Door een verstoring van het trein verkeer op het traject Zwolle – Meppel is er chaos ontstaan op het station in Meppel.
Door meer geld uit te trekken voor de infrastructuur in Noord-Nederland kan het kabinet de afstand met het Westen niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk kleiner maken.
Na een verrassend verlopen debat afgelopen maandag praat de Tweede Kamer donderdag opnieuw over geld voor het haperende spoor en de dichtslibbende wegen in Nederland. Grote vraag is dit keer of minister Mark Harbers (VVD) en staatssecretaris Vivianne Heijnen (CDA) bereid zijn meer te investeren in Noord-Nederland.
Afgelopen maandag waren ze dat nog niet, terwijl een meerderheid in de Kamer stevig aandrong op serieuzere aandacht voor de infrastructuur in Drenthe, Friesland en Groningen. Eerder was duidelijk geworden dat van de 7,5 miljard euro die nationaal voor dit onderwerp beschikbaar komt slechts 4 procent naar Noord-Nederland gaat.
Nu moet gezegd dat de transportproblemen in met name de Randstad er niet om liegen. Waar het daar gaat om het verplaatsen van veel meer mensen en het terugdringen van vele files, gaat het hier om het verkorten van reistijd en het verbeteren van bereikbaarheid. Los van de zwakke schakel Meppel lijkt het infarct elders ernstiger.
In die zin ligt het niet voor de hand dat Harbers en Heijnen ineens hun plannen aanpassen. Komt bij dat het kabinet over steeds minder geld kan beschikken. Ook wat de investeringen in infrastructuur betreft moet het uit de lengte of uit de breedte komen.
Toch is er veel voor te zeggen dat de minister en staatssecretaris hun begroting aanpassen. Een kwestie van regeren en vooruitzien. Serieus geld uittrekken voor de Lelylijn, voor Meppel en de Nedersaksenlijn getuigt van een kijk verder dan de tunnel, voorbij de eerstvolgende bocht.
De Kamermeerderheid vraagt niet zonder reden iets aan het kabinet. In dit geval vloeien die vragen voort uit een ongewenste ontwikkeling die al jaren gaande is en waarbij de economische en mentale kloof in Nederland eerder wordt vergroot dan verkleind. We hebben het hier over het Mattheüseffect, waarbij de rijken door regeringsbeleid rijker worden gemaakt en de armen armer.
Nu doet zich een gelegenheid voor die kloof kleiner te maken. Het is onverstandig die gelegenheid voorbij te laten gaan.
