Gasterij Natuurlijk Smeerling is een daghorecazaak in een gerestaureerde boerderij. Foto: Carleen de Jong
Klassieke aardappels, groente en vlees heeft recensent Carleen al lang niet meer gegeten, laat staan buiten de deur. Maar Gasterij Natuurlijk Smeerling, een boerderij midden in de bossen, zet het haar voor. En eerlijk is eerlijk: het is best genieten.
Waar zijn we?
„Worteltaart?!” Vraagt de man verbijsterd aan het meisje in de bediening dat hem desgevraagd vertelt welke taart er vandaag op het menu staat van Gasterij Natuurlijk Smeerling. „Dat is toch veel te gezond!”
Ik ben vandaag op een plek waar worteltaart voor sommige gasten blijkbaar een nieuwigheid is en het niet algemeen bekend is dat daar bakken suiker doorheen gaat.
Knusse hoekjes in het glazen bouwsel in de boerderij. Foto: Carleen de Jong
Gasterij Natuurlijk Smeerling ligt midden in natuurgebied Dal van Ruiten Aa. Op het moment van schrijven een herfstige oase met gekleurde bomen. Perfect voor een lange wandeling. En daarna een lunch in een tot restaurant omgebouwde boerderij.
Hoe is de sfeer?
Smeerling bestaat uit acht boerderijen die allemaal gerestaureerd zijn en samen een beschermd dorpsgezicht vormen. Gasterij Natuurlijk zit in een van die boerderijen. De schuur ziet er van de buitenkant uit zoals die er vermoedelijk vroeger ook uit zag. Grote schuurdeuren, een rieten dak dat bijna de grond aanraakt en waar het licht hier en daar doorheen schijnt.
Gasterij Natuurlijk Smeerling ligt midden in natuurgebied Dal van Ruiten Aa. Foto: Carleen de Jong
Zodra je binnenstapt zie je een glazen bouwsel midden in de schuur staan. Hierin zit het restaurant. Lekker warm en droog, met wegzakstoelen, een open haard en hier en daar kasten vol met streekproducten om mee naar huis te nemen. Maar het dak en de muren van de originele schuur zijn dankzij de glazen muren nog steeds goed te zien.
In het restaurant zit ook een winkeltje met allerlei streekproducten. Foto: Carleen de Jong
Wat is dit voor restaurant?
De Gasterij is alleen overdag open, dus je kunt er lunchen en koffiedrinken met wat lekkers (zoals worteltaart dus). De menukaart kan even uitzoekwerk zijn. Er is namelijk een heel onderdeel dat alleen beschikbaar is als je van tevoren reserveert. Daar staat bijvoorbeeld de ‘Eten wat de pot schaft’, een high tea en een ‘Smilker lunch’. Als je niet hebt gereserveerd, kun je kiezen uit de lijst met broodjes, soepjes en taarten.
Voor de warmere dagen heeft de gasterij ook een groot terras. Foto: Carleen de Jong
Maar ik heb gereserveerd, voor de ‘Eten wat de pot schaft’. Een warme maaltijd van drie gangen bereid met regionale producten, aldus de website. Kosten: 17,50. Op de menukaart staat een lijstje leveranciers uit de buurt. Zoals Bakkerij Meinds, Slager Hemmen en Kaasboer Jan Meijering.
Spannend, is het wat?
Drie gangen voor de lunch, nogal een verwennerij die je niet elke dag krijgt. Het blijkt een lunch te zijn die bijna niet Hollandser kan. Het voorgerecht is een milde, dikke mosterdsoep. Het is lekker en hartig, maar de kenmerkende hitte van mosterd mist. In plaats daarvan heeft het meer weg van een kippensoepje, nog meer versterkt door de vele stukjes kip die erin drijven.
De mosterdsoep bij Gasterije Natuurlijk Smeerling. Foto: Carleen de Jong
Het hoofdgerecht is een klassieke AGV. Gekookte aardappelen, kipfilet in een jus, gekookte doperwten en wortels en rauwkost (courgette en komkommer in een smakeloze dressing).
De gekookte aardappels zijn precies zo zacht als je wil, de kip is lekker mals (alleen zitten er nog wat stukjes vet en peesjes aan, niet lekker) en de jus is hartig en rijk. De erwtjes en wortels zijn zo zacht als uit een potje met groentemix. Zo opgewarmd in een pannetje.
Aardappels, groenten en vlees bij Gasterij Natuurlijk Smeerling. Foto: Carleen de Jong
Het is best genieten, zo’n ouderwetse maaltijd. En het is veel. Veel te veel voor mij alleen. Maar het overstijgt het niveau oma in de keuken niet. Gelukkig hoeft dat ook niet altijd, soms is het al fijn genoeg dat je zelf niet hoeft te koken. Overigens wisselt het dagmenu elke dag. Volgens een van de meiden in de bediening is het soms pasta, soms zo Nederlands als dit. Letterlijk elke dag een verrassing dus.
Een flinke portie AGV. Foto: Carleen de Jong
Drie gangen, dus er is ook een toetje?
En wat voor een. Een bakje vla met aardbeienjam en een toef slagroom. Het transporteert me terug naar basisschoolkamp, met z’n allen aan lange tafels met daarop pakken vla in verschillende smaakjes. Kortom: simpele nostalgie. Perfect op een locatie als dit.
Vla met aardbeienjam en slagroom. Foto: Carleen de Jong
