteen naast de trap boven – twee mooie tafels tot hun beschikking. Strakke groene lakens. Aan de muur hangen de biljartklokken. Beneden zit een beheerder met een multomap op schoot. In de zaal die ‘dorpshuis’ heet, vergaderen medewerkers van een woningbouwcorporatie. De vrouwen van het sociaal team zitten op kantoor met hun oortjes in achter beeldschermen druk te zijn.
De oudste biljarter leunt over de tafel, strekt zijn rechterbeen naar achteren, zoekt zijn hoek en stoot. De jongste, de man met de diepste levensgroeven in het gelaat, leunt op zijn keu en kijkt toe. Het geeft steun, zo’n liefdevol gelakte stok in de hand.
De biljarters zijn tevreden. Ze klagen niet. Ze missen alleen het kroeggevoel van hun oude stekkie.
