Posten zit in een prachtig rijksmonument en ligt midden in de Koloniën van Weldadigheid (UNESCO-werelderfgoed). Foto: DVHN
Bij Scandinavië denk je aan popmuziek, interieur en design. Maar aan de nordic cuisine? Dat misschien niet direct. Totdat je bij restaurant Posten in Frederiksoord bent geweest.
Wat is dat voor restaurant?
Posten wordt gerund door de Finse chefkok Mikael Lindqvist en gastheer Ruwan Berculo, ook bekend van Villa Blauwhemel in Diever. Het restaurant zit in een prachtig rijksmonument en ligt midden in de Koloniën van Weldadigheid – UNESCO-werelderfgoed. De naam (post in het Zweeds) verwijst naar het postkantoor dat hier ooit zat. Bij Posten wordt de nordic cuisine gekookt, wat je kan omschrijven als fine dining met Scandinavische invloeden.
Hoe zit het hier?
Het interieur is geheel in Scandinavische stijl: minimalistisch en licht. Er staan een paar Finse modelvliegtuigjes, de stoelen zijn van een bekende Deense meubelketen en er klinkt af en toe zelfs ABBA door de speakers. Dat klinkt misschien heel cliché, maar wij vinden het subtiel en absoluut niet afgezaagd. Bovendien worden we deze avond nog genoeg verrast.
Het interieur is geheel in Scandinavische stijl: minimalistisch en licht. Foto: DVHN
Hoe dan?
Bijvoorbeeld wanneer de ober ons post komt brengen. In deze persoonlijk geadresseerde brief staat de menukaart. Erg leuk, vinden we, en het lijkt ook bij andere tafels een glimlach op te roepen. Je kunt kiezen uit maximaal acht gangen; wij gaan voor het minimum van vijf. Tafelgenoot is de bob, dus alleen ik neem een half wijnarrangement.
Hoe is het eten?
Het begint direct goed met een welkomsthapje: een tartaar van pruim, mousse van Finse geitenkaas en walnoten erbovenop. Daarbij drinken we arctic royale, bubbels met vossenbesjes, dat ze terecht hun signature aperitief noemen. Als amuse krijgen we een glaasje megazachte bouillon met subtiele bietensmaak, die ietwat zoet is door de crème van zoethout. Dan krijgen we een plankje met zowel het meest zachte roggebrood ter wereld (Fins eilandbrood) als het meest harde (huisgemaakt knäckebröd met komijn). Normaal gruwel ik van roggebrood, maar dit smaakt met de zoute boter erbij fantastisch.
Het begint direct goed met een welkomsthapje: een tartaar van pruim, mousse van Finse geitenkaas en walnoten erbovenop. Foto: DVHN
Het voorgerecht is lekker fris. De aardappelsalade barst van citroensmaak, de haring is gemarineerd in gin en past goed bij de in tonic gedrenkte pareltjes. Die bolletjes (ook wel sojaparels genoemd) met een gelatineachtige structuur ken je een maatje groter misschien wel van bubble tea. Ook bij gang twee krijgen we vis. Dit keer gerookte zalm met een dot roomkaas, ingelegde komkommer, dille en mosterdzaadjes. Net als bij de rest van de gerechten draait het hier om eenvoud, maar zijn ze stuk voor stuk puur en smaakvol.
Van het trio van pompoen zijn we iets minder fan. De geroosterde pompoenpitten zijn lekker knapperig, maar de pompoensoep met dressing van pompoenolie overtuigt niet. De bijgeschonken Madeirawijn past er overigens wel goed bij. Gelukkig krijgen we daarna een glaasje Sima om de smaak te neutraliseren. Dit is lichtzoete, Finse limonade met kruiden die doen denken aan speculaas. Skål.
Het voorgerecht met aardappelsalade, haring en past in tonic gedrenkte pareltjes. Foto: DVHN
En hoe is het hoofdgerecht?
Dat is wat ons betreft het hoogtepunt van de avond. Het hertenvlees is op twee manieren bereid: de biefstuk is mals, maar vooral het langzaam gegaarde vlees uit de slowcooker is fenomenaal lekker. De rode bietjes met knoflook, zuurkool met citroensmaak en jus van salmiak passen er goed bij.
Tafelgenoot sluit af met een kaasplank. De chef komt aanrijden met een kar en dient de kazen een voor een op aan tafel. Bij elke kaas krijgen we een uitgebreide uitleg, zoals bij een Deense kaas met een bijzondere smaak en geur. „Als je daar een hapt van neemt, slaap je waarschijnlijk op de bank vannacht”, waarschuwt de ober tafelgenoot even later. Hij heeft gelijk: het stinkt gigantisch, maar de smaak is het waard.
Ik ga voor een dessert, dat ook heerlijk is. Het lijkt op een parfait, maar jammer genoeg krijgen we er geen toelichting bij doordat die tegelijk met de kazen geserveerd wordt.
De kaasplank met Scandinavische kaasjes. Foto: DVHN
Daarover gesproken: hoe doet de bediening het?
We schrikken even van het geschminkte gezicht van de chef, die ook een deel van de gangen komt brengen. Dan realiseren we ons dat het vandaag Halloween is. Dat had van ons niet gehoeven, maar het doet niets af aan hoe enthousiast hij zijn creaties serveert.
Ook de ober is fantastisch. Hij licht alles toe op een haast melodische manier. De gerechten en wijnen zijn indrukwekkend. Voor een volgend bezoek overwegen we om te blijven slapen in een van de kamers boven het restaurant. We hopen absoluut terug te komen. Zoals in het Fins én Zweeds op een kaartje bij de bon staat: näkemiin - på återseende (tot ziens).