Koen Schuiling nadat hij zijn vertrek als burgemeester van Groningen had bekendgemaakt. Foto: Archief/Nienke Maat
‘Groningen raakte een goede burgemeester kwijt na een hoogst onverkwikkelijke affaire’ schreven we maandag op deze plek. De affaire blijkt nog onaangenamer dan gedacht.
Schuiling kondigde onverwacht begin september zijn vertrek aan. Kort daarna bleek dat hij eind maart 2024 een boete had gekregen voor aanstootgevend gedrag. De burgemeester stelt dat er sprake is van een misverstand en vecht de boete aan. Hij erkende dat de zaak heeft meegespeeld bij de beslissing om te vertrekken, maar het zou niet de hoofdreden zijn geweest.
Dat laatste bleek gisteren niet waar. Er zijn twee eerdere meldingen over Schuilings gedrag geweest, zonder gevolgen voor hem. Die zouden wel – ten onrechte, volgens de oud-burgemeester – kleur hebben gegeven aan de beschuldiging in de derde melding over openlijk seksueel gedrag. Omdat hij chantabel kan zijn, heeft minister Judith Uitermark Schuiling deze zomer gedwongen weg te gaan.
Hoogst onverkwikkelijke affaire
Hoe terecht is het dat een goede burgemeester zo naar beneden wordt gehaald? Niet meer of minder dan wanneer het een slechte burgemeester was overkomen. Het is en blijft een hoogst onverkwikkelijke affaire. Dat de rechtszaak waarin hij de boete aanvecht vanwege een vormfout bij justitie woensdag werd stilgelegd, is een enorme tegenvaller. Want duidelijkheid is voor iedereen welkom.
Maar er is nog iets. Toen Schuiling zijn vertrek bekendmaakte, schreef hij dat hij niet de energie heeft om de burgemeester te zijn die Groningen verdient. De aardbevingsellende en de onwil van Rijk en andere gemeenten in het land om vluchtelingen uit Ter Apel op te vangen hadden hem opgevreten.
Die opmerkingen sloegen in als een bom bij vele andere noordelijke bestuurders. Ze roemden zijn inzet en toonden zich geschrokken van de impact die het ambt van burgemeester kan hebben op een mens. Veiligheidsregiovoorzitter Wilma Mansveld vroeg zich zelfs af of zij en collega-bestuurders niet te veel van Schuiling hadden gevraagd.
Rookgordijn
Dat Schuiling van frustratie en uitputting sprak was dapper en baanbrekend. Het is nog steeds invoelbaar. Maar hoe oprecht was hij, nu het ernaar uitziet dat hij het (ook?) als rookgordijn heeft gebruikt om de aandacht van de ware reden van zijn vertrek af te leiden?
Aardbevingsellende en vluchtelingen worden dan ineens gebruikt om gezichtsverlies te voorkomen. En dat is een wel heel treurige constatering.
